Tez No | İndirme | Tez Künye | Durumu |
103354 |
Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.
|
Afak ve psödofak retina dekolmanı / Aphakic and pseudophakic detachment Yazar:BİROL UZUN Danışman: PROF.DR. ERCAN ÖNGÖR Yer Bilgisi: İstanbul Üniversitesi / Tıp Fakültesi / Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı Konu:Göz Hastalıkları = Eye Diseases Dizin: |
Onaylandı Tıpta Uzmanlık Türkçe 2001 68 s. |
ÖZET Bu çalışmada kliniğimiz retina departmanında 34 yıllık süreç içinde takip ve tedavileri yapılan, afak ve psödofak retina dekolmanlı 42' si kadın, 111' i erkek toplam 153 hasta incelenmiştir. Yaş ortalaması 56.1 ± 13.7 ve bilateral retina dekolmanı görülme oranı % 12.4 olarak tespit edilmiştir. Miyopik ve hipermetropik refraksiyon kusurlarıyla retina dekolmanı arasında anlamlı bir ilişki görülmezken, biyometrik ölçümleri tespit edilen olgularda aksiyal uzunluğu 23.01 - 24.00 mm arasında olanlarda retina dekolmanı daha sık izlenmiştir. Günümüzde intrakapsüler katarakt cerrahisinin çok daha nadir kullanılmasıyla birlikte Ekstrakapsüler katarakt cerrahisi sonrasında retina dekolmanının Fakoemülsifikasyona göre daha sık olduğu gözlenmiştir. Katarakt cerrahisinde arka kapsül perforasyonu ve vitreye bağlı değişikliklerin belirgin predispozan faktör olduğu görülmüştür. Olgularda retina dekolmanı 60 - 69 yaşlar arasında daha sık olarak tespit edilmiştir.Retina dekolmanının afak ve psödofak grupların herikisinde de 2 yıl ve üzerinde daha sık olduğu tespit edilmiştir. Olguların % 52.8 i ilk 1 ay içerisinde retina dekolmanı için öpere edilmiştir. Başvuru anında total ve iki kadran tutulumlu olgular daha sıklıkla tespit edilmiştir. Retina dekolmanının yerleşimi ve yırtık bulunup bulunmamasının cerrahi sonrası prognoza etkisi istatistiksel olarak anlamlı görülmezken, dekolman cerrahisinde primer olarak pars plana vitrektomi uygulanan olgularda, yalnız konvansiyonel cerrahi uygulanan olgulara göre anatomik başarı oranlan daha yüksek bulunmuştur. Proliferatif vitreoretinopati gelişen ve daha komplike vakalarda uygulanan kombine cerrahide anatomik başarı / başarısızlık oranı eşit olarak bulumuştur. 60 | |||