|
Son zamanlarda medyada ve akademik yazında geniş bir yer tutan siyasi bir kavram olan Arap Baharı Orta Doğu ve Afrika ülkelerinde ve ilk olarak Tunus'ta ortaya çıkarak Mısr, Libya, Bahrein Yemen ve Suriye'ye yayılan geniş yelpazeli bir başkaldırıyı ifade etmek için kullanılmaktadır. Olgulara dikkatli bir bakış bu başkaldırıyı ifade etmek için kullanılan Arap Baharı kavramının yanlış yönlendirici bir nitelikte kullanıldığı açıkça ortaya çıkmaktadır. Avrupa'da ortay çıkan bu kavramın analitik bir değerinin olmadığı vurgulanan bu tezde kavramın kökenleri ve Orta Doğu ve Kuzey Afrika'da ki başkaldırılar eleştirel bir biçimde irdelenmektedir. Tez aynı zamanda Arap Baharı'nın bölgede demokrasiye yol açacağı biçimindeki genel yargıyı sorgulamaktadır.
Bölgedeki başkaldırının irdelenmesinde genellemelerden kaçınılarak Tunus ve Mısır gibi her ülkenin kendine özgü bir iç dinamiğinin olduğuna özellikle vurgu yapmak gereksinmesinin ışığında tezde bu iki ülke örnek ülkeolarak alınarak irdelenmiştir. İleri sürülen temel argüman her iki ülkede de başkaldırıdan önce var olan ekonomik, toplumsal ve siyasi etmenlerin başkaldırının yapısını ve doğurduğu sonuçları belirlemede önemli bir rol oynadığı biçimindedir. Bu bağlamda tezde Tunus'un yavaş da olsa yeni bir sisteme geçişte diğer ülkelere göre gdaha iyi bir durumda olduğu, Mısır'ın ise askeri bir darbenin ardından günümüzde korkunç karmaşıklılıklar içinde olduğu, toplumsal bölünmeler ve çatışmalar zinciri içinde olduğu ortaya konmaktadır. Bu farklılıklardan hareketle tez dil, din, tarihi benzerliklerine rağmen bir başkaldırı ile yüzyüze gelen Tunus ve Mısır'ın neden farklı sonuçlarla karşılaştığı sorunsalı tezin ana temasını oluşturmaktadır.
|
|
Arab Spring is a political concept that spread widely in the media and academic art publications. This concept is used as an indication to a wide range of uprisings in the Middle East and North Africa (MENA) region during the past two years; which started in Tunisia and swept through Egypt, Libya, Bahrain, Yemen, and Syria. However, when looking closely at what happened, we see that there is a misusage of the concept of Arab Spring in describing the uprising. In its current usage the concept does not have any analytical value, but just a descriptive category and it is a European originated concept. Thus, this thesis will critically analyze the concept and its origin and its usefulness as an analytical tool to understand the uprising in the MENA region. The thesis questions the dominant view that the uprising is conducive to bring about democracy to the region.
When examining the uprising in the region, specifically Tunisia and Egypt, it is necessary to keep in mind the diversity of the countries in which each country has different dynamics and structures. This fact is the main reason for choosing these two countries as case studies. Socio-Economic, social and political factors that have existed in these countries before the uprising play a crucial role in determining the uprising and its consequences. So for example, Tunisia is slowly moving towards building a new system and it is relatively in a better shape than others, while Egypt is experiencing terrible conditions from the social division and violent cycle after the military coup and still in turmoil. So the question here is why? Why Tunisia and Egypt which share commonalities like language, religion, history of oppression and experienced same uprising have ended up differently? |
