Tez No İndirme Tez Künye Durumu
388467
Acil serviste uygulanan kardiyopulmoner resusitasyonlar sonrası sağ kalımın belirteçleri / Predictors of survival after cardiopulmoner resuscitations performed in the emergency department
Yazar:ÖZGÜR AYDIN
Danışman: DOÇ. DR. CEM OKTAY
Yer Bilgisi: Akdeniz Üniversitesi / Tıp Fakültesi / Acil Tıp Ana Bilim Dalı
Konu:İlk ve Acil Yardım = Emergency and First Aid
Dizin:Acil servis-hastane = Emergency service-hospital ; Acil tıp servisleri = Emergency medical services ; Kalp durması = Heart arrest ; Kalp hastalıkları = Heart diseases ; Miyokard enfarktüsü = Myocardial infarction ; Reanimasyon = Resuscitation ; Sağkalım = Survival
Onaylandı
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2014
68 s.
Bu çalışmanın amacı, KPR uygulanarak acil servise getirilen arrest olgularının ve acil serviste iken arrest olup KPR uygulanan olguların özelliklerini tanımlamak ve KPR sonrası sağ kalımla ilgili erken dönem belirteçleri veya prognostik faktörleri saptamaktır. Bu geriye dönük çalışma Akdeniz Üniversitesi Hastanesi Acil Servisi'nde 2010-2012 yılları arasında KPR uygulanan olguların kayıtları incelendi. 18 yaş altı ve travmatik arrest olguları çalışmadan dışlandı. KPR uygulanan hastalar hastane-dışı ve hastane-içi arrestler olarak ayrıldı. Acil servisten yatışa ve acil servisten taburculuğa kadar sağ kalımı etkileyen demografik, klinik ve laboratuar kriterleri analiz edildi. Üç yıllık dönem içinde acil serviste travma dışı 260 KPR uygulaması yapıldığı tespit edildi. Hastane-içi (acil servis ve hastane poliklinik alanlarındaki) toplam 126 arrest olgusunda yatışa kadar sağ kalım %34.1, taburculuğa kadar sağ kalım %10.0 olarak bulundu. Acil servisten yatışa kadar prognozu etkileyen faktörler olarak yaş, ilk ritmin VF/ nabızsız VT olması, KPR'nin 30 dakikadan kısa olması, ilk pCO2'nin 45'den fazla ve kreatinin değerinin 1.2 mg/dl'den düşük olması olarak bulundu. Acil servisten taburculuğa kadar sağ kalımı belirleyen faktörler ise yaş, bilinen hastalık olmaması, ilk ritmin VF / nabızsız VT olması, 3 mg veya daha az adrenalin uygulanması, ilk hemoglobinin 10 mg/dl'nin üstünde olması ve kreatinin değerinin 1.2 mg/dl'den düşük olması olarak bulundu. Kardiyak arrestlerde sağ kalımın belirteçlerini tespit etmek ve sonuçları iyileştirmek için kayıt sistemlerinin ve standardizasyonun oluşturulması gerekliliği görülmektedir. Kardiyak arrest sonrası spontan dolaşımın geri dönmesi sonrası verilen tıbbi bakımın sağ kalım üzerindeki etkileri için ileri araştırmalar ve hastane verilerinin standardizasyonu için ek çalışmalar yapılmalıdır
The aim of this study is to define the characteristics of cardiac arrest patients who underwent CPR in the emergency department (ED) and to detect the relevant early predictors of survival or prognostic factors after CPR. Chart reports of patients who underwent CPR in the ED of Akdeniz University Hospital between 2010 and 2012 were evaluated retrospectively. Traumatic cardiac arrest patients and patients younger than 18 years were excluded from the study. Patients who underwent CPR were divided as out of hospital and in-hospital cardiac arrests. Demographical, clinical and laboratory criteria affecting survival in the ED and in hospital after admission to the hospital were analyzed. It was found that the number of nontraumatic arrests who underwent CPR was 260 within three years time. The average survival to hospital admission of 126 in-hospital arrests (arrests occurred in the emergency department and hospital outpatient clinics areas) was 34.1%, and survival to hospital discharge was 10.0%. Factors affecting survival to admission was younger age, VF / pulseness VT as the initial rhythm, the duration of CPR that is shorter than 30 minutes, the first PCO2 over 45 mmHg and creatinine level less than 1.2 mg/dl. Factors determining survival to hospital discharge was age, absence of comorbid diseases, VF / pulseness VT as the initial rhythm, administration of 3 mg or less adrenaline, the first hemoglobin above 10 mg / dL and creatinine levels of less than 1.2 mg /dL. The necessity of establishing recording system and its standardization will help us to identify predictors of survival from cardiac arrests and to improve the resuscitation outcomes. Further studies should be done to standardize the data gathering of hospital cardiac arrest and to determine the effect of medical care on survival after the return of spontaneous circulation