Tez No İndirme Tez Künye Durumu
283958
Osmanlı merkez bürokrasisinde gayrimüslimlerin istihdamı: 1839-1876 / Recruitment of non-muslims in the Ottoman central bureaucracy between: 1839-1876
Yazar:SEVİLAY KASAP
Danışman: PROF. DR. VAHDETTİN ENGİN
Yer Bilgisi: Marmara Üniversitesi / Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü / Türk Tarihi Ana Bilim Dalı / Yakınçağ Tarihi Bilim Dalı
Konu:Tarih = History
Dizin:Bürokrasi = Bureaucracy ; Ermeniler = Armenians ; Gayrimüslimler = Non muslem ; Osmanlı Devleti = Ottoman State ; Osmanlı Dönemi = Ottoman Period ; Rumlar = Rums ; İstihdam = Employment ; İstihdam politikaları = Employment policies ; İşe alma = Recruitment
Onaylandı
Doktora
Türkçe
2011
271 s.
Gayrimüslimler klasik dönemden itibaren Osmanlı merkez bürokrasisinde istihdam edildiler. 1839 Gülhane Hatt-ı Hümâyûnu ve özellikle 1856 Islahat Fermanı ile belirginleşen yeni yönetim anlayışının uzantısı olarak gayrimüslimlerin hem sayıları hem de istihdam alanları artmıştır.Osmanlı Devleti'nde başta Hâriciye olmak üzere istihdam edilen gayrimüslimler, Tanzimat Fermanı'nın akabinde devletin Batı ile başta hukuk alanında entegrasyonu amacıyla ticaret mahkemelerinde istihdam edilerek önemli bir konuma geldiler. Ardından, Meclis-i Vâlâ, Divân-ı Ahkâm-ı Adliye ve Şurâ-yı Devlette mensup oldukları cemaatleri temsil etme ve kendi cemaatlerine hizmet etme imkânı buldular.Bu tez Tanzimat dönemi olarak adlandırılan 1839-1876 yılları arasında Osmanlı gayrimüslimlerinin, Babıâli'de hangi oranda ve nerelerde istihdam edildiklerini tartışmaktadır. Bu tezin önemli sonuçlarından birisi 1821 Rum İsyanı'ndan sonra Rumların bürokrasiden uzaklaştırıldıkları iddiasının aksine Rumların her dönemde bürokraside etkin olduklarını ortaya koymasıdır. Diğer bir tespit ise; gayrimüslimlerin Osmanlı merkez bürokrasisinde istihdam edilmelerinde ehliyet, liyakat ve sadakatin yanı sıra patronaj ilişkilerinin de etkili olduğudur.Tez, ayrıca, Babıâli'de hizmet eden gayrimüslimlerin eğitim geçmişlerini, maaşlarını, ödüllendirilmelerini, görevlerinden azledilme nedenlerini ve bu kişilerin istihdamlarına verilen tepkileri ortaya koymuştur.
As from the Classical Age, non-Muslim subjects were employed in Ottoman Bureaucracy. With Tanzimat Edict of 1839, and especially Islahat Edict of 1856, the new administrative mentality was clarified and as the prolongation of this mentality either the numbers or the employment areas of non-Muslim subjects increased.In Ottoman Empire, non-Muslim subjects were employed notably in Hâriciye and later on the Tanzimat Edict, with the object of integration to the West especially in jurisprudence, by being employed in commercial courts they came to the fore. In the wake of these, they find opportunity to represent and serve for their community in Meclis-i Vâlâ, Divân-ı Ahkâm-ı Adliye and Şurâ-yı Devlet.In this thesis, between 1839 and 1876, as it is called Tanzimat Era, it is discussed that in which proportions and offices Ottoman non-Muslim subjects were employed in Babıâli. One of the most prominent inferences of this thesis is, in contrary to claim of banishment of Greeks from bureaucracy after the Greek Revolution of 1821, Greeks were active in bureaucracy in each period. Another inference is, then, besides non-Muslims? employment in Ottoman central bureaucracy due to their efficiency, merit and loyalty, clientelism had also played an important role.In this thesis, educational backgrounds of non-Muslim employees of Bâbıâli, their salaries, conferrals, reasons of removals and reactions to their employment were are also asserted.