Tez No	İndirme	Tez Künye	Durumu
305756		An inquiry into the ontology of responsiveness: Assessing embodiment and human-machine interaction in responsive environments / Yanıt veren ortamların ontolojisi üzerine bir araştırma: Cisimleşmenin ve insan-makine etkileşiminin değerlendirmesi Yazar:BAŞAK UÇAR KIRMIZIGÜL Danışman: PROF. DR. ZEYNEP MENNAN Yer Bilgisi: Orta Doğu Teknik Üniversitesi / Fen Bilimleri Enstitüsü / Mimarlık Bölümü Konu:Mimarlık = Architecture Dizin:	Onaylandı Doktora İngilizce 2011 234 s.
İletişim ve bilgi teknolojisindeki gelişmelerle birlikte bilgisayar teknolojisi, malzeme araştırması ve algılayıcı ağlarındaki gelişmeler yanıt verirliliğin insanın ve makinanın katkısıyla tanımlandığı aktif ve dinamik ortamlar üzerine yapılan çalışmaları tetiklemektedir. Tez, mimarlıkta yanıt verir ortamlara olan yaygın ilgiyi değerlendirerek, yanıt verirliliğin ontolojisini sorgulamayı amaçlamaktadır. Bu amaç doğrultusunda mimarlıkta yanıt verir ortamlar irdelenmekte ve insan-makine ilişkisini yeniden sorunsallaştıran makinesel yaklaşımlar üzerinde durulmaktadır. Bu bağlamda, yanıt verir ortamlarda beden, insan-makine etkileşimi ve cisimleşme kavramı arasındaki ilişki göz önünde bulundurulmakta ve yanıt verirlilik kavramı makine tartışması ile ilişkilendirilmektedir.İnsan-makine etkileşiminin derinlemesine incelenerek cisimleşme kavramının beden, ortam ve makine arasındaki ilişkilerle tanımlanan ve etkileşim süresince kendini güncelleyen bedene referansla yeniden kavramsallaştırıldığı belirtilmektedir. Yeniden tanımlanan beden kavramı, ilişkilerin bedene referansla cisimleşmesini mümkün kılmakta ve cisimleşmenin ve insan-makine etkileşiminin yeniden kavramsallaştırılmasına işaret etmektedir. Bu nedenle beden kavramının yeniden tanımlanması insan-makine etkileşimi için önemli bir sıçrama olarak değerlendirmektedir. Yeniden tanımlanan beden ve cisimleşme kavramları zihin felsefesi'nde zihin-beden ilişkisini ele alan farklı yaklaşımlar gözönünde bulundurularak tartışılmakta ve insan-makine etkileşiminin doğası ve yanıt verir ortamlarda yeniden tanımlanan sorunsalı değerlendirilmektedir.Farklı bağlam ve zamanlara ait örnekleri inceleyen çalışma, yanıt verir ortamların tanımında makinesel yaklaşımların benimsenmesinin beraberinde getirdiği değişimleri sorgulamakta ve insan-makine, özne-nesne, insan-insan olmayan, zihin-beden gibi ikiliklerin erimesini bu değişimler bağlamında değerlendirmektedir.
Advances in communication and information technologies, as well as recent developments in computer technology, material research and sensor networks instigate the studies on active and dynamic environments, which call for the participation of the human and the machine in the definition of responsiveness in architecture. The thesis aims to provide for an ontological inquiry on responsiveness and responsive environments by undertaking an overview of the extensive interest in the responsive experience in architecture. It scrutinizes the field of responsive environments with a particular focus on the machinic approaches that (re)problematize the human-machine interaction. For this purpose, the thesis relates the concept of responsiveness with the machinism debate and considers the associations between the body, the human-machine interaction and the condition of embodiment in responsive environments.The machinism debate is discussed in reference to responsiveness and assesses the issue of embodiment and human-machine interaction in responsive environments. By reflecting on the human-machine interaction, the re-conceptualization of the issue of embodiment is rendered in reference to the body, the definition of which arises from the relations between the body, the environment and the machine, continuously updated during their interaction. The thesis identifies this altered concept of the body as a significant stimulation for new modes of human-machine interaction as it enables the embodiment of relations in relation to the body and initiates the re-conceptualization of both embodiment and human-machine interaction.In this respect, the thesis presents an assessment of the nature of human-machine interaction and its re-problematization in responsive environments, where the challenged conditions of body and embodiment are discussed in reference to debates in the philosophy of mind on different interpretations of the mind-body relationship. Referring to particular examples from different periods and contexts, the consequences of embracing machinic approaches in the definition of responsive environments are considered, where the dissolution of dichotomies between human and machine, subject and object, human and non-human, and mind and body are questioned in line with these transformations.