Tez No	İndirme	Tez Künye	Durumu
285624		A semperian approach to artificial light as a building material / Semper yaklaşımı ile bir yapı malzemesi olarak yapay ışık Yazar:NİHAN KOCAOĞLU Danışman: DOÇ. DR. AYŞEN SAVAŞ Yer Bilgisi: Orta Doğu Teknik Üniversitesi / Fen Bilimleri Enstitüsü / Mimarlık Bölümü Konu:Mimarlık = Architecture Dizin:Maskeler = Masks ; Mimari aydınlatma = Architectural lighiting ; Mimari malzeme = Architectural material	Onaylandı Yüksek Lisans İngilizce 2011 133 s.
Bu çalışma genel açıdan bakıldığında yapı malzemelerini, özel olarak incelendiğinde ise ?ışığın? mimari üretimdeki konumunu, kullanım amacını ve yerini araştırmayı hedeflemektedir. Bu tez ?ışık? teriminin getirdiği tüm mecazi çağrışımları da göz önünde bulundurarak, ışığa bir yapı malzemesi olarak yeniden eleştirel bir bakış açısı getirmektedir. Hafif ile ağır, ?sanatsal biçim? ile ?öz biçim?, ?biçimlendirme? ile ?yapısallık?, süsleme ile inşa etme, sanat ürünü ile yapısal mantık ve soyutlama ile maddeselleştirme; tüm bu ikili karşıtlıklar, ışık mimarisinin çağdaş bir şekilde yorumlanması için kavramsal bir çerçeve oluşturmaktadır. Işık görsel nitelikleri dışında da mimari üretimde önemli bir rol oynamakta, ?mimari biçim?, ?işlev?, ?kütle?, ?doku? ve ?bağlam? kavramlarını açığa çıkarmaktadır. Mimari bir malzeme olarak ele alındığında ışık, bir yapıyı ?sanat biçimi?ne dönüştürme, anıtsal bir nesne haline getirme ve maddesizleştirme yetisine sahiptir. Bununla beraber, mimari malzeme üzerinde konuşulması için mimarlıktaki yapısal durumunun yakından incelenmesi gerekir. Gottfried Semper'in zengin sözcük dağarcığı mimari ürünlerin malzeme niteliklerini tanıtır. ?Tekstil? terimi Semper'in kuramsal bakış açısına göre, ilkel kumaşlardan çağdaş modülasyon tekniklerine doğru bir değişime yol açan soyut bir işlemdir ve bu terim anahtar kelimeleri değerlendirmek için önemli bir unsur haline gelmiştir: "giysi", "maske", "deri", "cidar" ve "saf biçim". Semper'in geliştirdiği kuramsal bakış açısı ile ?tekstil? bu anahtar kelimelerin kavramsallaştırılması için bir başlangıç noktası oluşturur. Bu çalışma, ışık ile ilişkilendirilen belirli örnekler aracılığıyla ? Boğaziçi Köprüsü, Doğan Medya Center, Kunsthaus Graz ve Image Mill ? Semper tarafından öne sürülen tarihi ve geleneksel mimari malzemeler ile Bernard Cache tarafından eklenen çağdaş ve modern malzemeleri analiz etmeyi amaçlamakta ve ışığı çağdaş ve modern bir yapı malzemesi olarak öngörerek, Semper'in belirlemiş olduğu soyut işlemlere uyuglanabilirliğini öne sürmektedir. Semper ve onu takiben Kenneth Frampton, Harry Francis Malgrave, Karl Bötticher, Wolfgang Hermann, Bernard Cache ve Carolina A. van Eck, mimaride ışık tasarımının malzeme özelliklerini değerlendirmede kavramsal bir çerçeve sağlayacaktır.
The aim of this study is to understand the purpose, employment and place of specific materials in general, and ?light? in particular, in architectural production. This thesis is a critical reconsideration of light as a building material, encompassing all the metaphorical connotations that the term suggests: light versus heavy; ?art form? versus ?core form?; ?figuration? versus ?tectonic?; ornamentation versus construction; craft production versus structural logic and abstraction versus materiality. All these binary oppositions combine to provide a conceptual framework for a contemporary interpretation of ?light architecture?. Apart from its visual qualities, light plays an essential role in the production of architecture revealing the architectural form, function, mass, texture and context. When considered as an architectural material, light also has the ability to transpose the building into an ?art form? as a monumental object, and to provide a dematerialized reality. When speaking of architectural materials, an analysis of the tectonic aspects of architecture is a prerequisite. It was Gottfried Semper?s seminal work that first introduced the rich terminology of the material qualities in the products of architecture. The term ?textile?, as an abstract procedure of Semper?s theory, leads to a shift from primitive fabrics to contemporary modulation techniques and becomes a crucial element in the evaluation of such key words as ?dress?, ?mask?, ?skin?, ?membrane? and ?pure form?. Following the theory of Semper, ?textile? can be considered as a starting point for the conceptualization of these key words. Through specific examples associated with light, The Bosphorus Bridge, The Doğan Media Centre, The Kunsthaus Graz and the Image Mill, this study aims to analyze the historical and the traditional materials introduced by Semper together with the contemporary and the modern materials inserted by Bernard Cache and suggests the introduction of light as a modern and contemporary material that may be applied to the abstract procedures defined by Semper as ?textile?, ?ceramics?, ?tectonics? and ?stereotomy?. An in-depth reading of Semper and those that followed him: Kenneth Frampton, Harry Francis Malgrave, Karl Bötticher, Wolfgang Hermann, Bernard Cache and Carolina A. van Eck, will provide a conceptual framework for the evaluation of the material qualities of light design in architecture.