Tez No	İndirme	Tez Künye	Durumu
341073		A linear modal combination procedure for structural dynamics / Yapı dinamiği için doğrusal mod birleştirme yöntemi Yazar:SADUN TANIŞER Danışman: PROF. DR. HALUK SUCUOĞLU Yer Bilgisi: Orta Doğu Teknik Üniversitesi / Fen Bilimleri Enstitüsü / İnşaat Mühendisliği Ana Bilim Dalı Konu:Deprem Mühendisliği = Earthquake Engineering ; İnşaat Mühendisliği = Civil Engineering Dizin:	Onaylandı Yüksek Lisans İngilizce 2013 112 s.
Deprem mühendisliği uygulaması, yapılar üzerindeki sismik taleplerin belirlenmesinde farklı dinamik analiz yöntemleri kullanır. Bu yöntemler, statik ve dinamik olarak iki ana gruba ayrılırlar. Dinamik yöntemler, yer hareketi sırasında herhangi bir tepki parametresinin tüm geçmişini içerdiği için statik yöntemlerden daha kesindir. Bununla birlikte, hesaba dayalı yüksek istemler ve özellikle davranış doğrusal değilken görülen karmaşık son işlem, stabilite ve yakınsama sorunları gibi dinamik analizin doğasında yer alan zorlukları aşan yaklaşık fakat basit statik analiz yöntemleri de vardır. Bu tezde, alternatif bir statik analiz yöntemi olarak deprem yer hareketleri altında yapıların sismik davranış parametrelerinin maksimum değerlerini tahmin etmek için bir deterministik doğrusal mod birleştirme yöntemi geliştirilmiştir. Önerilen yöntem, modal tek serbestlik dereceli sistemlerin analizlerinden elde edilen maksimum modal tepkilerin doğrusal olarak birleştirilmesine dayanmaktadır. Bu yöntemde, her bir kattaki kat arası öteleme oranının maksimum değere ulaştığı anda modal ölçeklendirme katsayıları belirlenir. Her kattaki maksimum modal tepki, bu katsayılarla ölçeklendirilir ve doğrusal olarak birleştirilir. Modal ölçeklendirme katsayıları her bir modun yön bilgilerini içerir, dolayısıyla toplam maksimum tepkinin yönü korunur. Alternatif yöntemler maksimum modal tepkileri SRSS veya CQC gibi istatistiksel kurallar ile birleştirir ki bu, toplam tepkinin kesinliğinin ve yönlülüğünün kaybolmasına neden olur. Her bir modun katkısı doğrusal olarak birleştirildiği için bu yöntem, istatistiksel birleştirme kurallarının başlıca zayıflıklarını ortadan kaldırmaktadır. Önerilen yöntem üç farklı yer hareketi kullanılarak dört farklı sistem üzerinde test edilmiştir. Doğrusal mod birleştirme yönteminin istatistiksel CQC yöntemiyle karşılaştırıldığında doğrusal elastik davranış için neredeyse hatasız sonuçlar verdiği gösterilmiştir ve bu nedenle uygun bir analiz yöntemi olarak önerilmektedir.
Earthquake engineering practice utilizes different analysis procedures in the estimation of seismic demands on structures. These procedures are mainly divided into two groups as static and dynamic procedures. Dynamic procedures are more accurate than the static procedures since they include the entire history of any response parameter during the ground motion. Nevertheless, there are also approximate but much simpler static analysis procedures that overcome high computational demands and inherent difficulties of dynamic analysis such as tedious post-processing, and stability and convergence issues especially when the behavior is nonlinear. A deterministic linear modal combination procedure is developed in this thesis as an alternative analysis tool to determine the maximum values of seismic response parameters of structures under earthquake ground motions. The proposed procedure is based on the linear combination of maximum modal responses which are obtained from single-degree-of-freedom modal analyses. In this procedure, modal scaling coefficients are determined when interstory drift ratio at each story attains its maximum value during dynamic response. Each maximum modal response is scaled with these coefficients and combined linearly. The modal scaling coefficients hold the directional information of each mode inside; thereby the direction of total maximum response is preserved. Alternative procedures combine the maximum modal responses with some statistical rules such as SRSS or CQC, which lead to the loss of accuracy and loss of directionality of response. Since the contribution of each mode is linearly combined in the proposed procedure, it overcomes the major drawbacks of statistical combination rules. The suggested procedure is tested on four different structures under three different ground motions. It has been shown that the procedure yields almost exact results for linear elastic response as compared to the statistical CQC method and it is a suitable analysis tool.