Tez No	İndirme	Tez Künye	Durumu
242017		Lokal ileri meme kanseri olgularında neoadjuvan (Dosetaksel-Epirubisin-Siklofosfamit) kemoterapi tedavisinin etkinliği / Efficiency of neoadjuvant Dosetaxel-Epirubicin-Cyclophosfamid therapy in locally advanced breast cancer patients Yazar:TİMUÇİN ÇİL Danışman: DOÇ. DR. ABDURRAHMAN IŞIKDOĞAN Yer Bilgisi: Dicle Üniversitesi / Tıp Fakültesi / İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı / Tıbbi Onkoloji Bilim Dalı Konu:Onkoloji = Oncology Dizin:Antineoplastik ajanlar = Antineoplastic agents ; Meme hastalıkları = Breast diseases	Onaylandı Tıpta Uzmanlık Türkçe 2009 37 s.
Giriş ve Amaç; Meme kanseri tüm dünyada kadınlarda en sık görülen tümördür. Amerika birleşik devletlerinde her yıl 200.000 yeni invaziv meme kanseri tanısı konmakta ve yaklaşık her yıl 40.000 kişi meme kanserinden ölmektedir. Meme kanseri kadınların yaşamları boyunca %12,5'inde yada sekiz kadından birinde görülür ve kadın kanserlerinin %31'ini oluşturur; akciğer kanserinden sonra kadınlarda kansere bağlı ikincil ölüm nedenidir. Meme kanseri insidansı yavaşça artmaya devam etmekle beraber, mortalite oranları düşmektedir.Meme kanserlerinin %20-30'nu lokal ileri meme kanserleri oluşturmaktadır. Son yıllarada uygulanan neoadjuvan kemoterapi seçenekleri; özelliklede taksan bazlı rejimler ile küratif amaçlı uygulananan tedavi olanakları artmıştır. Bizde 2005-2008 yılları arasında düzenli takip ve tedavileri yapılabilmiş neoadjuvan TEC(Dosetaksel-Epirubisin-Siklofosfamit) kemoterapi protokolü uygulanan hastalarımızın tedavi yanıtlarını, progresyona kadar geçen süre ve sağ kalım sonuçları retrospektif olarak değerlendirilmeye çalıştık.Materyal ve Metod: 2004-2008 yılları arasında Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi (D.Ü.T.F) Tıbbi Onkoloji Bilim Dalında düzenli takip ve tedavileri yapılıp başvuru sırasında uzak organ metastazı saptanmayan neoadjuvan kemoterapi; Dosetaksel-Epirubisin-Siklofosfamit (TEC) uygulanan meme kanseri olguları çalışmaya dahil edildi.Olguların cinsiyet, yaş gibi demografik özellikleri yanında meme kanseri için spesifik olan prognostik faktörler değerlendirildi. Saptanabilen prognostik faktörler; tümör boyutu, nekroz miktarı, diseke edilen ve tutulan lenf nodu sayısı, vasküler invazyon, perinöral invazyon, tümör grade, ER, PR, cerb-B2 içeren prognostik faktörlerdi. Bunun yanında tedavi yanıtları, progresyona kadar geçen süre ve ortalama sağ kalım sonuçları ile bunların prognostik faktörlerle ilintisi tüm olgularda değerlendirilmeye çalışıldı.Sonuçlar: Olguları tedavi yanıtları objektif kriterlerle (fizik muayene ve post operatif patolojik değerlendirmeyle); 6 (%13,3), hastada patolokjik tam yanıt, 27 (%60) hastada parsiyel yanıt, 6 (%13,3), hastada stabil hastalık ve 6 (%13,3) hastada tedavi altında progresyon saptandı. Çalışmanın ana hedeflerinde biri olan progresyona kadar geçen süreler değerlendirildiğinde ortalama 22 (19,32-24,67) ay olarak saptandı. Progresyon 30 (%66,6) olguda saptandı.
Breast cancer is the most frequent tumor among women worldwide and is the second cause of cancer-related mortality in the the world. Metastatic breast cancer (MBC) accounts for less than 10% of newly diagnosed breast cancer patients and about 30% of early breast cancer patients will develop recurrent, advanced, or metastatic disease. Locally advanced breast cancer is 20-30% of all breast cancers. Neoadjuvant chemotherapy is standard therapy for patients with locally advanced breast cancer and is increasingly used for these patients. We were retrospectively analysed TEC (Dosetaxel-Epirubycin-Cyclophosphamide) neoadjuvant chemotherapy treatment which has been standard chemotherapy protocol in our clinic, efficiancy; such as treatment response and progression free survival and toxicity profile.Materyal and MethodsWe were analysed the patients who had non-metastatic locally advanced breast cancer and had treated with TEC chemotherapy protochol regular treated and follow-up patients in Dicle university medical Oncology department in 2004-2009 years. Treatment response was detected with physical analyses or postoperative patologic analysis and etc. Disease progresion free survival was detected. The patients who have disease progression or have no progression were compared for risk factors such as; estrogen receptor, progesteron receptor, patological necrosis and etc.ResultsTreatment responses were analysed; 6 (13,3%) patients had complete pathologic response, 27 (60%) had partiel, 6 (13,3%), had stabil disease and 6 (13,3%) had disease progresion. When we were analysed progresion free survival 22 (19,32-24,67) months. Disease progresion was detected in 30 (%66,6) patients.DiscussionNeoadjuvant chemotherapy was stadart treatment in locally advaced breast cancer. Most of chemotheary protochols were included dosetaxel such as TEC protchol. In our study when we were compared progresive and not progresive patients complete treatment response of neoadjuvant treatment is a single effective prognostic factor in locally advanced breast cancer.