Tez No İndirme Tez Künye Durumu
90226 Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.
Alkol hassasiyeti ve alkol metabolizması enzimlerinin postmortem araştırılması ve adli toksikoloji açısından değerlendirilmesi / Postmortem investigation of alchol sensitivity and alcohol metabolizing enzymes and evaluation forb forensic toxicology purposes
Yazar:HÜLYA SAYIN
Danışman: PROF. DR. NEVİN VURAL
Yer Bilgisi: Ankara Üniversitesi / Sağlık Bilimleri Enstitüsü / Farmasötik Toksikoloji Ana Bilim Dalı
Konu:Eczacılık ve Farmakoloji = Pharmacy and Pharmacology
Dizin:Alkol dehidrogenaz = Alcohol dehydrogenase ; Alkolizm = Alcoholism ; Alkoller = Alcohols ; Alkollü içkiler = Alcoholic beverages ; Karaciğer = Liver
Onaylandı
Doktora
Türkçe
2000
175 s.
139 ÖZET Alkol Hassasiyeti ve Alkol Metabolizması Enzimlerinin Postmortem Araştırılması ve Adli Toksikoloji Açısından Değerlendirilmesi Bu çalışmada, postmortem insan karaciğerinden alınan örneklerde (n=50) ADH aktivitesi pH=8,8'de spektrofotometrik yöntemle tayin edilmiştir. Bu yöntemle bireylerin % 16'sının atipik ADH taşıdığı gözlenmiştir. Bulgular (atipik ADH taşıyanlar dışında) ölüm nedeni, yaş, cinsiyet ve ölümle otopsi arasında geçen süreye göre değerlendirilmiştir. Bulgulara göre ölüm nedeni en önemli faktör olarak bulunmuştur; akut hastalık veya ani yaralanmalı kazalarda ölen kişilerin karaciğer ADH aktivitelerinin, kronik hastalık veya kanserden ölen kişilerin karaciğer ADH aktivitelerinden ortalama iki kat daha yüksek olduğu gözlenmiştir (p<0,001). Yaş ve cinsiyetin toplam karaciğer ADH aktivitesine önemli etkisinin olmadığı gözlenmiştir. Genelde, 20-59 yaş arası yetişkinlerin karaciğer ADH aktiviteleri, 60 yaşın üstündeki kişilerden daha yüksek olmakla beraber, bu farklılık, istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır (p>0,05). Erkeklerin karaciğer ADH aktivitelerinin kadmlannkinden daha yüksek olduğu görülmüştür. Karaciğer ADH aktivitesi ölümle otopsi arasındaki iki günlük zaman farkından belirgin şekilde etkilenmemiştir (p>0,05). Normal ve atipik ADH enzim aktivitelerine sahip yetişkinlerin karaciğer doku örneklerinde, ADH enziminin elektroforetik hareketinin değerlendirilmesi nişasta jel elektroforezi ile yapılmıştır. Atipik karaciğer ADH enziminin, normal ADH enziminden elektroforetik olarak farklı olduğu görülmüştür.140 Alkol bağımlılığı ve alkol hassasiyetinin araştırılması amacı ile, 40 sağlıklı alkol kullanmayan kontrol grubunda (Grup 1 ), günde 60 g'dan daha az alkol kullanan 25 kişide (Grup 2), günde 60 g'dan daha fazla alkol kullanan 35 kişide (Grup 3) ve günde 120 g'dan daha fazla alkol kullanan 25 alkol bağımlısı kişide (Grup 4), bazı biyolojik markerlann (etil alkol, metil alkol, asetaldehit, SGOT, GGT, ürik asit ve kolesterol) düzeyleri tayin edilmiştir. Grup 2 ve 3'te alkol hassasiyeti olan kişilere rastlanmamıştır. Grup 2 ve 3'te alkol hassasiyetinden bağımsız olarak kan asetaldehit düzeylerinin yükseldiği gözlenmiştir. Grup 2 ve 3'te, kan etil alkol konsantrasyonundan bağımsız olarak, kan metil alkol düzeylerinin yükseldiği gözlenmiştir. Kullanılan alkol miktarı arttıkça, Grup 2, 3 ve 4'te ortalama yaş, kan SGOT ve GGT düzeylerinin yükseldiği ve bu farklılığın istatistiksel olarak anlamlı olduğu bulunmuştur (p<0,001). Alkol bağımlılarının kan ürik asit düzeyleri. Grup 2 ve 3 'ten düşük bulunmuştur. Kan kolesterol düzeyleri, kullanılan alkol miktarı arttıkça yükselmiştir, fakat bu yükselme Grup 2 ve 3 arasında istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p<0,05). Alkol bağımlılarının kan SGOT ve GGT düzeylerinin duyarlılıkları, Grup 2 ve 3 'ten yüksek bulunmuştur. Alkolizm tedavi programındaki alkol bağımlısı hastaların tedavinin başlangıcında ve sonucunda kan SGOT, GGT, ürik asit, kolesterol, SGPT, trigliserid ve MCV düzeyleri tayin edilmiştir. Tedavi sonucunda, kan *SGOT, *GGT, *SGPT, **MCV, ***kolesterol, ürik asit ve trigliserid düzeylerinin azaldığı ve bu farklılığın istatistiksel olarak anlamlı olduğu bulunmuştur (*p<0,001, **p<0,05, ***p<0,01). Anahtar Sözcükler: Alkol dehidrogenaz, alkol hassasiyeti, alkol bağımlılığının biyolojik markerları, aktivite, karaciğer.
141 SUMMARY Postmortem Investigation of Alcohol Sensitivity and Alcohol Metabolizing Enzymes and Evaluation for Forensic Toxicology Purposes In this study, ADH activities of human postmortem liver specimens (n=50) have been determined by spectrophotometric assay at pH=8.8. 16 % of individuals have been shown to have the atypical form of ADH by this method. The results (excluding the subjects with atypical form of ADH) have been examined according to cause of death, age, sex and variation in time between death and autopsy. The cause of death was found to be the most important factor; the liver ADH activities from patients dying from a sudden traumatic accident or illness of acute were on average two times higher than the liver ADH activities from patients dying of a chronic illness or cancer (p<0,001). Age and sex appeared to haven't important effects on total liver ADH activity. The liver ADH activities of the 20 to 59 year old individuals have been observed on average slightly higher than the over 60 year old individuals, although this difference wasn't significant (p>0,05). The activity of males have been found slightly higher than females. Delays of up to two days between death and autopsy did not seem to exert any influence on the liver ADH activity (p>0,05). The evaluation of electrophoretic movement of ADH enzyme in liver tissue samples of adults who had usual and atypical ADH enzymes activities has been done by strach gel electrophoresis. The atypical liver ADH enzyme was seen to be electrophoretically different from the usual liver ADH enzyme. The levels of some biological markers (ethanol, methanol, acetaldehyde, SGOT, GGT, uric acid and cholesterol) have been determined with the aim of142 investigated alcohol dependence and alcohol sensitivity in a group of 40 healty non alcoholic controls (Grup 1), in a second group of 25 individuals consuming less than 60 g alcohol per day (Group 2), in a third group of 35 individuals consuming more than 60 g alcohol per day (Group 3) and in a fourth group of 25 alcohol dependent patients consuming more than 120 g alcohol per day (Group 4). Individuals who had the alcohol sensitivity haven't been coincided with Groups 2 and 3. The increasing blood acetaldehyde levels independent of alcohol sensitivity have been observed in Groups 2 and 3. The increasing blood methanol levels independent of blood ethanol concentrations have been observed in Groups 2 and 3. The mean age, blood SGOT and GGT levels in Groups 2, 3 and 4 have been risen with increasing alcohol consumption and these differences were significant (p<0,001). The blood uric acid levels of alcohol dependent patients have been found lower than Groups 2 and 3. The blood cholesterol levels have been risen with increasing alcohol consumption, but this rise was significant between Groups 2 and 3 (p<0,05). The sensitivities of the blood SGOT and GGT levels of alcohol dependent patients have been found higher than Groups 2 and 3. The blood SGOT, GGT, uric acid, cholesterol, SGPT triglyceride and MCV levels of alcohol dependent patients in the alcoholism treatment programme have been determined at the beginning and ending of the in-patient programme. The blood *SGOT, *GGT, *SGPT, **MCV, ***cholesterol, uric acid and triglyceride levels have been decreased at the ending of treatment and these differences were statistically significant (*p<0,001, **p<0,05, ***p<0,01). Key Words: Activity, alcohol dehydrogenase, alcohol sensitivity, biological markers of alcohol dependence, liver.