Tez No	İndirme	Tez Künye	Durumu
165737	Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.	1998-2003 yılları arasında çocuk infeksiyon servisine yatırılan bakteriyel menenjitli çocuklarda prognozu etkileyen faktörler / Yazar:ESRA DOLAR Danışman: PROF.DR. IŞIK YALÇIN Yer Bilgisi: İstanbul Üniversitesi / Tıp Fakültesi / Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı Konu:Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları = Child Health and Diseases Dizin:	Onaylandı Tıpta Uzmanlık Türkçe 2005 137 s.
ÖZET Bu tez çalışmasında 1998 - 2003 yıllan arasında İ.Ü. İstanbul Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Klinik immünoloji ve İnfeksiyon servisinde yatırılarak tedavi edilen ve hayatta kalan 120 bakteriyel menenjit vakası retrospektif olarak incelenerek; başvuru esnasındaki yakınma, fizik muayene ve laboratuvar bulgularının kronik morbidite üzerine olan etkileri gösterilmeye çalışıldı. Ulaşılan 103 vakanın 30'unda kronik morbidite (%29,1) belirlendi ve 20 vakada hafif- ağır işitme kaybı (%19,4) tespit edildi. Erkek cins ve 5 yaş altı çocuklarda morbidite daha yüksek bulundu. Özellikle 0 - 1 yaş döneminde geçirilen bakteriyel menenjitin diğer yaş gruplarına göre daha ciddi sonuçlandığı görüldü. Klasik triad olan ateş, kusma, baş ağrısı ve meningeal iritasyon bulguları vakalarımızda başvuru esnasında yüksek oranda mevcuttu. Ancak prognoz açısından değerli bulunmadı. Başvuru anındaki şuur durumu en önemli prognostik faktör olarak belirlendi. Özellikle başvuru anındaki ve tedavinin 4. gününden sonra görülen konvülzyonların morbiditeyi arttırdığı tespit edildi. Tam esnasında saptanan hiponatremi ve lökopeninin, BOS protein - şeker değerlerinin ve BOS bulgularındaki düzelme sürelerinin prognoz ile ilişkisi anlamlı bulundu. Vakaların %35'inde etken patojen gösterilebildi. Tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de S. pneumoniae en sık bakteriyel menenjit etkeni olarak saptandı ve morbidite gösterilen vakalarda en sık izole edilen patojendi, İmmunoprofilaksinin yaygınlaşması ile menenjit sıklığrndaki yerini pnömokoklara bırakan H.influenzae, etkeni olduğu menenjit vakalarında yine ağır sekeller bıraktı. 3. kuşak sefalosporinler ve vankomisin tedavide en çok tercih edilen antibiyotikler idi. Steroid tedavisinin ise vakalarımızda prognoza etkisi gösterilemedi. Prognoza katkısı olabilecek en önemli girişimin hastalarda taburcu olmadan yapılacak odiyolojik değerlendirme olduğu vurgulandı. 124