Tez No İndirme Tez Künye Durumu
388481
Alopesi areata hastalarında difenilsiklopropenon (DCP) ile kontakt immünoterapi ve bu tedavinin ıl-17 protein düzeylerine etkisi / Contact immunotherapy with diphenylcyclopropenone (DCP) in alopecia areata patients and effect of treatment on İL-17 protein levels
Yazar:BERNA ALTINOK
Danışman: PROF. DR. ÖZLEM DİCLE
Yer Bilgisi: Akdeniz Üniversitesi / Tıp Fakültesi / Deri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı
Konu:Dermatoloji = Dermatology
Dizin:Alopesi = Alopecia ; Alopesi areata = Alopecia areata ; Saçlı deri = Scalp ; Saçlı deri dermatozları = Scalp dermatoses ; Siklopropan = Cyclopropene ; İnterleukin 17 = Interleukin 17
Onaylandı
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2015
116 s.
IL-17 yolağının hastalığın etyopatogenezindeki ve DCP tedavisinin etki mekanizmasındaki yerini araştırmayı ve yaygın tutulumlu ve uzun süreli AA hastalarında DCP tedavisi etkinliğini değerlendirmeyi hedefledik. Bu amaçla 50 AA hastasının çalışmaya alınması planlanarak kayıtları alındı. Kontrol grubunu oluşturmak üzere, saçlı bölge benign lipomatöz neoplazi veya sebase kisti nedeniyle eksizyon yapılan 10 olgunun eksizyon sonrası elde edilen saçlı deri örnekleri genel cerrahi polikliniğinden temin edildi. Biyopsi randevularına gelmeyen hastalar çalışmadan çıkarıldı. Ayrıca bazı biyopsi örneklerinde protein miktarları seviyenin belirlenmesi için yeterli bulunmadığından, sonuç olarak tedavi öncesi 18, tedavi sonrası 13 ve kontrol grubu olarak 5 biyopsi örneği değerlendirmeye alındı. IL-17 protein düzeyleri Western blot yöntemi ile ölçülerek, sonuçlar istatistiksel olarak değerlendirildi. Çalışmamızın sonucunda, DCP tedavisi uygulanan AA hastalarının %26,3'ünde kozmetik olarak kabul edilebilir düzeyde saç çıkışı izlendi. AA hastalarında tedavi öncesi IL-17 protein düzeylerinin kontrol grubuna göre yüksek olduğu ancak bu yüksekliğin istatistiksel olarak anlamlı farklılık göstermediği saptandı (p<0,05). Aktif dönemdeki AA hastalarında stabil dönemdeki hastalara göre (p=0,024) ve yamasal tip AA hastalarında AU hastalarına göre (p=0,039) ortanca IL-17 protein düzeyleri istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulundu. Tedavi sonrası hastalardan elde edilen biyopsi örnekleri kontrol grubu ile karşılaştırıldığında ve terminal kıl çıkışı izlenen hastaların tedavi öncesi ve sonrası değerleri karşılaştırıldığında IL-17 protein düzeylerinde anlamlı farklılık saptanmadı (p<0,05). Elde edilen tüm bulgular birlikte değerlendirildiğinde, çalışmamızda DCP tedavisinin yaygın tutulumlu ve uzun süreli AA hastalarında uygulandığı dikkate alınacak olursa bulduğumuz tedavi başarı oranının literatür ile uyumlu olduğu ve IL-17'nin hastalık sürecinin aktif döneminde rol oynayabileceği düşünüldü. Ancak DCP tedavisinin AA tedavisinde nasıl etkili olduğunu ve inflamatuar süreçte rol alan yolakların birbirleri ile etkileşimlerini anlamak için sadece tek bir yolağın değil olaya etki edebileceği düşünülen diğer yolakların da son ürünlerini içine alan ve sadece sitokin seviyelerinin değil bu sitokinleri üreten hücrelerin biyopsi materyallerindeki yerleşim yerlerinin de incelendiği daha fazla katılımcıyı içeren daha geniş bütçeli çalışmalara ihtiyaç olduğunu düşünüyoruz
In this study we aimed to evaluate the effect of IL-17 in the pathogenesis of AA and DCP treatment mechanism and to evaluate the success of DCP treatment on extensive and chronic AA patients. For this purpose, the study was planned to enroll 50 patients with AA. Ten scalp biopsy specimens obtained by excision of benign lipomatous neoplasm or sebaceous cyst of hair in general surgical clinic were taken to create a control group. Protein quantities obtained from some of the biopsy samples were not sufficient to determine the level. Also patients who didn't come to their pre-treatment biopsy appointments were excluded from the study. Eighteen biopsy samples before treatment, 13 after treatment and 5 of control samples were found available for measurement. IL-17 protein levels were measured by Western blot method and results were evaluated statistically. Cosmetically acceptable hair regrowth was observed in 26.3% of patients after DCP treatment. Although pre-treatment mean IL-17 protein level was higher in AA patients compared to control group, there wasn't a statistically significant difference (p<0,05). However, median IL-17 protein levels were statistically significantly higher in AA patients with active disease compared to stable disease (p= 0.024) and patchy type of AA compared to AU patients (p= 0.039). IL-17 protein levels was not significantly different between post-treatment biopsy samples of AA patients compared to control group and between pre and post-treatment biopsy samples obtained from patients with effective treatment response (p<0,05). If considered only extensive and chronic AA patients were enrolled to our study, we found the treatment success of our study to be consistent with the literature. And we concluded that IL-17 may play a role in active period of disease process. However, we think there is a need for studies with more patients and more budget that consists not only one pathway also final products of other pathways which can influence the pathogenesis. And not only cytokine levels also the place of cytokine-producing cells in the biopsy specimens must be examined to understand interactions between the pathways involved in the inflammatory process and how DCP is effective in the treatment of AA