Tez No	İndirme	Tez Künye	Durumu
91104	Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.	Afyon ilinde 1994-1998 yılları arasında yapılmış 853 adet ölü muayenesi ve otopsinin değerlendirilmesi / Yazar:RAMAZAN BOZTEPE Danışman: YRD. DOÇ. DR. JALE BAFRA ; DOÇ. DR. GÜRSEL ÇETİN Yer Bilgisi: İstanbul Üniversitesi / Sağlık Bilimleri Enstitüsü / Sosyal Bilimler Ana Bilim Dalı Konu:Adli Tıp = Forensic Medicine Dizin:Otopsi = Autopsy ; Ölülerin incelenmesi = Thanatology	Onaylandı Yüksek Lisans Türkçe 2000 136 s.
97 VII. ÖZET Tarihin ilk devirlerinden beri hukuk tıbbın müspet bilgilerinden yararlanmaya çalışmıştır. İnsanların zarara uğradığı her çeşit adli olayda hekimin tıbbi görüşüne ve fikrine danışmak fikri adli tıp biliminin doğmasına ve gelişmesine yol açmıştır. Adli tıp biliminin bölümleri içinde yer alan adli ölü muayenesi ve adli otopsi de adli tıpla birlikte gelişme göstermiştir. Batıda ilk adli otopsi, 1302 yılında İtalya'da hekim Bartolomea da Varignana tarafından zehirlenme sonucunda öldüğü sanılan bir kişinin cesedi üzerinde yapılmıştır. Ülkemizde ise, 1841 yılında Sultan Abdülmecit zamanında Ferman-ı Ali ile cesetler üzerinde otopsi yapılmasına izin verilmiş ve ülkemizde ilk otopsi 1843 yılında Dr. Bernard tarafından başına sırık düşmesi sonucu ölen bir işçiye yapılmıştır. Zorlamalı, ani ve şüpheli ölümlerin soruşturulmasında en önemli araştırma yöntemi adli otopsidir. Bu tezimizde, 1.1.1994 - 31.12.1998 tarihleri arasındaki 5 yıllık dönemde Afyon Adiiyesi'nde yapılan adli muayene ve otopsiler sonucunda düzenlenmiş 853 adet ölü muayenesi ve otopsi tutanağı birbiri ardı sıra ve ayırım yapılmadan incelenmiştir. Yapılan incelemede; ölü muayenesi ve otopsilerde genellikle cumhuriyet savcılarının hazır bulunduğu, olguların ölüm nedenlerine göre dağılımında ilk sırayı trafik kazalarının aldığı, olguların orijininin kaza, cinayet, doğal ve intihar olarak sıralandığı, olguların cinsiyet dağılımında erkek/kadın oranının yaklaşık % olduğu, olguların yaş gruplarına göre dağılımında ilk sırayı %21,22 ile 30-39 yaş grubu, son sırayı ise % 3,4 ile 70 ve üzeri yaş grubu aldığı, ölü muayenesinde hazır bulunan ve otopsiyi yapan hekimlerin çoğunluğunun (%81,59) pratisyen hekim olduğu, olgulara otopsi uygulama sıklığının % 20,6 olduğu, bunun da %7,5'ine üç boşluk açılmamak suretiyle eksik otopsi uygulandığı, ölü muayenesi ve otopsi işlemlerinin çoğunluğunun(%97,65) bir hastane morgunda yapıldığı ve yapılan bu işlemler neticesinde ölüm nedeni tespit edilemeyen olguların(% 7,5) da Adli Tıp Kurumu'na gönderildiği belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlar, ülkemizde ve yurt dışında yapılmış benzer diğer çalışmaların verileriyle karşılaştırılmıştır.
# 98 VII. SUMMARY From the very beginning of history, justice has always been keen to utilisize the objective findings of medical sciences. Searching medical expert witness for victims led finally to the rise of forensic medicine. Postmortem examination and autopsy as parts of forensic medicine exhibited a continous development. The first medico-legal autopsy in the West had been carried out by Bartolomea da Variguana in 1302 in Italy on the corpse of a person allegedly having died by poisoning. By special decrete, Sultan Abdulmedjid allowed medicolegal autopsies in the Empire in 1841. In 1843, the first medicolegal autopsy was carried out by Doctor Bernard on a worker having died by being hit by a stick. Medicolegal autopsy is the most important investigative procedure in the investigation of violent and suspicious deaths. İn the present study, reports of 853 postmortem investigations and medicolegal autopsies in the District of Afyon in the period 1.1.94 - 31.12.98 were evaluated. The results thus obtained are as follows: Postmortem examinations and autopsies were carried out in general in the presence of the public prosecutor : As for the distribution of the causes of deaths, traffic accidents occupied the first rank, the origin of the cases being accident, homicide, natural death and suicide. Sex distribution was approximately 1:4 (Males: females). Most of the deahts are represented in the age group of 30-39 yrs (21, 22 %), where as the age group of 70 yrs and beyond formed a minority (3, 4 %). The majority of the physicians present at scene investigation and performing the autopsies were general practitioners (81,59 %). Autopsy frequency was (20,6 %) for all cases; (in 7,5 %) the autopsy was incomplete because not all three cavities had been opened. The majority of postmortem investigations and autopsies (97,65 %) had been carried out in the morgue of a hospital. Cases in which the cause of death could not be established (7,5 %) had been referred to the Council of Forensic Medicine. The results of the study are compared with those of other works carried out in Turkey and in other countries. tc