Tez No	İndirme	Tez Künye	Durumu
108033	Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.	Allerjik rinitli hastalarda spesifik immünoterapinin plazma interlökin-10 düzeyine etkisi / The Effect of spesific immunotherapy on IL-10 plasma levels in patients with allergic rhinitis Yazar:HALİS SÖNMEZ Danışman: PROF.DR. MURAT TURGAY Yer Bilgisi: Ankara Üniversitesi / Tıp Fakültesi / İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı Konu:Allerji ve İmmünoloji = Allergy and Immunology ; Kulak Burun ve Boğaz = Otorhinolaryngology (Ear-Nose-Throat) Dizin:	Onaylandı Tıpta Uzmanlık Türkçe 2001 38 s.
ÖZET Allerjik Rinitli Hastalarda Spesifik İmmünoterapinin Plazma İnterlökin-10 Düzeyine Etkisi Çalışmamızın amacı SIT 'in IL-10 plazma düzeyleri üzerine etkisini saptamak ve IL-10 plazma seviyeleri ile klinik iyileşme arasındaki ilişkiyi ortaya koymaktı. Bu çalışmaya 29 allerjik rinitli hasta ve 26 sağlıklı kontrol alındı. Yaş ve cinsiyet açısından hasta grubu ile kontrol grubu arasmda istatistiksel fark yoktu. Spesifik immünoterapiye başlamadan önce semptom skorlaması yaptık ve IL-10 plazma düzeylerinin ölçülmesi için kan örnekleri aldık. Hastalara 'Clustered Immunotherapy' protokolü uyguladık. En az 6 aylık tedavi periyodundan sonra semptom skorlaması tekrarlandı ve kan örnekleri alındı. IL-10 plazma düzeyleri ELISA metodu ile çalışıldı. Hasta grubunda, SIT başlatılmadan önce 29 hastanın 9'da ve SIT ile beraber yine 9 hastada IL-10 plazma düzeyleri ölçülebilir değerler içindeydi. SIT ile beraber, IL-10 plazma düzeyleri 6 hastada arttı ve 3 hastada düştü. IL-10 plazma düzeyi ortalaması hasta grubunda tedavi öncesi 1,82±3,74 pg/ml, tedavi sırasında 7,66±1,47 ay sonra 1,67±0,78 pg/ml olarak saptadık (p>0,05). Kontrol grubunda sadece 2 hastada IL-10 plazma düzeylerini ölçülebilir değerlerde bulduk. SIT öncesi hastaların semptom skorlarının ortalama değeri 7,41±2,98 iken idame periyodu sırasında 4,41±3,16 idi (p<0,0001). Hastalar 2 gruba ayrıldı. 15 hastalık ilk grupta ( semptom skoru >3 düşenler) IL-10 ortalama plazma düzeyi 0,78±2,91 pg/ml dan SIT sonrası 0,59±0,92 pg/ml düzeyine düştü. 14 hastalık 2. grupta (semptom skoru artanlar, değişmeyenler veya <2 azalanlar) IL-10 plazma düzeyleri 0,34±0,97 pg/ml' den 0,44±0,88pg/ml düzeyine çıktı. İki grup arasında anlamlı fark saptanmadı (p>0,05). Sonuç olarak IL-10 plazma düzeylerinde en az 6 aylık tedavi periyodu sırasında anlamlı değişiklik saptamadık. Ayrıca semptom skorundaki düşme ile IL-10 plazma seviyeleri arasında ilişki mevcut değildi. Özet olarak IL-10 plazma düzeyleri, hastalık aktivitesinin ve SIT'ye cevabın değerlendirilmesi için güvenli bir ölçüt olmadığı söylenebilir. vı
ABSTRACT The Effect of Specific Immunotherapy on IL-10 Plasma Levels in Patients with Allergic Rhinitis The purpose of our study is to define the effects of SIT on IL-10 plasma levels and to reveal the relation between IL-10 plasma levels and clinical improvement. In this study, we included 29 patients with allergic rhinitis and 26 healthy controls. There was no statistically significant difference between the patient group and control group on the basis of age (p>0.05) and gender (p>0.05). Before starting the SIT, symptom scoring was done and blood plasma samples were taken to measure IL-10 plasma level. The 'Clustered Immunotherapy Protocol' was applied to the patients with allergens. After minimum six months follow up period, the symptom scoring was repeated and blood samples were taken for IL-10 plasma levels. The IL-10 plasma levels were studied by ELISA method. In the patient group, IL-10 levels of nine patients were within measurable levels before the SIT. IL-10 levels reached the definable levels in nine of 29 patients with SIT. IL-10 plasma levels increased in six patients and decreased in three patients with SIT. It's found that the IL-10 plasma level mean: was 1.82+3.74 pg/ml before the treatment and 1.67±0.78 pg/ml, 7.66+1.47 months after the SIT in patients group (p>0.05). In the control group, the IL-10 plasma level reached to measurable levels in only 2 people. The median value for the patients symptom scoring was 7.41±2.98 before the SIT, while the value was 4.41+3.16 during the maintenance period (p<0.0001). The patients were divided into two groups. The first group (whose symptom scores decreased >3) with 15 patients, the median plasma level of IL-10 decreased from 0.78+2.91 pg/ml to 0.59+0.92 pg/ml after the SIT (p>0.05). In the second group (whose symptom scores increased, symptom scores remained unchanged or lowered only one or two) with 14 patients, the median plasma level of IL-10 increased from the level of 0.34±0.97 to the level of 0.44±0.88 pg/ml (p>0.05). Two groups were compared and no considerable changes were found between the two (p>0.05). Finally, we found that, the IL-10 plasma levels not change significantly after at least six months of treatment period. In addition, there was no relation between the decreased symptom score and IL-10 plasma levels. In the summary it could be said that, IL-10 plasma levels is not a reliable measure for the evaluation of disease activity and for the determination of the response to SIT. Vll