Tez No	İndirme	Tez Künye	Durumu
340650		Anjiografi negatif spontan subaraknoid kanamalar: Klinik seyir ve uzun dönem takip sonuçları / Spontaneous subarachnoid hemorrhage and negative angiography: Clinical course and results of long-term follow-up Yazar:ÖZGÜR BARIŞ ÇAPAR Danışman: PROF. DR. MEHMET SAİM KAZAN Yer Bilgisi: Akdeniz Üniversitesi / Tıp Fakültesi / Beyin ve Sinir Cerrahisi Ana Bilim Dalı Konu:Nöroşirürji = Neurosurgery Dizin:Anjiyografi = Angiography ; Hasta takibi = Follow up studies ; Serebral anjiyografi = Cerebral angiography ; Subaraknoid kanama = Subarachnoid hemorrhage	Onaylandı Tıpta Uzmanlık Türkçe 2013 65 s.
AMAÇ Anjiografi negatif spontan subaraknoid kanamaların izleminde alınan kontrol görüntüleme tetkiklerinin gerekliliğini araştırmak ve bu hastaların klinik olarak uzun dönem takip sonuçlarını değerlendirerek elde edilen veriler sayesinde literatüre katkıda bulunmak. METOD 1998- 2013 yılları arasında kliniğimize başvurup tetkikler sonucunda anjiografi negatif spontan SAK olarak değerlendirilmiş olan 84 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların ilk nörolojik muayeneleri Hunt-Hess sınıflamasına göre, BT?deki kan miktarı ise Fisher?e göre sınıflandırıldı. Olgular BT bulgularına göre, PSAK, DSAK ve BT (-) SAK olmak üzere 3 gruba ayrıldı. Hastaların taburculuk anında ve uzun dönemdeki son nörolojik durumları GOS kullanılarak değerlendirildi. BULGULAR Tekrar anjiografiler her iki grupta da, hiçbir olguda patolojik bulgu vermedi. Hunt ? Hess skoru 4 ve 5 olan olguya rastlanmadı. DSAK grubunda başvuruda klinik ve radyolojik skorlar yüksek bulundu. DSAK grubunda 3 hasta takip sürecinde kaybedildi. DSAK grubunda ciddi morbidite görülen 2 hasta dışında tüm hastaların erken ve uzun dönem GOS skorları 5 olarak bulundu. Uzun dönem takiplerde hiçbir hastada yeniden kanama bulgusuna rastlanmadı. SONUÇ İlk anjiografisi negatif bulunan spontan SAK hastalarında altta yatan tedavi edilebilir bir sebep bulabilmek için yapılacak ek tetkikler tartışmalıdır. Çalışmamızın sonuçları genel literatür verileriyle birlikte incelendiğinde sadece DSAK?lar için anjiografi tekrarı önerilebilir. DSAK grubunda, PSAK ve BT (-) SAK gruplarına göre komplikasyon oranları yüksek ve klinik sonuçlar kötüdür. Bu da BT?deki kanama paterninin en önemli prognostik belirleyici olduğunu göstermektedir. Bu alt grupta nedene yönelik daha kapsamlı inceleme yapılmalıdır
PURPOSE The aims of this study are to investigate the requirement of control imaging techniques which are used at follow up period of spontaneous subarachnoid hemorrhage with negative angiography and to evaluate the results of long term - natural history to make contribution to the literature. METHOD 84 patients admitted with a diagnosis of spontaneous subarachnoid hemorrhage and negative angiography between the years of 1998 and 2013 were included in the study. Clinical situation of the patients were graded by Hunt?Hess scale. CT scans were graded by using Fisher scale. The patients were classified to three groups as DSAH, PSAH and CT (-) SAH according to CT findings. The outcome of patients at discharge time and at the end of the long? term follow up period was measured by using GOS. RESULTS All of the control angiographies were negative. Hunt Hess scores of patients were smaller than 4. In the DSAH group clinical and radiological scores were recorded higher than the other groups. In the DSAH group 3 patients was died et follow up period. There were severe morbidity at two patients in the DSAH group. Out of this all of the patients were neurologically intact (GOS 5) at discharge and at the end of long-term follow up period. No rebleeding episode was recorded during hospitalization and follow up period. CONCLUSION The evaluation of patients with spontaneous subarachnoid hemorrhage and negative initial angiography is a diagnostic challenge. In company with literature according to results of our study, repeat angiography can be adviseable only for DSAH group. In the DSAH group complication rate is higher and the clinical results are worse than the other groups. This means that the pattern of the hemorrhage is the most important prognostic factor. In this subtype of hemorrhage comprehensive studies must be applied to find the underlying cause