Tez No	İndirme	Tez Künye	Durumu
250658		A constructivist criticism of neo-realist conception of "state" in international relations: Turkey's five motions on military involvement in Iraq (2003-2007) / Uluslararası ilişkiler kuramındaki neo-realist devlet anlayışının konstrüktivist bir eleştirisi:Türkiye'nin Irak'a müdahale konulu beş tezkeresi (2003-2007) Yazar:ALTAN APAR Danışman: YRD. DOÇ. DR. ZANA ÇITAK AYTÜRK Yer Bilgisi: Orta Doğu Teknik Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü / Uluslararası İlişkiler Bölümü / Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı Konu:Siyasal Bilimler = Political Science ; Uluslararası İlişkiler = International Relations Dizin:1 Mart 2003 Tezkeresi = 1 March 2003 Note ; Askeri müdahale = Military intervention ; Irak = Iraq ; Irak Savaşı = Iraq War ; Konstrüktivizm = Constructivism ; Parlamento = Parliament ; Savaş = War ; TBMM = Turkish Grand National Assembly ; Uluslararası politika = International policy ; Yeni gerçekçilik = Neorealism	Onaylandı Yüksek Lisans İngilizce 2009 143 s.
Bu tez, Türkiye'nin Irak'a askeri mudahale konulu beş tezkeresi (2003-2007) üzerinden karşılaştırmalı bir analiz yaparak uluslararası ilişkiler kuramındaki neo-realist devlet kavramının konstrüktivist bir eleştirisini yapmaktadır. Öncelikle, neorealizm ve konstrüktivizm, devlet kavramı açısından tanıtılmaktadır. Ardından, teorik tartışmanın ışığında, Türkiye'nin söz konusu beş tezkeresi incelenmektedir. Tezin vaka incelemesi kısmında, parlamento tartışmaları ve tutanakları temel tarihsel veriler olarak ele alınmaktadır. Parlamento tartışmaları kapsamında üç temel temanın- ?kurumsal kimlik?, ?meşruiyet? ve ?çıkar?- belirgenleştiği görülmektedir. Parlamento tartışmalarından elde edilen bu üç tema, daha sonra konstrüktivistler açısından dört önemli sorunsalı oluşturan ?amillik?, ?normlar?, ?kimlik? ve ?çıkar? başlıkları altında detaylandırılarak işlenmektedir. Bu tezin temel iddiası, devletin, ancak devlet ve toplum ilişkilerinin gömük olduğu sosyal, kültürel ve tarihsel bağlamında ele alınarak anlaşılabilecek sosyal bir aktör olduğu ve dış polikanın bir siyasal ürün olduğudur. Bu anlamda, yapısal bir analiz yapmak isteyen neo-realizm, devletin iç ve dış alanlarının birbirinden ayrılması konusunda ciddi bir yanılgı içerisindedir. Konstrüktivizm, diğer yandan, karar ortamı açından ve uluslararası politika bağlamında düşünsel elementleri sorunsallaştırması neticesinde devletlerin iç zenginliğine önem vermesi ile bu geleneksel ayrımın kapatılabilmesi ve uluslararası alandaki devlet davranışının daha düzgün anlaşılabilmesi açısından önemli bir potansiyele sahiptir.
The thesis makes a constructivist criticism of neo-realism?s particular conceptualization of state through a comparative analysis of Turkey?s five motions (2003-2007) on military involvement in Iraq. Firstly, neo-realism and constructivism with regards to the concept of state are explored. Then, through the lights of the theoretical discussion, Turkey?s five military motions are examined. In the case study, parliamentary minutes are used as the primary historical evidences. In the parliamentary discussions, three themes appeared significant-?institutional identity?, ?legitimacy? and ?interest?- which provided the ground for a constructivist criticism of neo-realist understanding of state. These three themes obtained from the discussions are tapped under four major topics which have been the main issues for the constructivists: ?agency?, ?norms?, ?identity? and ?interest?. Thesis argues that foreign policy behavior is a political product and ?state? is a social actor whose behavior can only be understood from the social, cultural and historical context in which the state-society relations are embedded. Hence, for the purpose of making a structural analysis, separation of the domestic and the international realm of state is a fallacy with which neo-realism is badly plagued. Constructivism, on the other hand, has the potential to bridge this gap and understand the foreign policy behavior of states more accurately since it gives credence to the inner diversity of states through problematizing the ideational elements in foreign policy making and in international politics.