Tez No	İndirme	Tez Künye	Durumu
153210	Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.	A new route to the synthesis of nanocomposites by using an unsaturated polyester matrix / Doymamış poliester kullanarak nanokompozit sentezinde yeni bir yöntem Yazar:PELİN TOPRAK Danışman: PROF. DR. ÜLKÜ YILMAZER Yer Bilgisi: Orta Doğu Teknik Üniversitesi / Fen Bilimleri Enstitüsü / Kimya Mühendisliği Ana Bilim Dalı Konu:Kimya Mühendisliği = Chemical Engineering Dizin:	Onaylandı Yüksek Lisans İngilizce 2004 116 s.
oz DOYMAMIŞ POLIESTER KULLANARAK NANOKOMPOZIT SENTEZİNDE YENİ BÎR YÖNTEM Toprak, Pelin Yüksek Lisans, Kimya Mühendisliği Tez Yöneticisi: Prof. Dr. Ülkü Yılmazer Eylül 2004, 96 sayfa Bu çalışma, yerinde polimerleştirme ve ön polimerleştirme metoduyla sentezlenen nanokompozitler üzerinde kil tipi ve miktarının etkisini incelemek amacıyla yürütülmüştür. Yerinde polimerleştirme esas olarak monomerlerin; propilen glikol, maleik anhidrid ve o-ftalik anhidridln kil tabakaları arasında dağılımını takiben polimerleştirilmesini içermektedir. Ön polimerleştirme metodu ise kilin önceden sentezlenmiş poliestere eklenmesini içermektedir. İlk basamak olarak, bütün kompozisyonlar Cloisite 30B ile hazırlanmıştır; daha sonra, kil tiplerini karşılaştırmak için ağırlıkça %3 Cloisite 15A ve Cloisite 25A içeren nanokompozitler ayrıca sentezlenmiştir. İki metodun verimliliği yapısal, ısıl ve mekanik özellikler açısından incelenmiştir. XRD analizi sonuçlarına göre, her iki metotta da maksimum açılma Cloisite 30B kullanıldığında gözlenmiştir. Ön polimerleştirme metodunda ağırlıkça %3 Cloisite 30B kullanıldığında tamamen dağılmış bir yapı elde edilmiştir. Tüm kil tiplerinde, kil tabakaları arasındaki boşluk ön polimerleştirme metodu uygulandığında daha fazla artış göstermiştir. vıCloisite 30B ile darbe dayanımında en fazla gelişme ağırlıkça %3 organik kil içeriğinde gözlenmiştir ve bu kil miktarında yerinde polimerleştirme metodunda daha iyi sonuçlar elde edilerek darbe dayanımında %77 artış sağlanmıştır. Kil tipleri arasında, Cloisite 15A darbe dayanımında en fazla artış sağlamıştır. Çapraz bağlanma ortamındaki stiren miktarının daha düşük olmasından dolayı ön polimerleştirme metodu ile esneme dayanımı ve modülünde daha fazla gelişme elde edilmiştir. Kırılmadaki uzama değerleri, kil miktarı arttıkça azalan bir eğilim izlemiştir, fakat kil tipleri göz önüne alındığında birbirinden belirgin farklılık göstermemiştir. Anahtar Kelimeler: doymamış poliester, nanokompozit, organokil, yerinde polimerleştirme, ön polimerleştirme. vıı
ABSTRACT A NEW ROUTE TO THE SYNTHESIS OF NANOCOMPOSITES BY USING AN UNSATURATED POLYESTER MATRIX Toprak, Pelin M.S., Department of Chemical Engineering Supervisor: Prof. Dr. Ülkü YILMAZER September 2004, 96 pages This study was conducted to investigate the effects of organoclay type and concentration on the nanocomposites synthesized by wIn-Situ Polymerization" and "Prepolymerization" methods. In-Situ Polymerization Method was in fact a new route which consisted of dispersing the monomers; propylene glycol, maleic anhydride and o-phthalic anhydride into the galleries of montmorillonite followed by subsequent polymerization. The Prepolymerization Method involved the addition of montmorillonite to the previously synthesized unsaturated polyester. As the first step, all the compositions were prepared by Cloisite 30B, and then for comparison of clay type, nanocomposites containing 3 wt.% of Cloisite 15A and Cloisite 25A were also synthesized. The efficiency of the two methods were compared with regards to their structural, thermal and mechanical properties. According to the results of XRD analysis, in both methods, maximum intercalation was observed when Cloisite 30B was used. An exfoliated structure was obtained in the Prepolymerization Method at 3 wt. % Cloisite 30B content. In all clay types, the increase in the d- spacings of the organoclays was higher when the Prepolymerization Method was applied. IVWith Cloisite 30B, maximum improvement in the impact strength was obtained at 3 wt. % organoclay loading and the In-Situ Method yielded better results leading to a 77% increase in the impact strength at this organoclay loading. Among the organoclay types, Cloisite 15A was found to give rise to maximum increase in the impact strength. With the Prepolymerization Method higher improvement in flexural strength and flexural modulus was obtained owing to the lower styrene content in the crosslinking medium. The elongation at break values followed a decreasing trend with increasing clay content but did not show any significant difference when the clay types were compared. Keywords: unsaturated polyester, nanocomposites, organoclay, in-situ polymerization, prepolymerization.