Tez No	İndirme	Tez Künye	Durumu
388459		2-5 yaş arası çocuk annelerinin çocuklarının ağırlıkları ile ilgili görüşleri ve kendi beden algıları ile ilişkisi / Opinions of mothers about the weight of their 2-5 years old children and its relation with their own body perceptions Yazar:MİNE ERKAN Danışman: YRD. DOÇ. DR. SEVTAP GÜNEY Yer Bilgisi: Akdeniz Üniversitesi / Tıp Fakültesi / Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı Konu:Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları = Child Health and Diseases Dizin:Anneler = Mothers ; Beden imajı = Body image ; Kilo alma = Weight gain ; Vücut kitle indeksi = Body mass index ; Çocuklar = Children	Onaylandı Tıpta Uzmanlık Türkçe 2014 69 s.
Çocukların ağırlıklarının anneleri tarafından düşük ya da fazla algılanması yanlış beslenme alışkanlıklarına ve sağlık sorunlarına neden olabilir. Bu çalışmanın amacı annelerin hem çocuklarının hem de kendilerinin ağırlıklarını nasıl algıladıklarını anlamak ve bu algıyı etkileyebilecek sosyodemografik etmenleri ve çocuk beslenmesi ile ilgili görüşlerini belirlemektir. Bu amaçla çalışmaya 170 anne - çocuk çifti alındı. Anne ve çocukların boy ve ağırlıkları ölçülüp kaydedildi ve annelere anket formları uygulandı. Çocuğun beslenmesi ile ilgili konuların en sık danışıldığı kişinin aile hekimi, ikinci kişinin ise çocuk hekimi olduğu görüldü. Çocuğun beslenmesi ile ilgili son kararı veren genellikle anne idi, annelerin %16'sı çocuğun da fikrini alıyordu. Annelerin 1/3'ünün, çevresindeki kişilerin çocuğunun ağırlığı hakkındaki görüşlerine dayanarak çocuğunu daha çok beslediği; 2/3'ünün de çocuğunun kilosunun daha iyi olması için besin takviye ürünlerini kullandığı saptandı. En sık karşılaşılan yanlış davranış çocukların ağırlığının daha iyi olması için gıda takviyelerinin kullanılmasıydı. Annesinin, hakkında fazla yediğini düşündüğü çocukların kilolu olma oranı diğerlerine göre anlamlı derecede yüksekti. Çocuğu için "zayıf" ya da "çok zayıf" diyen annelerin yarıdan fazlasının çocuğu gerçekte normal ya da fazla tartılı idi. Sözel ölçekte annelerin %27'si, görsel ölçekte ise %38,8'i çocuğunu mevcut durumundan daha zayıf algılamaktaydı. Sözel ölçekte annelerin %10,6'sı, görsel ölçekte ise %8,3'ü çocuğunu mevcut durumundan daha kilolu algılamaktaydı. Çocuğun boya göre ağırlık persentili arttıkça, annenin sözel ve görsel olarak çocuğu mevcut durumundan düşük ağırlıkta algılama oranının arttığı saptandı. Annenin beden kitle indeksi, eğitimi, çalışma durumu, evde yaşayan birey sayısı ve ailenin geliri ile çocuğunun ağırlığı hakkındaki algısı arasında ilişki saptanmadı. Fazla tartılı annelerin, kendini sözel ve görsel değerlendirme başarıları diğerlerine göre düşük saptandı. Annelerin kendi ağırlıkları ile ilgili algıları ile çocuklarının ağırlığı ile ilgili algıları arasında anlamlı ilişki saptanmadı
False perception of children's weight by their mothers, either lower or higher than it actually is, can lead to wrong nutrition practices and health problems. In addition to evaluate the perceptions of mothers about their children's and their own weight, the aim of this study was to determine the sociodemographic factors that may influence their perception and to identify maternal beliefs about child nutrition. For this purpose, 170 mother – child dyads were included in the study. The heights and weights of the mothers and children were recorded, and questionnaires were filled by the mothers. The most commonly consulted person with regard to child nutrition was family physician, followed by pediatricians. The final decision on the nutrition of the child was generally made by the mother and 16% of the mothers were asking their children's opinion about meals. Nearly 1/3 of the mothers reported that they would feed their children more based on the opinions of their relatives, and 2/3 stated that they would use nutritional supplements to improve their children's weight. The rate of overweight was considerably high in the group of children who were reported to eat excessively. More than half of the children who were considered "thin" or "very thin" by their mothers were actually normal or overweight. In verbal scale 27% and in visual scale 38,8% of the mothers perceived their children thinner than their actual condition. In verbal scale 10,6% and in visual scale 8,3% of the mothers perceived the weight of their children higher than it actually was. As the weight for length percentile of the child increased, the ratio of mothers who falsely perceive their children thinner increased, both on verbal and visual scale. No relation was determined between the mother's body mass index, education, working condition, number of cohabitants, income of the family and the perception of the child's weight. It has been determined that the verbal and visual self-assessment was less correct in overweight mothers than the others. No significant relation could be determined between the perceptions of mothers about their own weight and their children's weight.