Tez No	İndirme	Tez Künye	Durumu
515662		Discourse markers in native and non-native spoken English: A corpus-based comparison of Turkish and British university students' employment of discourse markers in informal interviews / Anadil ve yabancı dil konuşuru sözlü İngilizcesinde söylem belirleyicileri: Türk ve İngiliz üniversite öğrencilerinin informal görüşmelerde söylem belirleyicileri kullanımının derlem temelli bir karşılaştırması Yazar:YUSUF ÖZTÜRK Danışman: PROF. DR. GÜL DURMUŞOĞLU KÖSE Yer Bilgisi: Anadolu Üniversitesi / Eğitim Bilimleri Enstitüsü / Yabancı Diller Eğitimi Ana Bilim Dalı / İngilizce Öğretmenliği Bilim Dalı Konu:Dilbilim = Linguistics ; Eğitim ve Öğretim = Education and Training ; İngiliz Dili ve Edebiyatı = English Linguistics and Literature Dizin:Akıcılık = Fluidity ; Derlem dil bilim = Corpus linguistics ; Konuşma = Speech ; Konuşma akıcılığı = Speech fluency ; Söylem belirleyici = Discourse marker ; Yabancı dil öğretimi = Foreign language teaching ; Üniversite öğrencileri = University students ; Üniversiteler = Universities ; İngilizce = English	Onaylandı Doktora İngilizce 2018 187 s.
Söylem belirleyicileri sözlü söylem içerisinde bir dizi işleve sahiptir ve bir dilde edimbilimsel olarak yetkin olmak için önemlidir. Ancak, yabancı dil konuşurlarının söylem belirleyicileri kullanımında anadil konuşurlarından farklılaştığı bulgulanmıştır. Ayrıca, Türk İngilizce öğrenenlerin kullanımıyla ilgili alanyazın sınırlıdır ve mevcut araştırmalar planlı ve monolojik konuşmaya dayalıdır. Bu anlamda, bu çalışma (a) Türk ve İngiliz üniversite öğrencilerinin beş söylem belirleyicilerini (yani so, like, you know, I mean ve well) kullanımını araştırmayı ve (b) söylem belirleyicileri kullanımı ile konuşma akıcılığı arasındaki ilişkiyi incelemeyi amaçlamaktadır. 50 Türk İngilizce öğretmenliği öğrencisi ile informal görüşmeler yapılmış ve bir İngiliz üniversitesinde oluşturulmuş anadil konuşuru derlemi edinilmiştir. Sonuçlar, Türk öğrencilerin bu belirleyicileri daha az sıklıkta kullandıklarını ve İngiliz öğrencilere göre bunların metinsel işlevlerini daha çok, kişilerarası/etkileşimsel işlevlerini ise daha az kullandıklarını göstermiştir. Türk 1. sınıf öğrencileri, dördüncü sınıf öğrencilerine göre, incelenen belirleyicileri daha sık kullanmışlardır. Ayrıca, Türk öğrencilerin bu belirleyicileri kullanımı ile konuşma akıcılıkları arasında orta düzey anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Bu sonuçlar, ilgili alanyazın ışığında tartışılmış, öğretim ve gelecek araştırmalara yönelik çıkarımlar çalışmanın sonunda sunulmuştur.
Discourse markers serve a variety of functions in spoken discourse, and are valuable for being pragmatically competent in a language. However, non-native speakers are reported to differ from native speakers in their use of discourse markers. Moreover, the literature on the use of Turkish EFL learners has been limited, and available research is restricted to mostly planned and monologic speech. In this regard, this study aims to investigate the use of five most common discourse markers, namely so, like, you know, I mean and well, by Turkish and British university students, and examine the relationship between the Turkish students' discourse marker use and speech fluency. A corpus of informal interviews was compiled of interviews with 50 Turkish ELT students, and a native speaker corpus created at a UK university was obtained. The results showed that Turkish students used the discourse markers in textual functions in a higher proportion and interpersonal/interactional functions in a lower proportion, compared to the British students. The first-year Turkish students employed the markers significantly more frequently than their fourth-year peers. Moreover, there was a moderate, and significant relationship between discourse marker use, and their utterance and perceived fluency. These results were discussed in the light of the relevant literature, and various implications and suggestions were offered for teaching and further research.