Tez No İndirme Tez Künye Durumu
115491 Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.
Ameliyat sonrası pelvik ışınlamalarda ince barsakları radyasyondan korumak amacıyla kullanılan üç adet sentetik greftin sonuçlarının sıçan modelinde karşılaştırılması / Comparison of the effectiveness of mesh sling method with three different types of meshes in prophylaxis of postoperative radiation enteritis due to pelvic radiation in an animal model
Yazar:EMEL GÜLER
Danışman: PROF.DR. SÜPHAN ERTÜRK
Yer Bilgisi: İstanbul Üniversitesi / Cerrahpaşa Tıp Fakültesi / Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı
Konu:Genel Cerrahi = General Surgery
Dizin:
Onaylandı
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2002
65 s.
ÖZET VE SONUÇ Cerrahi tedavi ile kür sağlanamayan pelvik maligniteye sahip hastalar, lokal rakürrensi azaltmak, yaşam kalitesini arttırmak ve yaşam süresini uzatmak amacıyla, postoperatif dönemde radyoterapi görürler. Postoperatif pelvik radyoterapinin klinik uygulamasının artışına paralel olarak radyasyon enteriti görülme sıklığı da artmıştır. Radyasyonun normal barsak üzerine olumsuz etkilerini sınırlamak amacıyla çeşitli yöntemler denenmiştir. Günümüzde, minör pelvise yerleştirilen sentetik bir mesh ile ince barsakların asılması ve irradiasyon alanından uzaklaştırılması, sonuçları açısından en umut verici olanıdır(2) Sentetik meshler, kullanılan cerrahi teknikle de ilgili olarak karın içi adezyonlara, enfeksiyona ve enterokütan fistül gibi komplikasyonlara neden olabilirler. Bu nedenle ideal mesh arayışları devam etmektedir. Deneysel çalışmamızda, radyasyon enteritine karşı koruyucu üstünlüğü olduğu kabul edilen mesh ile asma yötemi, Gore-tex, Parietex composite ve Vicryl mesh kullanılarak, sıçan modelinde, etkinlikleri, yapışıklık oluşturma potansiyelleri, oluşturdukları patolojik ve biyokimyasal değişiklikler ile erken dönem komplikasyonları açısından karşı laştırılmıştır. Çalışma beş grup sıçan üzerinde gerçekleştirilmiştir. Grup I kontrol grubu. Grup II direkt olarak Radyoterapi uygulanan grup. Grup III Gore-tex mesh + Radyoterapi, Grup IV Parietex composite mesh + Radyoterapi, Grup V ise Vicryl mesh + Radyoterapi grubu olarak belirlenmiştir. Grup III, Grup IV ve Grup V "teki sıçanlara, radyoterapi öncesinde, pelvis girimine yukarıda belirtilen meshler implante edilmiştir. Postoperatif 15. günde 1500 cGy radyoterapi uygulanan sıçanlar, radyoterapiden sonraki 30. günde sakrifiye edilerek kan ve doku örnekleri alınmıştır. Değerlendirmeler kan örneklerinde B12 vitamini, Folik Asit, Total protein. Albumin, Total kolesterol değerleri ile adezyon oluşumu ve ince barsakların histopalolojik incelemesi açısından yapılmıştır. Sonuç olarak, radyoterapinin B12 vitamini ve Folik asit emilimini bozduğu, Gore-tex ve Parietex composite mesh kullanımı ile B12 vitamini ve Folik asit düzeylerinin normal değerlerde korunduğu görülmüştür. Ancak Vicryl mesh kullanılan deneklerde B12 vitamini ve Folik asit düzeylerinde düşme saptanmış, dolayısıyla Vicryl mesh' in enteritiönleyemediği sonucuna varılmıştır. Benzer şekilde, radyoterapi sonucunda bozulan Total kolesterol emilimi, Parietex composite mesh kullanımıyla normal değerlerinde korunurken, Gore-tex ve Vicryl mesh kullanılan deneklerde düşük olarak saptanmıştır, total protein ve Albümin düzeyleri radyoterapiden etkilenmezken, mesh tatbik edilen tüm gruplarda istatistiki açıdan anlamlı olarak düşük bulunmuştur. Her nekadar Total protein ve Albümin değerleri, radyoterapiden sonra, beklenildiği gibi düşük çıkmasa ve meshlerin koruyucu etkinliği gösterilemese de, B12 vitamini, Folik asit ve Total kolesterol değerlerinden elde edilen sonuçlara göre, Gore-tex ve özellikle Parietex composite meshlerin kullanımı radyasyon enteritini önlemiştir. Gruplar adezyon oluşumu bakımından değerlendirildiğinde, radyoterapinin erken dönemde kontrol grubuna kıyasla anlamlı fark yaratacak adezyon oluşumuna sebep olmadığı, buna karşılık, Gore-tex uygulanan deneklerde istatistiki olarak anlamlı derecede adezyon oluştuğu saptanmıştır. Üç mesh arasında en az adezyon oluşumunun gözlendiği mesh Vicryl mesh olmuştur. Histopatolojik olarak, kontrol grubu, radyoterapi grubu ve mesh uygulanan gruplar arasında, radyasyon enteritinin görülmesi ya da meshler'in radyasyon enteritine karşı koruyuculuğu açısından istatistiki olarak anlamlı fark saptanmamıştır. Sonuç olarak, ameliyat sonrası pelvik ışınlamalarda, aşıcı pelvik mesh kullanılmasının, radyasyon enteritine karşı koruyucu bir yöntem olduğu görülmüş. Parietex compesite mesh' in erken dönemde, en az komplikasyon ve maximum etkinlikle koruma görevini yaptığı sonucuna varılmıştır. Ancak yüksek etkinliğe ve düşük yan etkiye sahip ideal meshin belirlenmesi için daha kapsamlı ve uzun süreli kullanımı içeren ileri çalışmalara gereksinim vardır.
60 ABSTRACT Aim: To compare the effectiveness of mesh sling method with three different types of meshes in prophylaxis of postoperative radiation enteritis due to pelvic radiation in rats. Materials and method: Fifty Wislar albino rats allocated into 5 groups were used. In groups III, IV and V, Gore-tex®, Parietex composite® and Vicryl® meshes were used in mesh sling method before radiation, respectively, Group I and II were assigned as control and radiation, respectively. The comparison of the meshes were made by the assessment of blood levels of vitamin B12, folic acid, total protein, albumin, total cholesterol and observation of adhesion formation as well as histopathological examination of the small intestines. Results: Radiation interferes with absorption of vitamin B12 and folic acid but Gore-tex® and Parietex composite" meshes have significant protective effects against radiation enteritis. On the other hand, only Parietex composite® mesh had protective effect on total cholesterol malabsorption. The decrease in the total protein and albumin values could not be shown in the present study, thus the protective effects of the meshes could not be assessed. All of the meshes resulted in adhesion formation with a decreasing order of Gore-tex", Parietex composite" and Vicryl" meshes. In the histopathological assessment, no significant differences were detected among the groups. Conclusion: In the present study it was found that the most effective mesh against postoperative radiation enteritis after pelvic radiation was Parietex composite mesh. Yet, further long term studies are required to establish the ideal mesh in protection from postoperative radiation enteritis.