Tez No	İndirme	Tez Künye	Durumu
129384	Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.	N/pi and N/sigma interactions of the amide linkage with its N-substituents: A quantum chemical study / Amid bağının N atomuna bağlı gruplarla N/pi ve N/sigma etkileşimleri: Kuantum kimyasal bir çalışma Yazar:ÖZLEM DEMİR Danışman: DOÇ. DR. S. ANDRZEJ CİEPLAK Yer Bilgisi: İhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi / Mühendislik ve Fen Bilimleri Enstitüsü / Kimya Ana Bilim Dalı Konu:Kimya = Chemistry Dizin:Amidler = Amides ; Azot = Nitrogen ; Hidrojen bağları = Hydrogen bonds ; Proteinler = Proteins	Onaylandı Yüksek Lisans İngilizce 2002 98 s.
ÖZET AMİD BAĞININ N ATOMUNA BAĞLI GRUPLARLA N/ti VE N/c ETKİLEŞİMLERİ: KUANTUM KİMYASAL BİR ÇALIŞMA ÖZLEM DEMİR Kimya Bölümü Yüksek Lisans Tez yöneticisi: Andrzej S. Cieplak Ağustos 2002 Ana zincirler arasındaki hidrojen bağlarının proteinlerin kararlılığına katkısı henüz açıklığa kavuşmamış bir konudur. Ancak, birçok spektroskopik, yapısal ve termodinamik delil bu etkileşimlerin sırasıyla törnden sırasıyla 3ıo-helikse, a-helikse, |3-tabakaya giderken daha kuvvetlendiğini gösterir. Bu da aminoasit yan zincirlerinin elekronik özelliklerinin ve bunların peptid bağlan ile lokal etkileşimlerinin sekonder yapı kararlılığında rol oynayabileceğine işaret eder. Termodinamik p-tabaka yatkınlıklarının ve oligopeptidlerin 15N NMR kimyasal kaymalarının yan zincirlerin rezonans sabitleri ile değişimi de böylesi bir etkileşimi önerir: i+1 rezidüsünden i, i+1 peptit bağına elektron geçişi, ki bu geçiş karbonil oksijeninin bazlığını artırır ve böylece yaptığı hidrojen bağını kuvvetlendirir. Bu farklı öneriyi test etmek için amid bağının N atomu üzerindeki gruplarla yaptığı N/a ve N/71 etkileşimleri incelendi. N atomu üzerine eklenen grupların etkileri, enerjideki, moleküler geometrideki, elekron dağılımındaki ve elektronik yapıdaki değişimlerin üç seri bileşik için teorik olarak incelenmesiyle karakterize edildi: (1) foraıamidler HC(=X)NY2 (X=0,S,Se; Y=H, CH3, F, Cl, Br); 2,3-endo,endo pozisyonuna ekleme yapılmış N~asil-7-bisiklo(2.2. l)heptil katyonları; ve (3) 3 pozisyonuna ekleme yapılmış 5,6- diaza~l-bisiklo(2.1.1)hekzil katyonları. Hem MP2 hem de YFT (yoğunluk fonksiyonel teori) metotları Pople'nın kullandığı 6-31+G(2d),6-31+G* ve 6-31G* ile birlikte kullanıldı. N atomu üzerine halojen eklemeninbasit formamid türevlerinin potansiyel enerji yüzeyi üzerindeki etkisinin büyük ölçüde eklenen grupların elektronegativitesiyle ilişkili olduğu bulundu.Bu genel durumun istisnası F atomunun çevrilme geçiş yapısı üzerindeki etkisinde görülür, ki F atomu bağ yapmayan elektron çifti amidin yük polarize rezonans formunu vıkararlaştırarak C-N bağı üzerindeki ît-bağlanmasına yardım ettiği izlenimi doğar. Bu, bağ uzunluklarındaki, bağ sayılarındaki, kanonik 7t-simetri orbitallerinin enerji ve uzanımlanndaki, lokalize olmuş orbitallerin NBO doluluklanndaki değişimlerle de desteklenir. Ancak, N-F bağı üzerinde öngörülen %- bağlanması, izodesmik yerdeğiştirme tepkimelerinin ışılan olan grup- transfer enerjilerinde yansıtılmaz; etki toplam bağ enerjileriyle karşılaştırılınca çok küçük kalır. Deneysel datalarla uyumlu olarak, N-asetil~7-azabisiklo(2.2.1)heptan'ın N7 üzerinde oldukça fazla piramidalize olduğu bulundu. Ancak, çok küçük çevrilme enerji bariyeri yüzünden, halojen eklenmesi N-tiyoasetil ve N-selenoasetil türevlerinde olduğu gibi amid N'unun düzlemsel olmasına yol açar. Düzlemsel geometri N-tiyoasetü-7~azabisiklo(2.2.1)heptanlarda 2,3-endo,endo pozisyonuna ekleme yapılarak kolayca bozulabilir. Piramidalizasyonun yönü eklenen gruplar kuvvetli elektron verici olsa da, kuvvetli elektron alıcı olsa da aymdır. İkili parametre muamelesi, eklenen grupların kuvvetli elektron alıcısı olması durumunda piramidilizasyonun genel olarak bisikloheptan'm C-C bağlarının dolu orbitallerinin NBO enerjilerine bağlı olduğunu; kuvvetli elektron verici olması durumunda ise hem dolu hem de boş orbitallerin N ile etkileştiğine işaret eder. 71-vericisi grupların konformasyonlarının değişimiyle meydana gelen elektron yoğunluğu değişimlerinin incelenmesi, tiyoamiddeki N atomunun o-C-C elektronlerma karşı elektron alıcısı gibi davrandığını tasdik eder. Son olarak, 5,6-diaza-l-bisiklo(2.1.1.)hekzil katyonunun kodlan bilinen aminoasit yan zincirlerini (hatta onların iyonize formlarını) da kapsayacak şekilde birçok grubun 7r-vericilik kapasitesini ölçmek için mükemmel bir model sistem bulundu. Konvensiyonel deneysel or sabitlerinin skalasıyla ilgili olarak, a bağlı sistemlerin rezonans etkileşimlerini karakterize etmek için grup sabitlerinin ilk skalası elde edildi. Bu çalışmanın sonuçlan, amidlerin aslında N atomuna bağlı olan gruplann tc- ve c- elektronlanna karşı bir rezonans alıcısı gibi davrandığını gösteriyor. Bu sonuçlar, proteinlerdeki lokal etkileşimlerin ve kodlu aminoasitlerin ikincil yapı yatkınlıklannın sebebinin daha iyi anlaşılmasına katkıda bulunabilir. Anahtar kelimeler: genişletilmiş hiperconjugasyon, N-halo eklemesi, grup ekleme etkisi, amidler, indüktiv and rezonans sabitleri vıı
ABSTRACT N/ti AND N/c INTERACTIONS OF THE AMIDE LINKAGE WITH ITS N-SUBSTITUENTS: A QUANTUM CHEMICAL STUDY ÖZLEM DEMİR M. Sc. in Chemistry Supervisor: Andrzej S. Cieplak August 2002 The overall contribution of backbone-backbone H-bonding to the stability of proteins remains an unresolved issue. However, a wealth of spectroscopic, structural, and thermodynamic evidence indicates that the strength of those interactions increases on going from turn or 3io-helix to a-helix to |3-sheet. This implies that the electronic properties of the amino acid side chains and their local interactions with the peptide bonds might play a role in secondary structure stability. One such interaction is suggested by the apparent dependence of thermodynamic P-sheet propensities, and of 15N NMR chemical shifts of oligopeptides, on resonance constants of the side chains: electron-density shift from the i+1 residue into the i, i+1 peptide bond which would increase basicity of the carbonyl O and thereby strengthen its H-bond. To test this counterintuitive proposition, N/ît and N/o interactions of the amide linkage with its N substituents were investigated. Effects of substitution have been characterized by computational examination of the changes in energy, molecular geometry, electron density distribution, and electronic structure, in three series of compounds: (1) formamides HC(=X)NY2 (X=0, S, Se; Y=H, CH3, F, CI, Br); (2) 2,3,-e«Jo,enc?o-disubstituted N-acyl-7-azabicyclo(2.2.1)heptanes and 2,3,-emfc>,em/o-disubstituted 7-bicyclo(2.2.1)-heptyl cations; and (3) 3-substituted 5,6-diaza-l- bicyclo(2.1.1)hexyl cations. Both ab initio (MP2) and DFT methods were employed using Pople's basis sets (6-31+G(2d), 6-3 1+G*, and 6-3 1G*). N-halo substitution effect on the potential energy surface of simple formamide derivatives is found to be largely related to the electronegativity of the substituents. The exception to this general trend is found in the case of the F effect on the transition structures for inversion, where F lp donation appears to assist 7ü-bonding across the C-N bond, stabilizing the charge polarized resonance form of the amide group. This is supported by the examination of the variation in bond IVdistances, bond orders, energy and extension of the canonical 7t-symmetry orbitals, and NBO occupancies of the localized orbitals. On the other hand, the implied 7U-bonding across the N-F bond is not reflected in the group transfer energies obtained as heats of the isodesmic substitution reaction, the effect being apparently too small in comparison to the total bond energies. In accord with the experimental data, N-acetyl-7-azabicyclo(2.2.1)heptane is found to be highly pyramidalized on N7. However, due to the very small barrier to inversion, chalcogen substitution, as in N-thioacetyl and N-selenoacetyl- derivatives, results in virtual planarity of the amide N. The planar geometry is readily distorted by remote substitution in 2,3-endo,endo- disubstituted N-thioacetyl-7-azabicyclo(2.2.1)-heptanes. The direction of pyramidalization is the same for strongly electron-donating substituents and strongly electron-withdrawing substituents. The dual parameter treatment suggests that in the first case pyramidalization depends largely on the NBO energies of the occupied orbitals of the bicycloheptane C-C bonds, while in the second case both the occupied and vacant orbitals interact with the N center. Examination of the electron density shifts associated with the change in conformation of the ît-donor substituents confirms that the thioamide N acts as a resonance acceptor of the G C-C density. Finally, 5,6-diaza-l-bicyclo(2.1.1)hexyl cation is found to be an excellent model system to probe 71-donor capacity of the range of substituents, including all the coded amni acid side chains, even in their ionized forms. The first scale of substituent constants is obtained to characterize resonance interactions in the o-bond systems, related to the scale of conventional experimental Gr constants. The findings of the present study suggest that the amide linkage can indeed act as a resonance acceptor of %- and G-density of its N substituents. These results may further our understanding of the local interactions in proteins and the origin of secondary structure propensities of the coded amino acids. Keywords: Extended hyperconjugation, N-halo substitution, substituent effect, amides, inductive and resonance constants