Tez No	İndirme	Tez Künye	Durumu
556893		Venedik Mimarlık Bienali'ne iç mimarlık perspektifinden bakmak: Türkiye ulusal sergileri / Looking at Venice architecture Biennale from interior architecture perspective: Turkish national exhibitions Yazar:NURULLAH KAYA Danışman: DOÇ. DR. ÖZGE CORDAN Yer Bilgisi: İstanbul Teknik Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü / İç Mimari Tasarım Ana Bilim Dalı / İç Mimari Tasarım Bilim Dalı Konu:Mimarlık = Architecture ; İç Mimari ve Dekorasyon = Interior Design and Decoration Dizin:Mimarlık = Architecture ; Sergiler = Exhibitions ; Türkiye = Turkey ; Venedik = Venice ; Venedik Bienali = Venice Biennale ; İç mimari = Interior architecture	Onaylandı Yüksek Lisans Türkçe 2019 170 s.
"Venedik Mimarlık Bienali'ne İç Mimarlık Perspektifinden Bakmak: Türkiye Ulusal Sergileri" başlıklı bu tez çalışması, Venedik Mimarlık Bienali üzerine, iç mimarlık perspektifinden bir okumadır. Teknolojik gelişmelerin paralelinde bilginin yayılma hızındaki ivme her alanda olduğu gibi yaratıcı endüstrilerde ve özellikle mimarlık, iç mimarlık gibi toplum yaşantısından beslenen ve onu besleyen disiplinlerde, entelektüel bilginin ve bilgi paylaşımına ortam sağlayan etkinliklerin önemi günden güne artmaktadır. Bienaller, dinamik yapısı ve haiz olduğu imkanlarıyla etkileşimli bir öğrenme modeli sunmaktadır. Sergileme dünyasının yapı taşları haline gelen bienallerde 'mekân' kavramı; mekânın çok boyutlu gelişimine katkı sağlayan tüm disiplinler için ortak ve en başat konulardan biridir ve globalden yerele, kente, mimarlığa ve tasarıma dair farklı ölçeklerde ele alınmaktadır. Sergi, sergileme biçimleri ve sergi tasarımı, iç mimarlık alanının en önemli çalışma konularından birini oluşturmaktadır. Bu tez çalışmasında, bienal kavramının kompleks yapısı içinde bienalalerde sergi mekânının yaratım süreci, iç mimarlığın temel konuları üzerinden değerlendirilerek, bienallerin özü ve bir iç mimarlık bienali için öğrenme alanı olma potansiyeli üzerinde durulmaktadır. Tezin ilk bölümünde, çalışmanın giriş bölümü yer almaktadır. Bu bölümde, problemin ortaya konması, çalışmanın amacı, kapsamı ve yöntemine dair bilgiler yer almaktadır. Tezin ikinci bölümünde, sergileme dünyasının mekân ölçeğinde en temel birimi olan sergi ve sergileme tasarımı konularına dair literatür incelenmiş, sergi-mekân ilişkisinin tarihi bağlamı, izleyici davranışlarına etkisi üzerinden sergileme yaklaşımları ve izleyici etkileşimi çerçevesinde bu üretim sürecinde sergi tasarımının temel öğeleri mekân kurulumu ve atmosfer yaratımı gibi iç mimarlık disiplini ile özdeş konular üzerinden çıkarımlar yapılmıştır. Bu çıkarımlar, bölgeleri belirlenmiş bir alan içinde mimarlık söyleminin temsillerine yılaşırı olarak ev sahipliği yapan Venedik Mimarlık Bienali'in Türkiye Pavyonu'nda 2014, 2016 ve 2018 yıllarında düzenlenen sergilerin iç mimarlık perspektifinden okunması için tezin vaka etüdü kısmında altlık olarak kullanılmıştır. Ayrıca; sergi-mekân ilişkisi, mekân kurulumu sürecinde kullanılan tasarım öğeleri ve izleyici-sergi etkileşimi üzerinden incelenmiş, sergilerin o yılın teması ile kurduğu ilişki, bu konuda ortaya konan görüşler üzerinden değerlendirilmiştir. Tezin üçüncü bölümünde, Venedik Mimarlık Bienali'nin tarihçesini, bağlamını ve önemini tespit etmek adına bienallerin temel prensipleri, mimarlık ve yapılı çevre odaklı bienallerinin nosyon, vizyon ve misyonlarını ifade etmek üzere literatür incelenmiş ve bu konuda görüşleri değerli bulunan mimarlar, eleştirmenler ve akademisyenlerle görüşmeler yapılmıştır. Venedik Mimarlık Bienali'nin tarihsel sürecinde önemli noktalar, global ölçekte ele alınmış ve çalışmanın bir sonraki bölümünde incelenmiş olan Türkiye'nin Venedik Mimarlık Bienali'ne katılım sürecine dair ön bilgiler derlenmiştir. Tezin dördüncü bölümünde, öncelikli olarak Venedik Bienali ve Venedik Mimarlık Bienali yerel (Türkiye) boyutuyla incelenerek, Türkiye'nin Venedik Mimarlık Bienali'ne yolculuk süreci ve bu süreçte Türkiye kültürü-sanat ortamının gelişimine etkileri araştırılmıştır. 2014 yılından itibaren Venedik Kenti'nde Türkiye Pavyonu'na ev sahipliği yapacak olan 'Sala d'Armi'nin edinim süreci incelenmiş ve bu mekânın tarihi ve fiziksel bağlamına dair veriler elde edilmeye çalışılmıştır. Bu veriler ile birlikte sergi tasarımı üzerine tezin ikinci bölümünde oluşturulan altlık ve derlenen görüşler yardımıyla, 2014, 2016 ve 2018 yıllarında Türkiye Pavyonu'nda düzenlenen sergiler, tema ile kurduğu ilişki, iç mimarlık disiplininin temel kavramları üzerinden okunmuştur. Bu kapsamda, öncelikle sergilerin düzenlendiği yılların küratörleri, temaları ve ana sergileri, Türkiye Pavyonu'nda yer alan sergilerin tema ile nasıl ilişkilendiğini ve bu ilişkinin mekânsallaşmış hali olan sergilerin tasarımını oluşturan aydınlatma, renk, malzeme, yüzeyler, grafik anlatım ve yeni medya tasarım enstrümanlarının etkileşim yaratma potansiyelleri değerlendirilmiştir. Tezin beşinci bölümünde, tüm veriler değerlendirilerek Venedik Mimarlık Bienali'nin Türkiye kültür ortamının gelişimine katkıları ve potansiyelleri, sergileme sürecinin iç mimarlık disiplini ile olan ilişkisi ve bu tez çalışmasında bir öneri olarak sunulan "İstanbul İç Mimarlık Bienali" için bir öğrenme fırsatı olduğu ortaya konmuştur. Tezin altıncı ve son bölümünde, bienallerin özü, sergi tasarımı-iç mekân ilişkisi üzerine görüşler ve Türkiye'de iç mimarlık disiplinin gelişimi adına İstanbul merkezli uluslararası bir İstanbul İç Mimarlık Bienali için Venedik Mimarlık Bienali'nden neler öğrenilebileceği konularında öneriler sunulmuştur. Yapılan görüşmelerde, İstanbul İç Mimarlık Bienali için yarı-yapılandırılmış görüşmeler yoluyla elde edilen eleştiri ve yorumlar derlenerek, alternatif etkinlik ve modellere dair öneriler değerlendirilmiştir
This thesis which is entitled as "Looking At Venice Architecture Biennale From Interior Architecture Perpective : Turkish National Exhibitions" is an alternative reading of Venice Architecture Biennale from interior architecture perpective. In parallel with technological developments, the rise of acceleration in the spread of information increase the importance of intellectual knowledge and events where this information is shared, especially in the disciplines nurturing the social life and fed by it - such as architecture and interior architecture. Biennales – which have become structural in exhibitonary complex- offer an interactive learning model with its dynamic structure and opportunities. The concept of 'space' is one of the most common and dominant issues for all disciplines that contribute to the multidimensional development of space and is addressed at different scales of global, local, urban, architecture and design. The exhibition, exhibition forms and exhibition design constitute one of the most important subjects in the field of interior architecture. In this thesis, in the complex structure of the concept of biennial, the creation process of exhibition space is evaluated through main issues of interior architecture, focusing on the essence of the biennials and the potential of being the learning space for an interior architecture biennial. Biennial activities aiming to bring people from different geographies, cultures and point of views together at a common point in the fields of art, design and architecture form the basis for the production and sharing of information in the interaction environments they create. International biennial events, which have increased in number due to the fact that they are one of the international platforms where countries are promoted and whose audience has increased, have become more visible and prestigious and have become the platforms of reasoning and comparison for creative industries interested in art, design and architecture. Due to the increase in communication channels and the increase in the rate of information spread, biennials have become the places where current trends are introduced, as well as organizations producing criticism, research and information. The oldest of these events is the Venice Biennial, which now leads to nearly two hundred biennial events. The Venice Biennial of Architecture is a model for other architectural biennials, as it was designed as an adaptation of the Venice Art Biennale. The Venice Architecture Biennale, whose effects go beyond the boundaries of the city of Venice, are spread throughout the city with the main pavilions and national pavilions, the main venues of which are Giardini and Arsenale. As it has a settlement plan consisting of regions scattered within the city's borders, it creates an interaction area including visitors and indigenous people as part of the public space. Historical buildings that have been converted into cultural venues, later built exhibition buildings and parks, which are part of the public space, become exhibition spaces for biennale events. The exhibition design process related to the transformation of these areas into exhibition spaces for different activities, and shaping the narratives constructed in these spaces according to the theme and context are related to the discipline of interior architecture. Unlike traditional and static exhibition approaches, biennials; experience, xxiv questioning and information sharing. The design process of the biennial exhibitions, which allows experimental studies to represent artistic and architectural views, to discuss and disseminate the produced information, is realized with the participation of stakeholders from different disciplines. In the first chapter of the thesis, the introduction part of the study is given. This section contains information about the problem identification, the purpose, scope and method of the study. In the second chapter of the thesis, the literature on exhibition - which is the most basic unit in the space scale of the exhibitionary complex- and exhibition design, historical context of exhibition-space relationship, exhibition approaches through the effect of audience behaviors and the basic elements of exhibition design which are identical to those of interior architecture discipline- in the production process within the framework of audience interaction, space installation and atmosphere creation is reviewed. The results of literature review is used as a base to read exhibitions in Turkish Pavillion in Venice Architecture Biennale in 2014, 2016, 2018 from interior design perspective in case study part. Also; the exhibition-space relations, the design elements used in the space installation process and the audience-exhibition interaction are reviewed, and the conceptual relations of exhibitons with the theme of that year is evaluated through the opinions put forward in this regard. In the third part of the thesis, in order to determine the history, context and importance of the Venice Architecture Biennale, the basic principles of biennales, the notion, visions and missions of the biennials focused on architecture and built environment are reviewed and the interviews are conducted with the architects, critics and academicians who have valuable opinions on this subject. Milestones in the history of the Venice Architecture Biennale, reviewed in the global dimension and the information regarding the pre-accession process of Turkey to the Venice Architecture Biennale is compiled. In the fourth chapter, primarily the Venice Biennale and the Venice Architecture Biennale are reviwed in local (Turkey) scale, by this review Venice Architecture Biennale's impacts on the development of Turkey's culture and arts environment is investigated. Turkish Pavillion's -which will be hosting Turkish national exhibitons in city of Venice between 2014-2034 - acquisition process and its historical and physical context are reviewed. With help of these data, together with litter created in the second part of the thesis on exhibition design and compilation of opinions, the exhibitions in Turkish Pavillion in 2014, 2016, 2018 are read in scope of their conceptual relatio with the theme and basic concepts of interior design disciplines. In this context, the curator, theme, main exhibiton of relevant year, the conceptual relations of Turkish national exhibitions with the theme, the use of color, material, surfaces, graphic presentation and new media design instruments in process of creating exhibitions are evaluated. In the fifth chapter, by extensive evaluation which is done in previous chapters, through obvious relation between interior architecture and exhibition design, the importance and potentials of Venice Architecture Biennale for development of Turkish cultural environment and Istanbul Interior Architecture Biennale is demonstrated. In the semi-structured interviews, criticisms and suggestions for Istanbul Interior Architecture Biennale are complied to investigate alternative event models for development of discipline of interior architecture in Turkey. In the sixth and final chapter of the thesis, visions on the essence of the biennale, exhibition design-interior design relations are demonstrated and proposals on what can xxv be learned from Venice Architecture Beinnale about creating an Istanbul based Istanbul International Interior Architecture Bieannale for development of interior architecture discipline in Turkey are put forward.