Tez No	İndirme	Tez Künye	Durumu
798990		In vitro effect of nanoparticles on sugar beet (Beta vulgaris) and its secondary metabolites (betalain and betaine) production / Nanopartiküllerin şeker pancarı (Beta vulgarıs) ve ikincil metabolitleri (betalain ve betain) üretimi üzerindeki in vitro etkisi Yazar:NOUR ALAWAD Danışman: PROF. DR. EKREM GÜREL Yer Bilgisi: Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi / Lisansüstü Eğitim Enstitüsü / Biyoloji Ana Bilim Dalı / Biyoloji Bilim Dalı Konu:Biyoloji = Biology ; Biyoteknoloji = Biotechnology Dizin:	Onaylandı Yüksek Lisans İngilizce 2023 69 s.
Şeker pancarı (Beta vulgaris L.) en çok arzu edilen, verimli, ekonomik ve gıda ürünüdür. Bu üretimi geliştirmek için birçok çalışma yapılmıştır. Elde edilene kadar sadece "buzdağının görünen kısmı" olarak kabul edilen orijinal sonuçlar ve umut verici yetenekler nedeniyle büyük ilgi gören nanoparçacık ailesindeki uygulamaların yaygınlaşmasıyla birlikte, bu araştırma vücuttan iki nanoparçacığı incelemek için yapıldı. Şeker pancarının farklı yönleri: tohum çimlenmesi, morfolojisi, klorofil A ve B içeriği ve karotenoidlerin yanı sıra en önemli şeker pancarı metabolitlerinden ikisi, betain ve betalain. Monobakteriyel (SG833) ve polibakteriyel (SG2020) olmak üzere iki şeker pancarı genotipi üzerinde MS ortamına nanopartiküller eklenerek dört farklı kapasitede (0, 5, 15 ve 25 mg/mL) TiO ve ZnO NP'leri test edilmiştir. UV-vis spektrofotometreleri klorofil, karotenoidler, betain ve betalain kullanılarak hesaplandı. Nanopartiküllere maruz bırakılan bitkiler, kontrol grubuyla karşılaştırıldığında tohum çimlenmesinde, klorofil içeriğinde veya karotenoidlerde önemli bir farklılık göstermedi. Kontrol grubuyla karşı karşıya kalanlar, her iki tipte de betain için daha düşük NP riskinde ve artan yetenekle azalan oranlarda önemli bir fark ve gelişme gösterdi. Kontrole kıyasla 15 mg/mL (p < 0.01) ve 25 mg/mL (p < 0.05) marjlarında ZnO NP'lerin betaksantin uzantıları olarak gruplanmasını gösteren polimorfik genotipin saldırganlığı (SG2020). Betacyanin ile ilgili olarak, kontrol bitkilerine kıyasla en yüksek potens ile 25 mg/mL'de ZnO NP'lere maruz kalan bitkiler bir etki kanıtı gösterdi, p < 0.05. Maruz kalma süresi dahil olmak üzere çeşitli faktörlere bağlı olduğu belirtilmektedir; Bitki türleri arasında ve hatta aynı bitki türü içindeki genotipler arasında da benzerlikler görülür.
Sugar beet (Beta vulgaris L.) is considered the most desirable and productive economic and food crop. Many studies have been based on the development of this crop. With the widespread applications of nanoparticles in the field of plants that have received great interest, due to their amazing results and promising capabilities that are considered so far only the "tip of the iceberg", this research was conducted to investigate the effect of two nanoparticles on the sugar beet plants in several respects; seed germination, morphology, chlorophyll A and B content, and carotenoids, as well as two of the most important sugar beet metabolites, betaine and betalain. TiO2 NPs and ZnO NPs were applied in four different concentrations separately (0, 5, 15, and 25 mg/ml) on two genotypes of sugar beet plants, monogerm (SG833) and multigerm (SG2020), by adding the NPs to the MS medium. Using a UV-spectrophotometer, chlorophyll, carotenoids, betaine, and betalain were estimated. Plants exposed to NPs did not have a significant difference in terms of seed germination, chlorophyll contents, or carotenoids compared to the control. In comparison to the control group, it showed a statistically significant difference and improvement for betaine at low concentrations of NPs and gradually decreased with increasing concentrations in both genotypes. In contrast to the multigerm genotype (SG2020), which showed a statistically significant increase in the content of betaxanthin at a concentration of 15 mg/ml (p<0.01) and 25 mg/ml (p<0.05) of ZnO NPs compared to the control. Regarding betacyanin, only the plants exposed to ZnO NPs at the highest concentration, which is 25 mg/mL, showed a statistically significant increase (p< 0.05), compared to the control plants. It is indicated that the response of plants during exposure to NPs depends on several factors, including the type of nanoparticles, their concentration, and the exposure time; moreover, it varies between plant species and even between genotypes within the same plant species.