Tez No	İndirme	Tez Künye	Durumu
292125		T.C. Başbakanlık Toplu Konut İdaresi (TOKİ) sosyal konut uygulamalarının (2003-10) sürdürülebilir mimarlık çerçevesinde değerlendirilmesi: Bezirganbahçe örneği / The evalution of the social housing schemes (2003-10) of the Mass Housing Authority (MHA) of the Prime Ministry of Turkish Republic in the framework of sustainable architecture: Bezirganbahçe example Yazar:İLKER TURAN Danışman: YRD. DOÇ. DR. CEMİLE TİFTİK Yer Bilgisi: İstanbul Teknik Üniversitesi / Fen Bilimleri Enstitüsü / Mimarlık Ana Bilim Dalı / Mimari Tasarım Bilim Dalı Konu:Mimarlık = Architecture Dizin:Sosyal konut = Social house ; Sürdürülebilir mimari = Sustainable architecture ; Toplu Konut İdaresi Başkanlığı = Housing Development Administration	Onaylandı Yüksek Lisans Türkçe 2010 203 s.
İnsanoğlunun temel ihtiyaçlarından biri olan barınma, aynı zamanda da temel sorunlarından birisidir. Günümüz dünyasında barınma ihtiyacını karşılayamayan insanların sayısı milyarlarla ifade edilir hale gelmişken devletlerin çözüm üretme arayışlarının en belirgin göstergelerinin başında, yürütülen sosyal konut politikaları gelmektedir. Ancak II. Dünya Savaşı sonrasındaki yirmi yıllık süreçte yaşanan hızlı ve niteliksiz konut üretiminin ekonomik, sosyokültürel ve çevresel boyutlardaki olumsuz etkileri, bu konunun artık eskisi gibi ele alınamayacağını göstermektedir. Konut, salt bir barınma birimi olmanın ötesinde çözümlenmesi gereken bir sistem haline evrilmiş ve tanımı büyük ölçüde genişlemiştir. Bu durumun sosyal konut politikalarına yansıması kaçınılmazdır.Gelişmiş ülkelerde izlenen sosyal konut yaklaşımları, genelde sürdürülebilir gelişme, özelde ise sürdürülebilir mimarlık çerçevesinde değerlendirilmekte ve çoğunlukla olumlu sonuçlar elde edilmektedir. Gerek uluslar arası anlaşmalar gerekse de devletlerin kendi ülkesel şartları doğrultusunda yürürlüğe koyduğu ve hatta zorunlu kıldığı sürdürülebilir yapımla ilgili kanun ve yönetmelikler öncelikle sosyal konut politikalarını biçimlendirmektedir. Bu anlamda sürdürülebilir mimarlığın ve yapımın yakın geleceğin marjinal değil olağan uygulamalarına dönüşeceği öngörüsünde bulunmak zor değildir.Türkiye'nin, yasal ve nitelikli konut stoklarındaki yetersizliği bilinmektedir. Başbakanlık Toplu Konut İdaresi(TOKİ) 2003 yılında başlattığı konut üretme seferberliğini büyük bir kararlılıkla devam ettirmektedir. Üretilen konutların ağırlıklı niceliğini alt ve dar gelirliler ile yoksul kesimlere ürettiği sosyal konutlar oluşturmaktadır. Günümüze değin(Mart 2010) 350.000'i aşkın sosyal konut birimi inşa eden TOKİ, Türkiye'nin geleceğini şekillendiren bir konumdadır. Ancak TOKİ'nin konut uygulamalarının pek çok eleştirinin kaynağı olmasına rağmen yeterince sorgulanmadığı, illerde ve ilçelerde hızla yaratılan kalabalık konut yerleşimlerinin ekonomik, sosyokültürel ve çevresel yapıları ne ölçüde değiştirdiğinin bilimsel anlamda değerlendirilmediği görülmektedir.Bu çalışmada öncelikle sürdürülebilir mimarlık yaklaşımlarının boyutları ele alınmakta, sosyal konut politikalarının bu anlayıştan ne ölçüde faydalandığı yine sosyal konutun Türkiye ve Dünya'daki tarihsel gelişimi doğrultusunda incelenmektedir. Sonrasında, TOKİ'nin kurumsal gelişimi ve faaliyetleri ekseninde Türkiye'nin farklı bölgelerinde uygulanmış sosyal konut örneklerine yer verilmekte ve İstanbul ili sınırları içerisindeki Bezirganbahçe Sosyal Konutlarında yapılan gözlem ve tespitler eşliğinde bir anket çalışması sunulmaktadır. Çalışmanın temel amacı ise, TOKİ sosyal konut uygulamalarının sürdürülebilir mimarlık ilkeleri çerçevesinde değerlendirilmesi olarak belirlenmiştir.
Housing is both one of the primary requirements and one of the primary problems of humanity. While the number of people that cannot meet their needs of housing is expressed in terms of billions in today?s world, the social housing policies that are implemented are at the top of the most explicit indicators of the ways of governments? looking for solutions in this field. However, the negative economic, socio-cultural and environmental effects of the rapid and unqualified housing projects that were executed during a period of twenty years following the World War II show that this matter shall no longer be evaluated as it used to be. Housing, apart from being only an accommodation unit, has evolved into a system that needs to be resolved and its definition has expanded at a great scale. Thus, the reflection of this evolution on the social housing policies has become inevitable.The social housing approaches that are being followed by the developed countries are generally evaluated in terms of sustainable development and specifically in terms of sustainable architecture, and they most frequently get positive results. Laws and regulations regarding sustainable construction which are put into force and even obliged by both international agreements and the territorial conditions of states, primarily, shape the social housing policies. Within this sense, it is not difficult to foresee that sustainable architecture and construction will become ordinary implementations, not anymore marginal, in the near future.It is a known fact that Turkey lacks legal and qualified housing stocks. The Mass Housing Authority (MHA) of the Prime Ministry has been continuing its mobilization of housing, which was first started in 2003, with great determination. Greater part of the social housings consists of those that have been constructed for people having low incomes and the poor section. Having constructed more than 350.000 social housing units up to now (March 2010), MHA has a position that shapes the future of Turkey. Despite the fact that most of the housing schemes of MHA have received many criticisms, it can be easily seen that it has not been examined thoroughly and the economic, socio-cultural and environmental structures of the crowded housing settlements that have been rapidly constructed in cities and counties have not been scientifically evaluated.In this study, first of all, the dimensions of the sustainable engineering approaches are handled, and the degree to which this understanding has positively affected the social housing policies is examined in line with the historical development of social housing in Turkey and the World. Following that, social housing examples that have been constructed in different regions of Turkey are given, including details about the institutional development and the activities of MHA, and a survey study is presented together with some observations and determinations regarding the Bezirganbahçe Social Housing, located within the city borders of Istanbul. The main target of this study has been determined as the evaluation of MHA social housing schemes within the framework of sustainable architecture principles.