Tez No	İndirme	Tez Künye	Durumu
322187		From being a son to being a father: An intergenerational comparison of fatherhood in Turkey / Çocuk olmaktan baba olmaya: Türkiye'deki babalarda kuşaklararası bir karşılaştırma Yazar:BÜŞRA YALÇINÖZ Danışman: DOÇ. DR. HALE BOLAK BORATAV Yer Bilgisi: İstanbul Bilgi Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü / Klinik Psikoloji Ana Bilim Dalı Konu:Psikoloji = Psychology Dizin:Baba-çocuk etkileşimi = Father-child interaction ; Babalar = Fathers ; Babalık davranışı = Paternal behavior ; Ebeveynler = Parents ; Etkileşim = Interaction ; Kuşak çatışması = Generation clash ; Çocuk büyütmede ebeveynin rolü = Parenting ; Çocuklar = Children	Onaylandı Yüksek Lisans İngilizce 2011 235 s.
Bu çalışmanın amacı, Türkiye'de iki kuşak babalar arasında kuşaklararası bir karşılaştırma yaparak babalık pratikleri ve tutumları konusunda kapsamlı bir inceleme sunmaktır. Bu amaç doğrultusunda, her birinin en az bir çocuğu olan on beş evli erkek ile bireysel-derinlemesine görüşmeler yapılmıştır. Bu kişilerin kendi babaları ve onlarla kurmuş oldukları baba-oğul ilişkileri ile ilgili algılarının ortaya konulması bu çalışmanın amaçlarından birisidir. Ayrıca, şimdiki ailelerinde kendi babalıklarını nasıl oluşturdukları ve çocukları ile kurdukları ilişkilerin niteliği çalışmanın diğer amacını oluşturmaktadır. Bireysel görüşmelerin analizleri niteliksel bir tümevarım yönetimi olan Temellendirilmiş Kuram Yöntemi'ne (Strauss and Corbin, 2008) göre yapılmıştır. Analiz sonuçlarına göre, ?geleneksel? ve ?yeni? olmak üzere, sırasıyla birinci ve ikinci kuşağı temsil eden iki farklı babalık modeli ortaya konmuştur. Katılımcıların çocukluklarından kendi babalıklarına olan gelişimlerini ele alan kuşaklararası karşılaştırmalar görüşmelerin analizleri sonucu ortaya çıkan şu dört boyuta göre yapılmıştır; hiyerarşi, duygusal yakınlık/paylaşım, yönlendirme/ rol model olma ve beklentiler. Kişiler kendi babalarını daha çok uzak-otoriter-evin geçimini sağlayan babalık modeline göre betimlerken, çocukları ile ilişkileri içinde kendilerini çocuklarının hayatına hem fiziksel hem de duygusal olarak daha fazla dahil olan ve liberal babalar olarak tanımlamışlardır. Kuşaklararası bu değişim sürecinde, bir önceki jenerasyonun değer ve ideallerinin tümden reddi yerine şimdi ve geçmiş arasında bir entegrasyon çabası olduğu görülmüştür. Katılımcılar bir yandan kendi babalarının eksik buldukları taraflarını çocukları ile daha pozitif ilişkiler yaratarak telafi etmeye çalışırken diğer yandan da geçmişin olumlu taraflarını model alıp devam ettirmektedirler.
In this thesis, a comprehensive elaboration of fatherhood practices and attitudes across two generations of men in Turkey is aimed to be presented. With this respect, in-depth interviews with fifteen men who are married and have at least one child were conducted. The perceived images of father-son relationships of these men in their families of origin constituted the first research objective. The second intention is to assess the features of father-child interaction of them in their recent families. The explorations of interviews were done according to Grounded Theory (Strauss and Corbin, 2008) which is an inductive, qualitative method for analysis. As a result of the analyses, two different ways of doing fatherhood as ?traditional? and ?new? fatherhood were defined and conceptualized, reflecting first and second generation fathers respectively. Intergenerational comparisons within life-span development of these men from being fathered to fathering were done according to the emerging dimensions of hierarchy, emotional sharing/caring, guidance/role modeling and expectations. Comparisons illustrated that while they mostly defined their own fathers in accordance with the distant-authoritarian- breadwinner model, their descriptions regarding their own fathering reflected more involved, emotionally close and liberal ways of doing fatherhood. Within this transformation process, fathers did not totally disregard the values of old generation; rather they blended the ideals and values of the past and present by compensating the negative aspects of previous generation in their recent father-child relationships but modeling the functional ones.