Tez No	İndirme	Tez Künye	Durumu
576415		A study of monstrous abjection in relation to two gothic novels: Dracula and Frankenstein / İki gotik romana ilişkin yaratıkımsı iğrençlik çalışması: Dracula ve Frankensteın Yazar:BETÜL SELCAN ŞENTÜRK Danışman: DOÇ. DR. DÜRRİN ALPAKIN MARTINEZ CARO Yer Bilgisi: Orta Doğu Teknik Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü / İngiliz Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı / İngiliz Dili ve Edebiyatı Bilim Dalı Konu:İngiliz Dili ve Edebiyatı = English Linguistics and Literature Dizin:Dracula = Dracula ; Frankenstein = Frankenstein ; Roman = Novel ; İngiliz edebiyatı = English literature ; İğrençlik = Abjection	Onaylandı Yüksek Lisans İngilizce 2019 123 s.
Bu tez Mary Shelley'in Frankenstein (1818) ve Bram Stoker'ın Dracula (1897) adlı eserlerini, Gotik Yaratıkların, öznenin analizi ve içine yerleştirildikleri toplumsal/sembolik düzene ilişkin sahip olduğu işlevi bulmayı amaçlar. Bu argüman ileri sürülürken, Julia Kristeva'nın "Korkunun Güçleri: İğrençlik Üzerine Deneme" (Powers of Horror: An Essay on Abjection) (1980) adlı çalışmasında belirtilen psikanalitik gelişim anlayışı ve iğrençlik (abjection) kavramı bu tezin temelini oluşturan teorik çerçeve olarak ele alınacaktır. Her iki romanda da gotik unsur ve çevrenin, içinde barındırdığı Yaratıklar kadar anlatıya yön verdiği ve aynı zamanda anomaliler yani insanların bastırılmış duygu ve düşünceleri bir "Öteki"sine atfetmesi ile birlikte insan ruhunun hassaslığını ortaya çıkardığı gözlemlenmiştir. Bu iğrenç Öteki ile karşı karşıya kaldığında Frankenstein ve Dracula'daki karakterler birlik ve bütünlük hissini kaybetmeye başlar. Dahası iğrenç (abject) Yaratıklar öznenin güvenliğini sağlayan kişisel ve toplumsal/sembolik sınırların varoluşunu bozarak bir tehdit oluşturmaktadır. Buradan hareketle bu tez, öznenin ideal bütünlük ve düzen hissini kaybetmemesi amacıyla Gotik Yaratıkların "atılması" ("throw off") ya da "iğrençleştirilmesi" ("abject") gerektiğini savunacaktır. Bu tezin savunmasında, Korkunun Güçleri'nin yanı sıra, öznenin gelişimsel evrelerinde güçlü bir etkiye sahip olan ve aynı zamanda Yaratıkların sembolik temsili olan "anne"ye ilişkin olarak Kristeva'nın "annesel iğrençleştirme" ile ilgili görüşlerini belirttiği "Şiirsel Dilde Devrim" (Revolution in Poetic Language) (1974) kitabından faydalanılacaktır
The aim of this thesis is to study Mary Shelley's Frankenstein (1818) and Bram Stoker's Dracula (1897) to explore the function Gothic monsters have with respect to the dissolution of the Western subject, and the social/symbolic order they are settled in. In carrying out this argument, Julia Kristeva's understanding of psychoanalytical development, and her concept of abjection introduced in her work Powers of Horror (1980) will be taken as the theoretical framework underlying this thesis. It has been observed that in both of the novels, the elements and setting of Gothic, as well as the monsters it harbours dominates the narrative, and reveals the fragility of the human psyche, along with the anomalies, repressed thoughts and feelings humankind dispose upon an "Other." When confronted by this abject Other, the characters in Frankenstein and Dracula begin to lose their sense of unity and wholeness. Furthermore, the abject monsters disrupt and pose a threat to the existence of personal and social/symbolic boundaries which ensure the safety of the subject. This thesis will thus conclude that it is necessary to "throw off," or "abject" the Gothic monsters in order to retain the subject's ideal sense of fullness and order. In addition to Powers of Horror, Kristeva's Revolution in Poetic Language (1974) where she introduces her ideas about "maternal abjection" will be made use of in the argumentation of this thesis, in relation to the monsters' symbolic representation of the "mother," who has a strong influence on the developmental phases of a subject.