Tez No	İndirme	Tez Künye	Durumu
394512		Aarhus sözleşmesinin Türk ormancılık uygulamaları açısından incelenmesi / Examining of Aarhus Convention with respect to Turkish forestry practices Yazar:ÇAĞLA ÇELİK Danışman: DOÇ. DR. OSMAN DEVRİM ELVAN Yer Bilgisi: İstanbul Üniversitesi / Fen Bilimleri Enstitüsü / Orman Mühendisliği Ana Bilim Dalı / Ormancılık Hukuku Bilim Dalı Konu:Ormancılık ve Orman Mühendisliği = Forestry and Forest Engineering Dizin:Ormancılık = Forestry ; Çevre hakkı = Environmental rights	Onaylandı Yüksek Lisans Türkçe 2015 97 s.
Üçüncü kuşak insan haklarından biri olan çevre hakkına ilk kez 1972 Stockholm Bildirgesi'nde değinilmiştir. 1992 Rio Bildirgesi İlke 10 çevre hakkına bağlı üç usulü hakkı ortaya koymuştur: bilgi edinme hakkı, katılım hakkı ve başvuru hakkı. İnsan hakları hukuku ve çevre politikasının bu şekilde etkileşimi vatandaşlık kavramının dönüşmesine katkıda bulunmaktadır. Ortaya çıkmakta olan çevresel vatandaşlık çevrenin korunması için yeni politika araçları sunmaktadır. Çevre hakkına bağlı usulü haklar bağlayıcı küresel ve bölgesel anlaşmalar aracılığıyla politika araçlarına dönüşmektedir. Birleşmiş Milletler Avrupa Ekonomik Komisyonu tarafından kabul edilen Aarhus Sözleşmesi bunlardan en kapsamlı ve ayrıntılı olanıdır. Çalışmanın sonunda, yargısal başvuru, bilgiye erişim ve halkın katılımı konusunda mevzuat ve uygulamaya dayalı SWOT analizi yapmak suretiyle, metot sonucunda elde edilen verilerin denetlenmesi yoluna da gidilmiştir. Yapılan çalışma, Türkiye'de çevresel konularda yargısal başvuru, bilgiye erişim ve halkın katılımı konusunda eksiklikler yaşanmakla birlikte temel niteliklerinin yeterli olduğunu ortaya koymuştur.
Right to environment which is one of the third-generation human rights was first mentioned in Stockholm Declaration of 1972. Principle 10 of Rio Declaration of 1992 laid down the three procedural rights associated with the right to environment: access to information, public participation and access to justice. Such interaction of human rights law and environmental policy contributes to the transformation of the concept of citizenship. The emerging environmental citizenship provides new policy instruments for the protection of the environment. Procedural rights associated with the right to environment are transformed into policy instruments with legally binding global and regional agreements. Aarhus Convention adopted by the United Nations Economic Commission for Europe is the most comprehensive and detailed one among them. The data were controlled by a SWOT analysis based on the legislation and practice of access to justice, access to information and public participation. The study suggests that the basic qualities of access to justice, access to information and public participation in environmental matters in Turkey are sufficient, although there some deficiencies.