Tez No	İndirme	Tez Künye	Durumu
827372		Bazı zeytin kültivarlarının antigenotoksik, antioksidatif ve sitotoksik özelliklerinin periferal lenfosit hücrelerinde araştırılması / Investigation of antigenotoxic, antioxidative and citotoxic properties of some olive cultivars in peripheral lymphocyte cells Yazar:BERKER KOCATÜRK Danışman: PROF. DR. SERAP DOĞAN ; ÖĞR. GÖR. MEHMET EMİN DİKEN Yer Bilgisi: Balıkesir Üniversitesi / Fen Bilimleri Enstitüsü / Biyoloji Ana Bilim Dalı Konu:Biyokimya = Biochemistry ; Biyoloji = Biology ; Genetik = Genetics Dizin:	Onaylandı Doktora Türkçe 2023 97 s.
Zeytin yaprağı ekstraktı sekeroidler, flavonoidler, basit fenoller, fenolik asitler ve terpenoidleri içermektedir. Bu çalışmada Olea europaea türüne ait Uslu, Domat, Gemlik ve Kiraz kültüvarlarının yaprak kısımlarının farklı çözücüler ile hazırlanan ekstraktlarının fitokimyasal özellikleri, antioksidan kapasiteleri, hidrojen peroksit kaynaklı insan lenfosit hücreleri üzerindeki sitotoksik/antigenotoksik etkileri araştırılmıştır. Ektraktların fitokimyasal özellikleri LC-MS/MS cihazı ile belirlenmiştir. Ekstraktların antioksidan kapasiteleri in vitro ve in vivo olarak 2,2'-difenil-1-pikrilhidrazil (DPPH) ve 2,2-Azino-bis-3-etilbenzotiazolin-6-sulfonik asit (ABTS+) yöntemleri ile sitotoksik aktivite MTS testi ((5-(3-karboksimetoksifenil)-2-(4,5-dimetil tiyazol)-3-(4-sülfofenil) tetrazolyum)), antigenotoksik aktivite mikronükleus, somatik mutasyon ve rekombinasyon testi (SMART) ile belirlenmiştir. LC-MS/MS sonuçları göre kültüvarlar arasında en yüksek fenolik bileşiğin oleuropein olduğunu tespit edilmiştir. DPPH analizi sonucunda en iyi antioksidan aktivite distile su ile hazırlanan Kiraz kültüvarında (0,14 ± 0,01 µg/µL); ABTS+ analizi sonucunda en iyi antioksidan aktivite etanol ile hazırlanan Domat kültüvarında belirlenmiştir (0,023 ± 0,002 µg/µL). MTS testi sonuçlarına göre tüm ekstraktların lenfosit hücre canlılığını olumlu yönde etkilediğini ve belirtilen doz miktarlarında herhangi bir sitotoksik etki yaratmadığı belirlenmiştir. Bununla birlikte, artan inkübasyon süresinin ekstraktın hücre yaşamlılığındaki etkisini düşürdüğü tespit edilmiştir. Mikronükleüs sonuçlarına bakıldığında ise lenfosit hücreleri üzerinde zeytin yaprağının hidrojen peroksitin neden olduğu genotoksik hasarı azalttığı bulunmuştur. SMART testi verilerine göre, tüm kültüvarlarda kanat başına küçük tek nokta frekansları, pozitif kontrole göre en az 4.44 kat daha az belirlenmiştir.
Olive leaf extract contains seceroids, flavonoids, simple phenols, phenolic acids, and terpenoids. In this study, the phytochemical properties, antioxidant capacities, in vitro and in vivo cytotoxic/antigenotoxic effects of Uslu, Domat, Gemlik, and Kiraz cultivars belonging to the Olea europaea species prepared with different solvents on human lymphocyte cells were investigated. Phytochemical properties of the extracts were determined by LC-MS/MS device. Antioxidant capacities of extracts in vitro and in vivo by DPPH and ABTS+ methods, cytotoxic activity MTS test ((5-(3-carboxymethoxyphenyl)-2-(4,5-dimethyl thiazol)-3-(4-sulphophenyl) tetrazolium)), antigenotoxic activity was determined by micronucleus, somatic mutation and recombination test (SMART). According to the LC-MS/MS results, it was determined that the highest phenolic compound among the cultivars was oleuropein. As a result of DPPH analysis, the best antioxidant activity was found in Kiraz cultivar prepared with distilled water (0.14 ± 0.01 µg/µL); As a result of ABTS+ analysis, the best antioxidant activity was determined in Domat cultivar prepared with ethanol (0.023 ± 0.002 µg/µL). According to the MTS test results, it was observed that all extracts supported lymphocyte cell viability and did not show any cytotoxic effect in the specified dose ranges. For all that, it was determined that increasing incubation time decreased the effect of the extract on cell viability. Looking at the micronucleus results, it was found that olive leaf inhibited the genotoxic damage caused by hydrogen peroxide on lymphocyte cells. Based on SMART test data, small single point frequencies per wing were determined at least 4.44 times less than in the positive control in all cultivars.