Tez No | İndirme | Tez Künye | Durumu |
56924 |
Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.
|
The Organisation of the field of restoration in the Ottoman Empire 16th-18th. centuries / Osmanlı İmparatorluğunda onarım alanının örgütlenmesi 16-18 yüzyıllar Yazar:EMRE MADRAN Danışman: PROF. DR. ÖMÜR BAKIRER Yer Bilgisi: Orta Doğu Teknik Üniversitesi / Fen Bilimleri Enstitüsü / Mimarlık Ana Bilim Dalı Konu:Mimarlık = Architecture ; Tarih = History Dizin:16. yüzyıl = 16. century ; 17. yüzyıl = 17. century ; 18. yüzyıl = 18. century ; Osmanlı Dönemi = Ottoman Period ; Tarihi koruma = Historic preservation |
Onaylandı Doktora İngilizce 1996 203 s. |
öz OSMANLI İMPARATORLU?UNDA ONARIM ALANININ ÖRGÜTLENMESİ 16.-18. YÜZYILLAR MADRAN, Emre Restorasyon Doktora, Mimarlık Bölümü Tez Yöneticisi: Prof.Dr. Ömür BAKIRER Eylül 1996, 191 sayfa İnsanlık alemi, hemen her döneminde, kendinden önceki uygarlıklar tarafından yaratılan taşınır ve taşınmaz eserlere karşı ilgi duymuş ve bu ilgisini değişik biçimlerde göstermiştir. Bu eserler, süreç içerisinde, doğa ya da insan kökenli nedenlere bağlı olarak yıpranmış, kimi hallerde tümüyle yok olabilmiştir. Araştırmanın konusu olan Osmanlı İmparatorluğunda da, gerek kendi döneminde, gerekse kendinden önceki uygarlıkların döneminde yaratılmış taşınır ve taşınmaz kültür varlıklarına değişik tavırlar takınılmıştır. Araştırma, Osmanlı İmparatorluğunun klasik çağı sayılan 16.-18. yüzyıllardaki onarım alanının örgütlenmesine yöneliktir ve bugün "taşınmaz kültür varlığı" olarak betimlediğimiz değerlere karşı olumlu ve olumsuz tavırlarını, örgütlenme biçimlerini ve buna bağlı olarak parasal kaynaklarını ve onarımda görev alan kişilerin niteliklerini içermektedir. Osmanlı İmparatorluğunun kültür varlıklarına karşı takınmış olduğu olumsuz tavırların kökeninde, genellikle, konuya ilgi duymamak yatmaktadır. Olumlu tavırlar ise dinsel değer yargıları, yapıların işlevsellikleri ve kullanım değerleri şeklinde sıralanabilir.Vakıf kurumu, gerek yeni yapıların oluşması, gerekse bu yapıların bakım ve onarımlarının yapılararak sürekliliklerinin sağlanmasında en etkin kurumdur. Oluşurulan bir tür döner sermaye sistemi, yapıların, onlara vakfedilen diğer malların gelirleriyle işletilmesini, bakımını ve onarımını sağlamıştır. Devlet, hazine kaynakları ile sadece, bayındırlık ve savunma yapıları ile büyük sarayların onarımına katkıda bulunmaktadır. Ancak şu unutulmamalıdır ki, kişilerin oluşturdukları ve böylece gerek yeni yapı gerekse onarım alanına en büyük katkıyı sağlayan vakıflar, devletin kişilere çeşitli biçimlerde tahsis ettiği arazi gelirleriyle oluşmuşlardır. Onarım süreci incelendiğinde, onarım talebinin belirlenmesiyle başlayan ve uygulamanın tamamlanıp hesapların aklanmasıyla sonuçlanan işlemlerin büyük bir düzen içinde gerçekleştiği görülmektedir. Bu işlemlerin büyük bir bölümü, yerel ölçekte ve yerel sorumlular tarafından gerçekleştirilmekteyse de, merkezi yönetim organları, başta Divan olmak üzere, her aşamada bilgilendirilmekte ve gerekli izinlerin alınmasından sonra uygulamaya geçilebilmektedir. Sonuç olarak, Osmanlı İmparatorluğunun klasik çağındaki onarım uygulamalarının belli kurallara dayandığı, ve Vakıf kurumunun bu uygulamalarda en etkin rolü üstlendiği söylenebilir. Anahtar kelimeler: Restorasyon, bakım, Osmanlı İmparatorluğu, Vakıf. vı | |||
ABSTRACT THE ORGANISATION OF THE FIELD OF RESTORATION IN THE OTTOMAN EMPIRE 16th-1 8th CENTURIES MADRAN, Emre Ph.D. in Restoration, Architecture Supervisor: Prof.Dr. ömür BAKIRER September 1996, 191 pages Human being has always been interested with the movable and immovable properties of past civilisations and exhibited this interest in various ways. In due time, these properties, have been demolished by either natural or human originated factors. Ottomans also exhibited various attitudes to the movable and immovable properties produced by past civilisations or by them. This research mainly deals with the organisation of the field of restoration in Ottoman Empire, during 16th.-18th. centuries. It also covers the positive and negative attitudes towards what we call today "cultural properties, types of organizations, financial sources, and the artisans employed in this field. The negative attitudes originate from unawareness, whereas religious judgment values, fuctional and economic values of the buildings direct the positive attitudes. Vakıf organisation is the most powerfull body both in the field of new constructions and maintenance of these buildings. The buildings are maintained and restored by the incomes of the donated buildings which forms a revolwing fund system. The state subsidies are only used for the maintenance of public buildings, palaces, forts and ramparts. iiiThe restoration process is mainly carried by local bodies and people, whereas the central governing body (Divan) is informed for each stage. The artisans who work in the field of restorations are from various proffessions. These people do not have special skills for restoration, since the techniques and materials are completely same in the field of new construction and restoration. Some of these artisans are constantly employed for restorations and called as meremmetçi. Key words: Restoration, maintenance, Ottoman Empire, Vakıf. iv |