Tez No	İndirme	Tez Künye	Durumu
218572		A study on Joseph Conrad's Heart of Darkness, Lord Jim and Nostromo in a new historicist perspective / Joseph Conrad'ın Deart of darkness, Lord Jim ve Nostromo romanlarının yeni tarihselcilik bağlamında incelenmesi Yazar:MEVLÜDE ZENGİN Danışman: PROF. DR. BELGİN ELBİR Yer Bilgisi: Ankara Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü / Batı Dilleri ve Edebiyatları Ana Bilim Dalı Konu:İngiliz Dili ve Edebiyatı = English Linguistics and Literature Dizin:Bağlam = Context ; Metinlerarasılık = Intertextuality ; Yeni tarihselcilik = New historicist	Onaylandı Doktora İngilizce 2007 280 s.
Bu doktora tezinin amacı Joseph Conrad'ın Heart of Darkness (Karanlığın Yüreği) (1898), Lord Jim (1901) ve Nostromo (1904) adlı romanlarını Yeni Tarihselcilik (New Historicism) bağlamında incelemektir. Bu çalışma, adı geçen romanlarla tarihsel bağlam arasındaki ilişkiyi incelemek üzere romanların öncelikle Conrad'ın yaşamı ile daha sonra ise romanların emperyalizm döneminin söylemleri içindeki yerini belirlemek üzere, yazıldığı tarihsel dönem ve aynı dönemde yazılan yazınsal olmayan metinlerle paralel olarak okunmasına dayanmaktadır. Bu anlamda, bu çalışmada Yeni Tarihselcilikte önemli kavramlar olarak ortaya çıkan metinsellik (textuality), metinler arası etkileşim (intertextuality), tarihsellik (historicity) ve bağlamlama (contextualization) ön planda tutulmuştur.Çalışmanın ilk bölümünde Yeni Tarihselcilik ve bu kuramın dayandığı temel ilkeler açıklanmakta, ayrıca Yeni Tarihselciliğin yazınsal bir kuram olarak ortaya çıkması ve gelişmesi anlatılmaktadır. Bu bölüm, Yeni Tarihselciliğin bir tepki olarak ortaya çıktığı Yeni Eleştiri (New Criticism) akımı ile eski tarihselcilik (old historicism) arasındaki farklılıkları da göstermekte ve yazınsal metinlerin yorumlanmasında Yeni Tarihselci uygulamalara örnek olarak Stephen Greenblatt ve Louis Montrose'un çalışmalarından örnekler verilmektedir. Ayrıca Yeni Tarihselcilik kuramının tarih, kültür ve metin kavramlarına nasıl yaklaştığı da bu bölümde incelenmektedir.Tezin birinci bölümünde de belirtildiği gibi, Yeni Tarihselcilik 1980'lerde özellikle Stephen Greenblatt'ın çalışmalarıyla ortaya çıkan ve 1990'larda Louis Montrose ve Catherine Belsey'in çalışmalarıyla gelişmiş olan yazınsal bir yaklaşımdır. Bu eleştirel yaklaşıma 1982'de ?New Historicism? (Yeni Tarihselcilik) adını veren de Greenblatt'tır. Yeni Tarihselcilik, yazınsal bir metnin yorumlanmasında yaşamöyküsel, tarihsel ve kültürel bağlamlardan çok metnin biçimine odaklanan Yeni Eleştiri akımına bir tepki olarak ortaya çıkmıştır. Yeni Eleştirinin tersine, Yeni Tarihselcilik, bir yazınsal metnin yorumlanmasında o yazınsal metnin üretildiği her tür bağlama odaklanır. Yeni Tarihselciliğin yeniliği bir yazınsal metni, diğer kültürel üretimler gibi kabul edip, metni üreten tarih ve kültürden ayrı tutmamasından ve bir yazınsal metnin evrensel ve tek bir anlamı olduğunu kabul etmeyişinden ileri gelir. Yeni Tarihselciliğin her türden bağlamla ilgilenmesi, ?metnin tarihselliği? (the historicity of text) ve ?tarihin metinselliği? (the textuality of history) olarak bilinen yeni tarihselci varsayımları ortaya çıkarmıştır. Bunlar Yeni Tarihselciliğin Montrose'a borçlu olduğu iki önemli kavramdır. Yeni Tarihselcilik ayrıca yazınsal metni içinde yazıldığı tarihten ayrı tutmaması ve tarihe bütünsel bir geçmiş ve arka plan olarak bakmayışıyla da eski tarihselcilikten ayrılır.Tezin birinci bölümü aynı zamanda Yeni Tarihselcilik üzerindeki yapısalcılık sonrası (post-structuralist) ve yapı-bozumcu (deconstructionist) etkilerle de ilgilenmektedir. Özellikle Jacques Derrida ve Michel Foucault Yeni Tarihselcilikte etkileri görülen iki önemli isimdir. Yeni Tarihselciliğin tarihle ilgilenmesi Derrida ve Foucault'nun metin ve tarih konusundaki fikirleri doğrultusunda olmuş ve Yeni Tarihselcilikte tarih kavramı, yazılı belgelerde gösterilen ve anlatılanlar olarak algılanmış, yani tarih de tıpkı yazınsal metinler gibi bir metin olarak kabul edilmiştir. Derrida'nın ünlü bildirimi ?metnin dışında hiçbir şey yoktur?, geçmişin metinlerde olduğu ve bundan dolayı geçmişin sadece metinler aracılığıyla bilinebileceğini kabul eden yeni tarihselci varsayımın merkezine oturmuştur. Hayden White, tarih anlatısına dikkat çekerek, yeni tarihselci bakış üzerinde etkili olan diğer bir isimdir. Foucault ise Yeni Tarihselciliğe bilgi sistemi (episteme) kavramını getirendir. Foucault'ya göre bilgi değişik toplumlarda, değişik zamanlarda farklı tanımlanır ve düzenlenir, bundan dolayı söylem belli bir zamanın ürünüdür. Foucault'nun bu görüşü, yeni tarihselci bir varsayım olan, yazınsal bir eserin, içinde yazılmış olduğu zaman ve yerin bir ürünü olduğu görüşünü ortaya çıkarmıştır. Hillis Miller, edebiyatı kültürün bir parçası ve hem kültürü üreten hem de o kültür içinde oluşan bir olgu olarak görmesiyle yeni tarihselci kurama katkıda bulunmuş olan diğer önemli bir eleştirmendir. Öte yandan Clifford Geertz'in ?kaba tarif? (thick description) diye bilinen yorumlama metodu yeni tarihselciler için yazınsal metinleri yorumlamada yeni metotlar getirmiş; yeni tarihselciler kültürel üretimlerin durumlarını analiz etmeye başlamışlar ve bir metnin anlamını ne sadece metin içinde ne de önceden var olan bazı genel ilkelerde araştırmışlardır. Metinleri kültürel oluşumlar olarak yorumlamışlardır. Marksizm ve Kültürel Materyalizm (Cultural Materialism) de yeni tarihselcilerin yazınsal metinleri kültürel oluşumlar olarak kabul etmelerinde etkili olmuştur. Fredrick Jameson, Louis Althusser, Terry Eagleton ve Raymond Williams gibi Marksistler ve kültürel materyalist eleştirmenler, yazın ile kültür arasında, yazın ile ideoloji arasında daima süregelen bir ilişki olduğu yolundaki yeni tarihselci düşünüşü sağlam bir temel üzerine oturtmuşlardır. Yeni tarihselciler için ideoloji dille birlikte oluşur ve kilise, okul, tiyatro, üniversite vb. kurumlar aracılığıyla maddesel bir şekil alır. Bundan dolayı hiçbir kültürel oluşum, içinde üretilmiş olduğu ideoloji ve politik durum dışında değerlendirilemez.Tezin ikinci bölümünde Joseph Conrad'ın yaşam öyküsü verilmektedir. Romanların Yeni Tarihselcilik bağlamında incelenmesinde Conrad'ın yaşam öyküsü bağlam (context) olarak kullanılacağından bu bölümün tez için bir temel olacağı düşünülmüştür.Çalışmanın üçüncü bölümü ise emperyalizm ve sömürgecilik konularını ele almaktadır. Bölüm bu kavramların tanımı ile başlamakta ve emperyalizm ile ilgili görüşlerin açıklamasıyla devam etmektedir. Daha sonra İngiliz emperyalizmi ve sömürgeciliği John Atkinson Hobson, James Anthony Froude, John Seeley ve Joseph Chamberlain'in yazdığı tarihi belgelerin ışığında incelenmektedir. Tezin romanlarla ilgili bölümlerinde, romanlar tarihi bağlam içine konulacağından ve Conrad'ın adı geçen romanlarının emperyalizm ve sömürgecilik konularını ele almasından ve ayrıca bu romanların emperyalizmin yayılma döneminde yazılmış olmaları nedeniyle bu bölümün de tez için bir tarih bağlamı oluşturacağı düşünülmüştür.Tez dördüncü bölümden başlayarak son bölüme kadar sırasıyla Heart of Darkness, Lord Jim ve Nostromo adlı romanların Yeni Tarihselci bir yaklaşımla incelenmesini kapsamaktadır. Dördüncü bölümde Heart of Darkness adlı roman ilk önce Conrad'ın yaşam öyküsüyle paralel olarak okunmuş; daha sonra roman, romanın da içinde bulunduğu İngiliz sömürgecilik söylemlerinde yer alan tarihsel belgeler ve seyahatnamelerle birlikte okunmuştur. Bu bölümün amacı hem romanda görülen hem de bu tarihsel belgelerde yer alan beyaz adamın tropik bölgelerde yaşayan yerlilerle karşılaşmasını incelemek ve böylece Conrad'ın bu romanla, bu belgelere nasıl bir cevap oluşturduğunu incelemektir.Heart of Darkness adlı romanı biyografik bağlam içine koymaktaki amaç, romanın Conrad'ın Afrika'da Kongo Nehri'ne doğru yaptığı yolculuk sırasında ve Kongo'da edindiği yaşantılarından ne dereceye kadar etkilendiğini araştırmaktır. Bu bağlamsal çalışma sonucunda, bu romanın Conrad'ın çocukluğunda duyduğu Afrika ve Kongo Nehri'ne gitme arzusundan başlayarak bir denizci olarak gittiği Belçika Kongo'sunda edindiği yaşantılara kadar yazarın yaşamından izler taşıdığı gözlenmiştir. Romanda Conrad, romanının asıl anlatıcısı Marlow aracılığıyla, emperyalizm ve sömürgecilik konusundaki kendi hayal kırıklığını yansıtmıştır. Hem Conrad hem de Marlow Kongo'ya yolculuklarından önce uygarlık ışığına inanmışlar fakat yolculuklarından sonra her ikisi de Afrika'daki gerçek barbarlığı görmüşlerdir. Bu yüzden Marlow, Conrad gibi amaç ile eylem arasındaki farklılıktan dolayı hayal kırıklığı yaşamışlardır. Romanda bu uyuşmazlık, sonunda kendi içindeki dehşeti gören Avrupalı tüccar Kurtz vasıtasıyla verilmektedir. Bu çalışma sonucunda, Conrad'ın Afrika'ya yolculuğu sırasında ve sonrasında trajik bir bakış açısına sahip olduğu ve bilinçli bir yazar olarak bu trajik bakış açısını romanına aktardığı gözlenmiştir; başka bir deyişle Conrad'ın Heart of Darkness romanındaki trajik bakış açısının özünde Conrad'ın Kongo'da edindiği acı deneyimi vardır.Conrad Heart of Darkness romanını yazmadan önce ve yazma aşamasında, Roger Casement tarafından yazılan ve Casement'ın kendi Kongo deneyimlerini ve beyaz adamın Afrika yerlileri üzerindeki oyunlarını anlatan emperyalist ve sömürgeci bir söylem olan The Congo Diary (Kongo Günlüğü)'den etkilendiği için romanın yeni tarihselcilik bağlamında okunmasında, roman ile gerçeğe dayalı bu belgenin paralel olarak okunmasına çalışılmıştır. Aynı dönemde yazılan bu iki metin arasında birçok benzerlik bulunmuş ve Casement'ın günlüğünde Afrikalılar üzerindeki kötülükleri yansıtılan Avrupalıların, Conrad'ın romanındaki Kurtz karakterine model oldukları sonucuna varılmıştır. Aynı zamanda Conrad'ın emperyalizme olan tavrının gerçeğe dayalı bu belgeden kaynaklanmış olabileceğine işaret edilmiştir.Bu bölümde Heart of Darkness aynı zamanda tarihsel bağlam içine konmuş ve böylece romanla, romanın yazıldığı tarih birlikte okunmaya çalışılmıştır. Bu paralel okumada, Yeni Tarihselciliğin tarihe yaklaşımı göz önünde bulundurulmuştur; tarihi bilebilmenin tek yolunun yazılı metinler olduğunu düşünerek, İngiliz emperyalizmi ve sömürgeciliği üzerine Froude, Seeley, Chamberlain ve Hobson tarafından yazılmış olan tarihsel belgeler seçilmiştir. Bu belgelerle roman arasındaki ortak nokta bunların tümünün aynı bilgi sistemine ait olmaları ve İngiltere'nin sömürgeci yayılımı sırasında yazılmış olmalarıdır. Bu tür bir okuma ile varılan sonuç, Conrad'ın emperyalizme olan tavrı açısından Heart of Darkness romanının bu metinlerden farklı olduğudur. Bu tarihsel metinlerde, İngiliz emperyalizmi ve sömürgeciliği, emperyalizm kavramı arkasındaki ideolojik varsayımları destelemek üzere yansıtılırken, Conrad romanında bu olguların hırsızlık, vahşet ve açgözlülükten başka bir şey olmadığını yansıtarak, 19. yüzyılda yaygın olan ideolojiyi bozguna uğratmaktadır. Bunun yanı sıra, Avrupalıların uygarlaştırma görevi anlamına gelen ve bu tarihsel belgelerle İngiltere'nin sömürgecilik yoluyla büyümesi döneminde yaygınlaşan bir kavram olan ?beyaz adamın görevi? de Conrad'ın romanında tersine çevrilmiştir. Bu yüzden, Heart of Darkness'ın emperyalizm ve sömürgecilik konularını, onları sadece bozguna uğratmak amacıyla ele aldığı, böylece İngiliz sömürgecilik söyleminin karşısında olan bir metin olduğu sonucuna varıldı.Heart of Darkness romanını, yazılmış olduğu kültürel bağlam içine koymak amacıyla H. M. Stanley'in Through the Dark Continent (1878), J. A. Froude'un The English in the West Indies (1888) ve Mary Kingsley'in Travels in West Africa (1897) adlı eserleri seçilmiştir. Bu çalışmanın amacı Heart of Darkness romanın ne dereceye kadar bu metinlerle örtüştüğünü ve ne dereceye kadar kendini bu metinlerden ayrı tuttuğunu belirlemek üzere, bu seyahatnamelerle eşzamanlı olarak (synchronically) okumaktır. Bu inceleme aracılığıyla hem romanın hem de bu metinlerin, yerli ile beyaz adamın karşılaşmasını yansıtmaları açısından, ideolojiye katkıda bulunduklarını gözlenmiştir. Conrad da adı geçen metinlerin yazarları gibi Afrika'yı ?karanlık ülke? ve yerlileri de Avrupalının araştırması gereken bir ırk olarak yansıtmıştır. Üstelik bu metinlerin tümü yerliler ile Avrupalılar arasında bir çizgi çizerek ?biz?i yansıtmak için ?diğer?ini yaratmıştır. Böylece Conrad'ın sömürgecilik söyleminin, içinde üretilmiş olduğu kültürle şekillendiğini ve metnin dönemin yaygın ideolojisini kapsadığı söylenebilir. Romanla bu metinler arasındaki benzerliklere karşın, bazı farklılıklar da bulunmuştur. Bu farklılıkların incelenmesi sonucunda, Conrad'ın, romanda emperyalizm ve emperyalizmle ilgili ?uygarlaştırma görevi?, ?beyaz adamın yerlilere lütfü? ve ?çıkar gözetmeyen olumlu ilerleme? temalarını tersine çevirerek, romanını bahsedilen İngiliz sömürgecilik söylemlerinden ayrı tuttuğu gözlenmiştir. Bu yazınsal olmayan metinlerin tersine, Conrad'ın metni bu olguları barbarlık, vahşet, bozulma ve kötülük olarak yansıtmaktadır. Romanın Yeni Tarihselcilik bağlamında incelenmesinde Conrad'ın romanını bu metinlerden nasıl ayrı tuttuğu sorusu da ele alınmış; Heart of Darkness adlı romanın yalnızca bilinen bir gerçeğin yansıması olmadığı, romanda söylenenler konusunda okuyucunun aktif olarak düşünmesini gerektiren bir roman olduğu ve bundan dolayı romanda biçimin anlamın bir parçası olduğu sonucuna varılmıştır. Romanın bu özelliğinden dolayı, romanın adı geçen yazınsal olmayan metinlerin yazarsal bakışını (authorial vision) tersine çevirdiği ifade edilmiş ve sonuç olarak Heart of Darkness romanının İngiliz sömürgecilik söylemlerinin yıkımı olduğu sonucuna varılmıştır.Lord Jim adlı romanın Yeni Tarihselcilik bağlamında okunmasını amaçlayan beşinci bölümde, önceki bölümdekine benzeyen yol izlenmiştir. Yani roman ilk önce, yazarın yaşamı ile roman arasındaki ilişkiyi belirlemek üzere, biyografik bağlam içine konmuş; ikinci olarak da roman, Conrad'ın 19. yüzyılda yaygın olan emperyalist düşünceleri ne dereceye kadar romanda yansıttığı ve ne dereceye kadar bunları yıktığını incelemek üzere tarihsel bağlam içine konmuştur. Bu amaçla Conrad'ın metni yine o dönemde yazılmış olan tarihsel belgeler ve seyahatnamelerle birlikte okunmuştur. Bu inceleme sonucunda, romanda emperyalist fikirlerin birçok yıkımı bulunmuştur. Ayrıca, Conrad'ın, 19. yüzyıl İngiltere'sinde emperyalist söylemlerle yayılan, alışılagelmiş düşünceleri romanda nasıl yıkıma uğrattığı da bu bölümde çalışılmıştır.Lord Jim'in biyografik bağlam içine konduğu bağlamsal çalışma aracılığıyla, Conrad'ın yalnızca kendi denizcilik deneyimlerinden yararlanmadığı aynı zamanda okuma ve duyumlar yoluyla edindiği imlemelerden de yararlandığı görülmüştür. Özellikle Jim'in kişiliğinde, Conrad ana vatanı Polonya'yı terk etmesinden kaynaklanan kendi bastırılmış duygularını yansıtmıştır. Romanda ihanet, utanç, suç, görevi terk etme gibi ana motiflerin özünün, hem bir Polonyalı hem de bir denizci olan Conrad'ın kendi yaşamı olduğu gözlenmiştir. Bu kaynak araştırması sonucunda Conrad'ın Lord Jim'i yazma aşamasında kendini yoğun bir okuma süreci içine koyduğu da belirtilmiştir. Conrad'ın bu süreçte okuduğu kitaplar arasında Alfred Russell Wallace'ın yazdığı The Malay Archipelago (1894), Major Frederick McNair tarafından yazılan Perak and the Malays (1878) ve Sarawak'ın beyaz racası James Brooke'un Malay Adalar Grubu'ndaki emperyalist eylemlerini anlatan bir koleksiyon olan Brookiana bulunmaktadır. Bu yüzden Conrad'ın bu belgeleri romanı için kaynak olarak kullandığını söylemek yanlış olmaz. Lord Jim'in kaynak materyalleri, Heart of Darkness adlı romanının kaynak materyalleri ile karşılaştırıldığında, Lord Jim için kullanılan kaynakların, Conrad'dan başka birçok kişinin deneyimlerini anlatan söylemler olduğu görülmüştür. Başka bir deyişle, Conrad'ın Heart of Darkness adlı romanı daha çok Conrad'ın kendi deneyimlerine dayanırken, Lord Jim romanı daha çok başkalarının deneyimlerine dayanmaktadır. Bu kaynak çalışması sonucunda, Conrad'ın Lord Jim'de kendinden başka kişilerin yaşantılarına da onları romanda ustaca resmedecek bir duyarlılıkla yaklaştığı sonucuna varılmıştır. Bu da bize Conrad'ın zaman içinde bir yazar olarak kendini geliştirdiği düşüncesini vermekte; bizi Lord Jim'in Conrad'ın entelektüel gelişiminin bir yansıması olduğu sonucuna götürmektedir.Adı geçen yazınsal olmayan metinlerle roman eşzamanlı okunduğunda, Lord Jim'in ?Brooke miti?ni ve böylece dönemin emperyalist söylemlerinde yaratılan iyiliksever, cömert beyaz yönetici kavramını yıkıma uğratan bir roman olduğu anlaşılmıştır. ?Batılı adam? imajı, İngiliz Ticaret Filosu prensipleri, İngilizlere atfedilen `sadakat, görev, sorumluluk, dürüstlük' ve `cesaret' kavramları ve İngiliz emperyalizminin yarattığı `kahraman' kavramı, romanla yolculuk ve macera öykülerinin paralel okunmasında ilgi odağı olmuştur. Bu kavramların hem romanda hem de bu belgelerde nasıl yansıtıldığı araştırılmıştır. Buradan çıkardığımız sonuç, Lord Jim'in 19. yüzyılda bu söylemler aracılığıyla yaygınlaşan tüm bu kavram ve düşünceleri yıkıma uğratan bir roman olduğudur. Conrad bu kavramları, romanın ana karakteri olan Jim'i başarısız bir kimse olarak göstermekle yıkmıştır. Conrad'ın roman karakterini başarısız bir kimse olarak göstermesinin nedeni, Conrad'ın insanın bencilliğinin bir sonucu olarak gördüğü kişisel emperyalizmin tehlikelerinden haberdar olmasıdır. Tezin bu bölümünde Conrad'ın iyiliksever beyaz yöneticinin ve maceracı tacirin emperyalist eylemlerini, romanın birlikte okunduğu yolculuk ve macera öykülerinin bakış açısından farklı bir bakış açısıyla yansıttığı ve böylece Conrad'ın romanında doğu dünyasının batılı ve batı uygarlığı için yanlış bir zemin olduğunu gösterdiği sonucuna varılmıştır.Lord Jim, Brookiana ile birlikte okunduğunda Conrad'ın bu metinlerdeki ?kendi? (self) kavramını tanımını yıkıma uğrattığı görülmüştür; çünkü bu emperyalist söylemlerde ?öteki? ?kendi?ni tanımlamada bir araç olurken, Conrad ?kendi? kavramını tanımlarken materyallerini Batı dünyasından almıştır. Böylece, Conrad'ın metninde, Jim'in kendi ?diğer?ini başka bir Avrupalı, Gentleman Brown'da bulması gibi, Avrupalı ?kendi? nin ?diğer? inin yine bir Avrupalı olan Jim'de bulunduğu sonucuna varılmıştır.Lord Jim incelenirken, romanın farklı anlatıcılar içermesiyle, İngiliz emperyalist söylemlerinin yazarsal bakış açısını da yıkıma uğrattığı gözlenmiştir. Conrad, romanında farklı öznel gerçekler sunmaktadır, böylece roman belirsizlik içermekte ve tek ve kesin bir anlam ortaya konmamaktadır. Romanda kullanılan anlatım tekniğinin incelenmesi ile varılan sonuç, Lord Jim `in yazıldığı dönemde yazılan yazınsal olmayan metinlerden kendini ayrı tutan bir metin olduğudur.Tezin son bölümünde Conrad'ın Nostromo adlı romanı Yeni Tarihselci yaklaşımla incelenmiştir. Conrad'ın bu romanında ne dereceye kadar kendi yaşantılarından ve yaşanılan dünyaya ilişkin izlenimlerden yararlandığını belirlemek üzere roman biyografik bağlam içinde okunmuş ve ayrıca Conrad'ın, dünyanın büyük güçlerinin ideolojilerine karşı yaklaşımını belirlemek üzere roman 19. yüzyıl tarihi ile birlikte okunmaya çalışılmıştır. Tezin bu bölümü, özellikle 19. yüzyılın ikinci yarısında dünyada büyük güçler olarak görülen İngiltere, ABD, İspanya, Portekiz, Hollanda ve Almanya'nın kendi çıkarları ve ideolojileri doğrultusunda diğer güçsüz toplumları kullanma yarışına girdiklerini hatırlatmak üzere tarihe kısa bir bakış, ve ayrıca Conrad'ın, dönemin bu büyük güçlerinin ideolojilerini metninde nasıl alaşağı ettiğini saptamak amacıyla romanın anlatım tekniğine kısa bir bakış da içermektedir.Nostromo'nun biyografik bağlam içine oturtulduğu bağlamsal çalışma yoluyla Conrad'ın bu romanda kendi deneyimlerinden, Heart of Darkness ve Lord Jim'dekinden daha az yararlandığı gözlenmiştir. Nostromo'daki karakterleri, olayları ve yerleri yaratırken Conrad, Frederick Benton Williams, George Frederick Masterman ve Edward B. Eastwick'in sömürgecilik deneyimlerinden ve R. B. Cunningham Graham'in Güney Amerika deneyimlerinden ve dünya politikaları hakkındaki düşüncelerinden yararlanmıştır. Bu düşünceyi desteklemek amacıyla roman ile adı geçen kişilerin yazmış olduğu yolculuk ve macera öyküleri paralel olarak okunmaya çalışılmıştır. Conrad'ın Nostromo'yu yazmadan önce ve yazma aşamasında okuduğu metinler arasında Williams tarafından yazılan On Many Seas: The Life and Exploits of a Yankee Sailor (1897), Masterman tarafından yazılan Seven Eventful Years in Paraguay (1869), Eastwick'in yazmış olduğu Venezuela (1868) ve William Eleroy Curtis'in Venezuela; a Land where it's always Summer (1896) adlı kitapları ve ayrıca Graham'in Güney Amerika deneyimlerini anlatan yazıları bulunmaktadır. Tezin bu bölümünde Conrad'ın İtalyan bir cumhuriyetçi ve vatansever ve aynı zamanda tarihi bir kişilik olan Guiseppe Garibaldi'nin deneyimlerinden de yararlandığına işaret edilmiştir. Conrad'ın bu romanda kendinden başka kişilerin deneyimlerinden alınan birçok imlemelerden yaralanmış olması, Conrad'ın bu romanını yaratmak için kendisini yoğun bir okuma sürecine koyarak, bir yazar olarak, dünya tarihine, 19. yüzyıl dünyasının büyük güçlerinin ideolojileri arkasında yatan kötülükleri önceden görecek kadar duyarlı hale gelmiş olduğu sonucuna varmamızda bize yardımcı olmuştur. Conrad'ın adı geçen üç romanının biyografik bağlam içine konmasıyla elde ettiğimiz sonuç, Conrad Heart of Darkness ve Lord Jim'de Avrupa emperyalizmi ve sömürgecilik olgularıyla uğraşmış olmasına karşın, Nostromo'da, küresel bir bakış geliştirerek, dünya arenasında görülen farklı ideolojilerle uğraşmıştır. Bu yüzden de Conrad'ın bu tezde çalışılan romanlarının Conrad'ın entelektüel gelişiminin bir göstergesi olduğunu belirtebiliyoruz.Nostromo'yu tarihsel bağlam içine koymamızın amacı roman ile romanın içinde yazıldığı tarih arasındaki ilişkiyi saptamaktır. Bu incelemeyle ulaşılan düşünce Conrad'ın romanda karakterler aracılığıyla dönemin yaygın olan düşüncelerini yansıttığı ve bundan dolayı karakterlerinin genel tarihi sürecin örnekleri olduğudur. Fakat şunu da eklemek gerekir ki Conrad İngiliz idealizmi, Amerikan üstünlüğü, cumhuriyetçilik ve halkçılık gibi ideolojileri sadece yıkıma uğratmak için romanında yansıtmıştır. Başka bir deyişle, Conrad'ın bu romandaki karakterleri (Mrs. Gould ve Dr. Monygham hariç; çünkü bu karakterler hayal kırıklığına uğramış olmalarına karşın herhangi bir politik görüşü temsil etmemektedir.) bir yandan belli ideolojilerin örnekleri olurken, öte yandan da bu ideolojilerin boşa çıktığını görerek, hayal kırıklığına uğrarlar. Conrad, sömürgeci maceraperest ve İngiliz emperyalizmi gibi kavramları, emperyalizmin gerçek yüzünü kavramakta başarısız olan Bay Gould'un hayal kırıklığı ile yıkıma uğratmış, Amerikan kapitalist-emperyalizmini hayal kırıklığı yaşayan Sir John karakteri ile, özgürlük ve vatanseverlik kavramlarını hayal kırıklığına uğramış Viola ile, ideolojik eylemi ise hayal kırıklığına uğramış Nostromo karakteri ile yıkıma uğratmıştır. Bundan dolayı Conrad'ın bu ideolojileri yıkıma uğratma yolunun karakterlerini başarısız kimseler olarak yansıtması olarak belirtilmiştir. Conrad düşünce ile edim arasında insanın daima ?maddi çıkarlar? ile sürekli meşgul olmasından kaynaklanan bir uyuşmazlık olduğunu göstererek, 19. yüzyıl dünyasında yaygın olan ideolojileri yıkmıştır.Conrad'ın Nostromo'da 19. yüzyıl dünya arenasında görülen ideolojileri nasıl yıkıma uğrattığı sorusunu sorduğumuzda, romanda biçim ve içeriğin birbirine karıştığı gerçeğiyle karşılaştık ve bundan dolayı romanın temasını daha iyi anlamak üzere romanın anlatım tekniğini incelemeye karar verdik. Anlatım tekniğini inceledikten sonra, Conrad'ın romanda bir yandan betimleyici bir metot kullanarak Sulaco tarihini yansıtırken, öte yandan romana sürekli olarak değişen bakış açıları koyarak ve olayları kronolojik bir düzen içinde vermeyerek, bu tarihi yıktığını ve bozuma uğrattığını gördük ve bundan dolayı romanın kendi olay örgüsünü yıktığını belirttik. Okuyucuya ilerlemeden çok gerileme duygusu veren de metnin bu özelliğidir. Romanın tümü okunduktan sonra, okuyucu tekrarlamalı ve akılcı ilerlemeden yoksun bir tarihle baş başa bırakılmaktadır. Bu çalışma sonunda Nostromo'nun eylem ve karakterleri aynı zamanda hem açıklayan hem de bu açıklamadan uzaklaştıran bir roman olduğu sonucuna varılmıştır.Bu tezin sonucunda, bir Polonyalı olarak dünyaya gelen ve daha sonra İngiliz vatandaşlığına geçen, hem denizcilik hem de yazarlık kariyerine sahip olan Conrad'ın romanlarının, yazarın içinde bulunmuş olduğu kültür ve tarihin izlerini taşıdığı gözlenmiştir. Conrad romanlarını yaratırken kendi yaşam deneyimlerinden ve gerçek hayattan alınan imlemelerden yararlanmıştır. Roman karakterlerine model olarak gerçek kişileri almıştır. Ayrıca romanlarını yazma öncesinde ve yazma aşamasında kendisini yoğun bir okuma süreci içine koymuştur. Bundan dolayı Conrad'ın anlatılarıyla yaşamı arasında, romanlarla yazınsal olmayan metinler arasında ve yine romanlarla, romanların yazıldığı tarih arasında yakın bir ilişki olduğu sonucuna varıldı. Fakat aynı zamanda yazarın bu deneyimleri sadece olduğu gibi yansıtmak amacı gütmediği, bunları romanlarında kendi amaçlarına hizmet edecek şekilde ve yansıtmak istediği temalarla birleştirerek kullandığı görülmüştür. Conrad'ın Heart of Darkness, Lord Jim ve Nostromo adlı romanlarının Yeni Tarihselcilik bağlamında okunmasıyla bu ilişkiler saptanmaya çalışılmıştır. Romanların biyografik bağlam içinde okunmasıyla, Conrad'ın bu üç romanı yazma sürecinde bilinçli bir yazar olarak kendini geliştirdiği ve romanlarının kendi gelişmekte olan karakterinin bir yansıması olduğu ve bu yüzden Conrad'ın karakteriyle asla ters düşmedikleri sonucuna ulaşıldı. Romanların aynı dönemde yazılan yazınsal olmayan, tarihsel ve kültürel metinlerle, seyahatnameler ve macera öyküleri ile paralel okunmasıyla, Conrad'ın dönemin ideolojisine katkıda bulunduğu gözlenmiştir. Fakat kültürel ve tarihsel olguları, bu üç romanda emperyalizm, sömürgecilik ve 19. yüzyılın yaygın düşüncelerini diğer adı geçen metinlerin yazarları gibi yansıtmadığı, tersine bu metinlerdekinden farklı bir bakış açısı geliştirdiğine de işaret edilmiştir. Bundan dolayı denebilir ki Conrad romanlarına emperyalizm ve sömürgecilik gibi konuları, onları sadece yıkıma uğratmak için koymuştur ve romanlarında bu olguların yıkımını göstererek, metinlerini yazınsal olmayan metinlerden ayrı tutmuştur. Böylece bu romanların bir yandan, dönemin ideolojik görüşlerine bir dereceye kadar katılırken öte yandan, içeriklerindeki bir dizi yıkımla 19. yüzyılın yaygın düşüncelerini bozguna uğrattığı sonucuna varılmıştır. Romanların ve içinde yazıldıkları tarihin paralel okunmasıyla, Conrad'ın, romanlarında 19. yüzyılda benimsenmiş ve yaygın olan düşüncelerin yıkımını göstererek ve bunların tehlikelerini önceden görecek kadar bilinçli bir yazar olarak, Heart of Darkness, Lord Jim ve Nostromo adlı romanlarıyla 19. yüzyıl dünyasındaki yaygın ideolojilere bir cevap oluşturduğu sonucuna varılmıştır.
The aim of this Ph.D. thesis is to read Joseph Conrad?s Heart of Darkness (1898), Lord Jim (1900) and Nostromo (1904) in a new historicist perspective. The study can be considered a kind of synchronic reading of these novels and Conrad?s biography, which aims to construe the relationship between these texts and Conrad?s life, of the novels and the history in which they were written and of the novels as literary texts and the historical and travel writings as non-literary texts written in the period during which Conrad wrote these novels, and thus to determine the novels? places in the imperial culture reflected in the English colonial discourses. With respect to these relations, in this study the new historicist assumptions, textuality, intertextuality, historicity and contextuality, which are the key words in New Historicism, have been attempted to be put forth.The first part of this study gives the theory of New Historicism and explains the new historicist premises upon which the theory is based. The emergence of New Historicism as an approach to literature and its development are explained as well. The part also includes the differences between New Criticism and the old historicism against which New Historicism came out, some examples to some applications of new historicist methods of interpretation of the literary texts are given mainly with some of the studies of Stephen Greenblatt and Louis Montrose. New historicists? approaches to history, culture and text are all involved in this part. The aim of this chapter is to introduce the theory and thus to construct a basis for the thesis.As it has been put forward in this first part of the thesis, New Historicism is a literary approach which arose mainly with the work of Stephen Greenblatt in the 1980s and developed mainly with the works of Louis Montrose and Catherine Belsey in the 1990s. It was Greenblatt, who gave this body of criticism the title ?New Historicism? in 1982. The theory emerged in response to New Criticism focusing on the form of a literary text rather than the biographical, historical and cultural contexts in the interpretation of that literary text. In contrast with New Criticism, New Historicism focuses on the contexts of all kinds in which a literary text was produced. The newness of New Historicism owes much to its acceptance that a literary text, like all other cultural artifacts, cannot be separated from the history and culture in which it was produced, and its denial that a literary text has a universal significance and fixed meaning in itself. The new historicist concern with the contexts of all kinds paved the way for the new historicist premises known as ?the historicity of text? and ?the textuality of history?, for which New Historicism owes much to Montrose and which are the key phrases in New Historicism. The theory also differs itself from the old historicism in that it does not distinguish the literary text from the history in which it was written and does not recognize history as a unitary past, a background.The first part also deals with the post-structuralist and deconstructionist impacts on New Historicism. It has been marked that especially Jacques Derrida and Michel Foucault became influential on the theory. Owing to their ideas on text and history, New Historicism became interested in history as represented and recorded in written documents, in history-as-text. Derrida?s famous declaration that ?there is nothing outside the text? is central to the new historicist assumption that the past only exists in texts, and therefore, it can only be known by the written texts. Hayden White is another figure who became influential on this new historicist perspective, drawing attention to the narratology of history. Foucault brought the concept of episteme to New Historicism. According to Foucault, knowledge is defined and organized in various societies and at various times in different ways; therefore, a discourse is a product of a particular time. This Foucauldian idea paved the way for the new historicist premise that a literary work is a product of the time and place in which it was produced. Hillis Miller is another significant critic who contributed to the new historicist theory with respect to his accepting literature as a constituent of culture and an active part in producing and acting within that culture. Clifford Geertz?s interpretative practice known as ?thick description? opened, for the new historicists, new ways of interpretation of literary texts; they attempted to analyze the conditions of cultural production, they sought a text?s meaning neither in the text alone nor in some general pre-existing background. They interpreted texts as cultural events. Marxism and cultural materialism have been effective on the new historicists? recognizing the literary texts as cultural artifacts. Such Marxist and cultural materialist theorists as Fredrick Jameson, Louis Althusser, Terry Eagleton and Raymond Williams provided a secure base for the new historicist premise that there is always a continuous interaction between literature and culture and between literature and ideology. For the new historicists, ideology works in language and exists in a material form through such institutions as the church, the school, the theatre, the university and so on. Therefore, no cultural artifact is outside the ideology and the political sphere in which that cultural artifact was produced.The second chapter of this thesis gives a biography of Joseph Conrad. As throughout the new historicist readings of Conrad?s texts, Conrad?s biography would be used as a context, it has been considered that this part would construct a base for the study.The third part deals with such issues as imperialism and colonialism. The part begins with the definitions of imperialism and colonialism and goes on with the explanations of the doctrines of imperialism. Then the British imperialism and colonialism have been studied through historical writings of such historians as John Atkinson Hobson, James Anthony Froude and John Seeley, and of Joseph Chamberlain. In the following parts of the thesis, as the novels are intended to be set in their historical contexts and as the novels deal with the issues of imperialism and colonialism and were written during the expansion of imperialism, it has been considered that this part would also constitute another basis for the study: a historical context in which the novels would be put.From the fourth chapter onward, the thesis contains the new historicist readings of Heart of Darkness, Lord Jim and Nostromo respectively. In the fourth part, which is an attempt to read Heart of Darkness in a new historicist perspective, a parallel reading of the novel and Conrad?s biography are included. The part also includes a parallel reading of the novel and the historical documents and travel writings which constitute the English colonial discourses together. The aim of this part has been to define, in both these texts and the novel, the encounter of the white man and the native in the tropics, and thus Conrad?s response to history and the historical writings.In putting Heart of Darkness in the biographical context, the aim has been to explore to what extent the novel was affected by Conrad?s own experiences that he gained during his sojourn in Africa up the Congo River and in the Congo. As a result of this contextual study, it has been observed that Heart of Darkness is a novel in which many impressions from Conrad?s life ranging from his childhood desire to go to Africa and the Congo River to his experiences in the Belgian Congo where he went as a seaman can be found. In the novel, Conrad, through his narrator Marlow, reflected his own disillusionment with imperialism and colonialism. Both Conrad and Marlow believed in the benevolent light of civilization before their journeys up the Congo, but after the journey both saw that, instead of civilization, barbarism occurred in Africa. Therefore, Marlow, like Conrad himself, is disillusioned by the disparity between the ideal and the action. In the novel, this incongruity is presented through the European trader, Kurtz, who, in the end, dies recognizing the horror in himself. At the end of this study, it has been pointed out that Conrad developed a tragic vision during and after his journey in Africa and as a conscious writer he transmitted his tragic vision to the novel; in other words, the essence of the tragic vision in Heart of Darkness is Conrad?s own bitter experience in the Congo.As Conrad, before and during the writing of Heart of Darkness, was affected by the imperialist and colonial discourse, The Congo Diary written by Roger Casement depicting Casement?s own experiences in the Congo and the white man?s commitments upon the natives in Africa, a parallel reading of the novel and this factual document has been attempted in the new historicist reading of Conrad?s text. Indicating many similarities between these texts written in the same epoch, we have concluded that Conrad?s character, Kurtz was modeled on the Europeans whose atrocities upon the Africans were reflected in Casement?s diary. It has also been suggested that Conrad?s treatment of imperialism was affected by this factual document.Heart of Darkness has also been put in its historical context and thus Conrad?s text has been read with the history in which it was written. In this synchronic reading, the new historicist approach to history has been taken into consideration; thinking that the only way of knowing history is to read the written texts, the historical documents about British imperialism and colonialism written by Froude, Seeley, Chamberlain and Hobson have been chosen. The common point between these texts and the novel is that they all belong to the same episteme and were written during the colonial expansion of England. Through such a reading, what we have observed is that Heart of Darkness differs itself from these texts with respect to Conrad?s treatment of the concept of imperialism. In these historical documents, British imperialism and colonialism is reflected in such a way that they support the ideological assumptions behind the idea of empire whereas Conrad, in the novel, subverts the ideology pervasive in the 19th century, reflecting it as nothing more than robbery, savagery and greed. Besides, ?the white man?s burden?, a concept which meant the Europeans? civilizing mission and became pervasive via these documents during the colonial expansion of England is subverted by Conrad in his text. Thus it has been concluded that Heart of Darkness is a text which contains such issues as imperialism and colonialism only to subvert them thus runs against the English colonial discourse.To put Heart of Darkness in the cultural context in which it was written, H. M. Stanley?s Through the Dark Continent (1878), J. A. Froude?s English in the West Indies (1888) and Mary Kingsley?s Travels in West Africa (1897) have been chosen. The aim of this study has been to read Heart of Darkness alongside these travel accounts to determine to what extent the novel connects with these texts and detaches itself from them. Through this reading, it has been indicated that both the novel and these travel accounts participated in the ideology in that they all reflect the encounter between the native and the white man. Conrad, like the writers of these texts reflected Africa as `the dark continent? and the natives as a race which was to be scrutinized by the Europeans. Furthermore, all of them drew a line between the natives and the Europeans and thus created ?the Other? to present ?we?. Therefore we have said that Conrad?s text shaped by the culture in which it was produced has a containment of the pervasive ideology of the time. In contrast with the similarities between the novel and the texts, some differences between them have also been found. As a result of the study of the differences between them, we have observed that Conrad detached his novel from these English colonial discourses by means of the subversions of imperialism and the relevant issues such as the civilizing mission, the gift of the white people to the natives and the benevolent positive progress. Unlike these non-literary texts, Conrad?s text reflects these concepts as barbarism, savagery, corruption and evil. The question of how Conrad detached his text from these non-literary texts has also been dealt with in the new historicist reading of the novel; and it has been found out that Heart of Darkness is a text which is not a mere reflection of a tangible and known reality, but rather a text requiring the reader?s active thinking of what is said; and thus it has been concluded that the form is part of the meaning in the novel. Owing to this quality of the novel we have said that the novel subverts the authorial vision of these non-literary texts, and finally we have concluded that Heart of Darkness is itself a subversion of the English colonial discourse.In the fifth part dealing with a new historicist reading of Lord Jim, the ways followed have been almost the same with those of the preceding part. That is, firstly the novel has been set in its biographical context to observe the relationship between the author?s history and the novel. Secondly, the novel has been put in the historical context and read alongside the historical and travel accounts to observe to what extent Conrad reflected the pervasive ideas of the 19th century and subverted them his text. Various subversions of the imperialistic ideas have been found out through this study. Apart from this, it has been another concern in this chapter how Conrad subverted the orthodox ideas that were prevailed in 19th-century England through the imperialistic discourses.Through the contextual study in which Lord Jim has been put in the biographical context, we have observed that Conrad made use of not only his experiences as a seaman but the allusions from the real life he gained through reading and hearsay. He also projected his repressed feelings, especially in Jim?s character, caused by his desertion of his native land Poland. The essence of the central motifs in the novel such as betrayal, shame, guilt, desertion of and failure in duty have been observed to have come from Conrad?s own life as a Pole and as a seaman. By means of this source study, it has also been viewed that Conrad put himself, before and during the writing of Lord Jim, into a reading process. Among the documents he read in this process, there are The Malay Archipelago (1894) written by Alfred Russel Wallace, Perak and the Malays (1878) by Major Frederick McNair and Brookiana, a collection of the white Rajah of Sarawak, James Brooke?s imperialistic deeds in the Malay Archipelago. For this reason, it is not wrong to say that Conrad used these documents as the source material for his novel. When compared to Conrad?s source materials for his novel Heart of Darkness, his source materials for his Lord Jim have been recognized as the constituents of other people?s experiences. In other words, though Heart of Darkness was based on, for the most part, Conrad?s own experiences, Lord Jim was based on chiefly the other people?s experiences. At the end of the source study, it has been concluded that Conrad approached the other people?s experiences with such sensitivity that he could penetrate them skillfully in the novel. This has given us the idea that Conrad developed himself as a writer through time; and as a concluding remark we have said that Lord Jim is a novel which is a reflection of Conrad?s intellectual development.When the mentioned non-literary texts and Conrad?s text were read synchronically, it has been found out that Lord Jim is a text which subverts `the Brookiana myth?, and thus subverts the concept of the benevolent white ruler created in these imperialist discourses of the time. The image of `the western man?, the codes of the British Merchant Marine, the concepts of fidelity, duty, responsibility, honesty and courage attributed to the British, and the concept of the hero created by the British imperialism have been the central concerns in the parallel reading of the novel and the travel and adventure accounts. It has been investigated how these concepts were reflected in both Conrad?s text and these documents. The conclusion we have reached is that Lord Jim is a novel including subversions of all these concepts and ideas prevailing in the 19th century through these discourses. Conrad subverts all of these ideas by means of presenting his character Jim as a failure. The reason for Conrad?s reflecting his main character in the novel as a failure has been shown as Conrad?s awareness of the dangers of personal imperialism, which were recognized by Conrad as an outcome of man?s egoism. In this part of the thesis, it has also been inferred that Conrad reflected the imperialistic deeds of the white benevolent lawgiver and the merchant adventurer in a different perspective from that of the travel and adventure accounts, alongside which the novel has been read, and thus Conrad shows us that the eastern world is a wrong ground for the westerner and western civilization.When Lord Jim has been read along with the Brookiana, it has been observed that Conrad subverted the definition of the self of these texts because, while in these imperialist discourses ?the Other? became a means to define ?the self?, Conrad took the materials from the western world itself to define ?the self?. Thus it has been concluded that in Conrad?s text, ?the Other? of the European ?self? is found in Jim, a European, as Jim himself finds his ?other? in another European, Gentleman Brown.In dealing with the subversions included in Lord Jim, it has been viewed that the novel, with its employment of various narrators, also subverts the authorial vision of the English imperialist discourses. In the novel Conrad presents various subjective truths, which creates ambivalence and complexity. The conclusion reached, by means of the examination of the narrative technique employed in the novel, is that Lord Jim is a text which detached itself from the non-literary texts written in the period during which it was written.In the last part of this thesis, Nostromo has been studied from the viewpoint of new historicism. In order to determine to what extent Conrad made use of the impressions from the real world, the novel has been put into the biographical context. Then the novel has been read alongside the history of the 19th-century world to pinpoint Conrad?s approach to the ideologies of the great powers in the world. To this end, the part also includes a short glance at the history especially in the second half of the 19th century, to remind the competition among England, USA, Spain, Portuguese, Holland and Germany recognized as the great powers in the world to benefit from the less powerful countries than themselves for the sake of their material interests and their ideologies. The part also deals with the narrative structure of the novel to mark how Conrad demythologized, in his text, the pervasive ideologies of the great powers of the world.By means of the contextual study in which Nostromo has been put in the biographical context, we have observed that in the novel Conrad made use of his personal experiences less often than he did in Heart of Darkness and Lord Jim. While creating the characters, incidents and places in Nostromo, Conrad made use of the colonial experiences of Frederick Benton Williams, George Frederick Masterman and Edward B. Eastwick, and also made use of R. B. C. Graham?s experiences he gained in South America and his ideas about the world policies. To support this idea, a parallel reading of the novel and the travel and adventure accounts written by these writers has been carried out. Among the documents Conrad read before and during the writing of Nostromo, there are such travel and adventure accounts as On Many Seas: The Life and Exploits of a Yankee Sailor (1897) written by Williams, Seven Eventful Years in Paraguay (1869) by Masterman and Venezuela (1868) by Eastwick, William Eleroy Curtis?s Venezuela; a Land where it?s always Summer (1896) and Graham?s writings on his experiences in South America. In this part of the thesis, it has also been marked that Conrad made use of the experiences of a historical figure, an Italian republican and patriot, Guiseppe Garibaldi. Conrad?s making use of many allusions from the other people?s experiences in the novel has helped us to have such an assumption that Conrad, putting himself in an intensive reading process to create his novel, developed himself as a writer to the extent that he became sensitive enough toward the world history to foresee the atrocities behind the ideologies of the great powers in the 19th-century world. What we have observed through the reading of his three novels in the biographical context is that though Conrad dealt with the European imperialism and colonialism in his Heart of Darkness and Lord Jim, he dealt with the several ideologies observed in the world arena in Nostromo through developing a global vision. Therefore we have suggested that Conrad?s novels studied in this thesis are the reflections of his intellectual development.The aim of putting Nostromo in the historical context has been to explore the relation between the novel and the history in which it was written. What we have found through this reading has been that Conrad reflects the pervasive ideologies of the time through his characters in the novel, thus his characters are all epitomes of the general historical process. One significant point to note here is that Conrad reflects such ideologies as English idealism, American superiority, republicanism and proletarianism only to subvert them in the novel. In other words, Conrad?s characters in this novel (except for Mrs. Gould and Dr. Monygham, because, though disillusioned, they are not the representatives of any political insight) are, on one side, the epitomes of particular ideologies but on the other, seeing that all of these ideologies are in vain, they are disillusioned by them. Conrad subverts, in his narrative, the concepts of colonial adventurer and the British imperialism by means of the disillusionment of Mr. Gould, who fails to perceive the real face of imperialism, the American capitalist-imperialism through the disenchanted Sir John, liberty and patriotism through the disappointed Viola and the ideological action through the disillusioned Nostromo. Thus it has been pointed out that Conrad?s way of subverting these ideologies is by making his characters disillusioned failures. Indicating that there is always an incongruity between the idea and the action which is the outcome of man?s obsession with the `material interests?, Conrad demythologized the political ideas pervasive in the 19th ?century world.When we come to ask the question how Conrad, in his text, demythologized the ideologies seen in the world arena in the 19th century, we have encountered the fact that, in Nostromo, the form and the content are interwoven, and therefore the narrative structure of the novel should be explored so that we could better construe the theme of the novel. After the examination of the narrative structure, we have observed that Conrad, on one hand, employing a descriptive method, reflected the history of Sulaco, and on the other, employing a continually changing perspective and not reflecting the action in the novel in a chronological order, deflated and deconstructed this history; and thus we have suggested that the novel deconstructs its plot. It is this quality of the novel that gives the reader a sense of regression rather than progression. After reading the novel, the reader is left with a history which is repetitive and devoid of rational progress. At the end of this study, we have concluded that Nostromo is a text which at once reveals and represses the action and the characters, and thus gives a sense of history which is futile because it is not the ideology but the `material interest? which shapes the history.At the end of this thesis we have concluded that Polish by birth, British by naturalization, both a seaman and a writer, Conrad is a writer whose novels are marked by both the culture and history in which he lived. He made use of many experiences from his own life and allusions from the real world in the creation of his novels. He took the actual people as models for his characters. He put himself in an intensive reading process before and during the writing of his novels. So we have concluded that there is a close relationship between Conrad?s narratives and his history, between the novels and the non-literary texts and between the novels and the history in which they were written. But it is clear that Conrad did not aim at just reflecting the things as they were, rather he made use of the impressions and the allusions from the real world by means of relating them with the themes in the novels so that they could serve his own needs in writing these novels. Throughout the new historicist readings of Conrad?s Heart of Darkness, Lord Jim and Nostromo, these relationships have been explored. Through reading his novels in the biographical context, we have concluded that Conrad developed himself, as a conscious writer, during the period in which he wrote these three novels, that his novels are the reflections of his developing character, and so they are never against his character. By means of the parallel reading of his novels and non-literary texts, historical and cultural texts and travelogues and adventure accounts which belong to the same episteme, we have observed that he sometimes participated in the ideology of the time but he did not reflect the cultural and historical phenomena, in the case of these three novels, imperialism and colonialism and the ideologies pervasive in the 19th century, in the same way as the writers of these texts. Instead he developed a different perspective from that of these texts. Therefore we can say that Conrad put the issues of imperialism and colonialism in his novels only to subvert them and he detached his novels from the non-literary texts by means of the subversions of imperialism and colonialism. Thus we have concluded that on one hand, the novels, to some extent, participated in the ideology of the time and on the other, they resisted the ideology by means of various subversions of the orthodox ideas prevailed in the 19th century. Through the parallel reading of the novels and the history in which they were written, we have observed that Conrad, employing numerous subversions of the orthodox ideas prevailing in the 19th century and being a conscious writer to foresee the dangers of these ideas, formed, in his novels, Heart of Darkness, Lord Jim and Nostromo a powerful response to the pervasive ideologies of the 19th-century world.