Tez No	İndirme	Tez Künye	Durumu
132789	Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.	Çağdaş Türk sanatında İstanbul Sanat Bayramı yeni eğilimler sergileri ve yeninin kimliği / İstanbul Art Festival and exhibition of new trens in art Yazar:SELÇUK BEGÜM AKKOYUNLU Danışman: DOÇ. DR. ZEYNEP YASA YAMAN Yer Bilgisi: Hacettepe Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü / Sanat Tarihi Ana Bilim Dalı Konu:Sanat Tarihi = Art History Dizin:Modern sanat = Modern art ; Sanat = Art ; Sergiler = Exhibitions ; Yeni eğilimler = New trends ; İstanbul Sanat Bayramı = İstabul Art Festival	Onaylandı Yüksek Lisans Türkçe 2003 327 s.
ÖZET istanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi (1983'den itibaren değişen adıyla MSÜ Güzel Sanatlar Fakültesi) tarafından 1977-1987 yılları arasında her iki yılda bir düzenlenen İstanbul Sanat Bayramı, bilimsel toplantılar, görsel sanatlar, tiyatro, bale vb. sahne sanatları ve konserlerle çok amaçlı ve disiplinli bir şölen niteliği taşımış; 1987'den sonra kesintiye uğrayan etkinlik son olarak 1994 yılında bir kez daha gerçekleştirilmiştir. Söz konusu etkinliğin tezimiz açısından en önemli bölümünü Yeni Eğilimler Sergileri oluşturmaktadır. İstanbul Sanat Bayramı ve Yeni Eğilimler Sergileri, pek çok ilki barındırmasının yanı sıra günümüz sanat ortamında halen tartışılmakta olan kavram ve sorunsalların ortaya atıldığı etkinlik olması bakımından gerçekleştirildiği süreçte çağdaş Türk sanatının önemli bir kesitini vermektedir. Yeni Eğilimler Sergileri'ni 1970*li yıllardan itibaren sanat ortamındaki değişimlerin sosyo-ekonomik koşulları bağlamında ele almaya çalışmak, farklı görsel sanat etkinlikleri ile ilişkilendirmek aynı süreçteki sanatsal ortamı da görünür kılmıştır. Bu dönemin sanatsal ortamında ön plana çıkan konu ve yönelişler, piyasa oluşumuyla paralel gelişen galericilik ve koleksiyonculuk olgusu ve diğer sergiler, söz konusu yılların değişim süreçleriyle ilişkilendirilerek ele alınmıştır. Toplu sergilemelerin dikkati çekmeye başladığı 1980'li yıllarda, Yeni Eğilimler Sergileri ile başlayan ve bienallere kadar uzayan bir süreçte, aralarında Günümüz Sanatçıları İstanbul Sergileri, Öncü Türk Sanatından Bir Kesit Sergileri ve A,B,C,D Sergileri'ni sayabileceğimiz bu sergilerin en önemli özellikleri, uluslararası sanat olaylarını yakından takip ederek içinde yer almaya yönelik çabaların sergilendiği ve çağdaş Türk sanatında biçim ve içeriğe dair pek çok yeniliğin denendiği, öncü akımların yorumlandığı etkinlikler olmalarıdır. Yeni Eğilimler Sergileri ise, 1970 sonrası Türk sanatında sözü edilen değişimleri ve yeni sanatsal anlayışları barındıran ilk etkinlik olarak bir başlangıç noktası niteliğindedir. Çağdaş sanat anlayışını ve özgün arayışları bir araya getirmeyi amaçlayan sergiler yeni biçimsel yorumlamalara ortam yaratmışlardır. 1960'lardan itibaren Avrupa ve özellikle Amerika'da görülen sanatsal akımlarlaözgürleşen sanat nesnesinin çeşitliliği, plastik sanatlarda disiplinler arası kaynaşma, sanatsal değişimler ve daha birçok sorunsalın Türkiye'de yankı bulmaya başladığı 1970'li yıllardaki arayışlar bu sergiler aracılığıyla ifade ortamı bulmuşlardır. Çalışma ile, çağdaş Türk sanatında 1970'li yılların sonlarından başlayarak 1990'iı yıllara kadar sürmüş olan etkinlikler kapsamındaki sanat oluşumları ve bu oluşumları belirleyen toplumsal, ekonomik ve kültürel koşullar, Mimar Sinan Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi'nin çağdaş sanat ortamındaki rolü, etkinliğin Türk sanatına etkileri ve söz konusu yıllarda Avrupa ve Amerika'daki sanat ortamı etkileşimleri ve farklılıkların değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Sergiler düzenleme yöntemi, koşullar, katılan sanatçılar ve yapıtları ile birlikte ele alınmış; gerçekleştirilen sempozyumlarda tartışılan konu ve kavramlar sunulan bildiriler çerçevesinde tanıtılmış ve kataloglanmıştır.
SUMMARY Istanbul Sanat Bayramı (Art Festival of Istanbul) is an activity that is organised regularly in every two years between 1977 and 1987 by Istanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi (it has been called the University of Mimar Sinan since 1983). After the break of the activity in 1987, it is organised for the last time in 1994. Notably, the most crucial part of this activity is formed by the Yeni Eğilimler Sergileri (The Exhibition of New Trends). In addition, Sanat Bayramı seen as a festival with the other activities of exhibitions, semposiums, theatre and concerts. While implicating new trends, Istanbul Sanat Bayramı and Yeni Eğilimler Sergileri reflect an important process of the contemporary Turkish art by exposing some arguments about new concepts and problematics that are also actual in our days. As this activity concerns new discussions that are also crucial considering the art of our days, this research aims to explore the period of the contemporary Turkish art after the 1970s within the perspective of these expositions. This research comprises the explorations about the reflections of Turkey in 1970s to the sphere of art and culture. Sanat Bayramı and Yeni Eğilimler Sergileri are examined as important activities that determine the context of art of the 1970s and 80s. In this respect, this activity is analysed through its relations to the general art context that is created by the socio-economic conditions. 1980s are the years that are distinguishable with well-arranged expositions. These expositions can be said to begin with Yeni Eğilimler Sergileri, continues with biennials and includes Günümüz Sanatçıları Istanbul Sergilen, öncü Türk Sanatından Bir Kesit Sergileri, and A,B,C,D Sergileri. The most important characteristics of these expositions are their reflection of the pursuit to be included within the international art context. In addition, they are the activities that enables the experimentation of the novelties about form and content of the contemporary Turkish art and interpretation of advance guard currents. Istanbul Sanat Bayramı that includes these expositions is also distinguishable because of its primary influences on every period of twentiethIV century Turkish art. In a sense, it is one of the most important activities within the history of Istanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi that is an institution that determines the contexts of art and culture of the country. It has been noticed that this exposition that aims to relate contemporary art context and original experimentations has enabled the existence of new formative interpretations. These expositions has been the means of the reflection of the new trends that has existed in Europe and America in the 1960s to Turkey in 1970s. These new trends can be characterised as the variation of the art subjets, the interdisciplinary coalescence in plastic arts and the problematics about the character of art. If we are to sum up, this research aims to examine the changes taken place between the years 1970 and 1990 in contemporary Turkish art that are reflected in these activities. These changes are aimed to be explored with the consideration of the social, economic and cultural conditions of these times. In this respect, the conclusion of these conditions is to be analysed with its reflection to the Turkish art and its relations with the Western art that is mostly characterised by Europe and America.