|
I. Cihan Harbi sonunda İtilaf devletleri yenilen devletler için pekte adil olmayan anlaşmalar dayatmıştı. Savaşın yenilgisi bir yana üstüne gurur kırıcı anlaşmaların imzalanması dünya siyasetini daha da gerilimli hale getirmişti. Adil olmayan anlaşmaların intikamını almak ve ekonomik sıkıntılardan kurtulmak adına sömürge yarışına tekrar dahil olan revizyonist devletler mevcut dünya düzenini açıkça değiştirmek istiyorlardı. Özellikle I. Cihan Harbi sonunda umduğunu bulamayan Almanya ve İtalya artık eskisinden daha fazla yayılmacı bir dış politika izler olmuştu. Revizyonist devletlerin bu tavrı dünyayı yeni bir savaşa götürüyordu. Osmanlı Devleti yıkıldıktan sonra Orta Doğu'daki siyasi boşluğu doldurma çabasında olan Türkiye, yaklaşan bir savaş tehlikesini önlemek ve bölgesel güvenliğini sağlamak adına Atatürk'ün önderliğinde yeni dış politikalar geliştirmeye başladı. 1930 yılına kadar rüştünü ispatlayan Türkiye Cumhuriyeti değişen dünya konjonktürüne paralel olarak Orta Doğu denklemine yeniden giriş yaptı. II. Cihan Harbi'ne giden süreçte Türkiye, doğudaki sınır ihtilaflarına son vermek ve İtalya'dan gelebilecek saldırıları bertaraf etmek adına her türlü çabayı gösterdi. Sadabat Paktı da bu çabaların ürünü olarak 8 Temmuz 1937'de ortaya çıktı. Sadabat Paktı'na imza koyan ülkeler bu Pakt aracılığıyla bağımsızlıklarını ve egemenliklerini tüm dünyaya duyurmuşlardı. Yapılan bu Pakt ile Türkiye dünya barışından yana olan tavrını açıkça ortaya koydu. Ayrıca Türkiye'nin önderliğinde yapılan bu Pakt ile emperyalist devletlerin böl ve yönet stratejileri bertaraf oldu.Atatürk'ün yürüttüğü akılcı politikalar sayesinde Türkiye, Balkan Antantı ile batı sınırını, Sadabat Paktı'yla da doğu sınırını güven altına aldı. Ayrıca yürütülen Türk Dış politikası sayesinde Türkiye, II. Cihan Harbi'nde en az zarar gören ülkelerden birisi oldu. Fakat II. Cihan Harbi'nin yarattığı kaos ortamı Sadabat Paktı'na fiili olarak son verdi. En sonunda da 1980 yılında İran-Irak arasında yaşanan savaş nedeniyle Sadabat Paktı işlevini tamamen yitirdi.
|
|
I. At the end of World War, the allied forces the central Powers that lost the war to make an agreement which was not so fair. Having lost the war and obliged to sign that unfair agreement, the tensions among world powers became more intense than ever. The revisionist coutries which not only lost the war but also compelled to sign that agreement were motivated to get the revenge of that unfair agreement, to improve their economies and to change the current situation of the world. The two countries which didn?t get what they expected in the war, Germany and Italy, began to follow a more expansionist policy. It wasn?t good as the world was benig drifted to another war.However, Turkey, which was trying to fill the political vacuum that occured in the Middle East after the decline of the Ottoman Empire, started to develop new foreign policies in the leadership of Ataturk in the aim of preventing any possibility of war and insuring the regional order. The Republic of Turkey proved its existence till the 1930s. During the period of II. World War, Turkey did its best to make sure that eastern frontier disputes were resolved and the attacks of Italian forces were eliminated. This struggle gave birth to the Sadabat Pact, which was established in the 8th of July, 1937. Thanks to the Sadabat Pact, the countries that signed the agreement declared their independances and proved their dominances. This Pact, which was signed in the leadership of Turkey not only helped Turkey to make clear its peace loving attitude in the world but also the divide and rule policy of the imperialist countries came to an end.Thanks to the rationalist policies of Ataturk, the western frontier with Balkan Entente and the eastern frontier with Sadabat Pact, were secured. Those rationalist policies also helped Turkey get minimal war damages in comparison to other countries, however; the chaotic atmosphere ceased the actual existence of Sadabat Pact and the Pact lost its full function due to the İran-Iraq War which occured in 1980. |
