Tez No	İndirme	Tez Künye	Durumu
698861		1934 Balkan Antantı ve Türkiye'nin bölgesel güç olma çabaları / 1934 Balkan Entente and Turkey's attempts to be a regional power Yazar:SEFA SELÇUK Danışman: DR. ÖĞR. ÜYESİ MEHMET HAKAN ÖZÇELİK Yer Bilgisi: İstanbul Aydın Üniversitesi / Lisansüstü Eğitim Enstitüsü / Tarih Ana Bilim Dalı / Tarih Bilim Dalı Konu:Tarih = History Dizin:Balkan Antantı = Balkan Entente ; Balkan Paktı = Balkan Pact ; Balkanlar = Balkans ; Bölgesel güç = Regional power ; Komisyonlar = Commussions ; Konferans = Conference ; Türkiye = Türkiye	Onaylandı Yüksek Lisans Türkçe 2021 232 s.
Türkiye, 1919-1922 tarihlerinde Mustafa Kemal Paşa'nın, önderliğinde işgal kuvvetlerine karşı mücadeleyi zafer ile tamamlayarak 24 Temmuz 1923 tarihinde imzalamış olduğu Lozan Antlaşması ile diplomaside de taçlandırmıştır. Türkiye, Lozan Antlaşması'nı imzaladıktan sonra dış politikada Lozan'da çözülemeyen hususlar hakkında çalışmalara başlamış ve Balkan devletleri ile de dostluk ilişkilerini geliştirmiştir. Türkiye, Balkan devletleri ile ikili dostluk antlaşmaları parafe etmek suretiyle dış politikada barış yanlısı bir tutum sergilemiştir. Bu dostluk antlaşmaları içerisinde en önemlisi ise 1930 yılında Yunanistan ile imzalamış olduğu Dostluk antlaşması olmuştur. Bu antlaşma Balkan Antantının oluşturulmasında çok önemli bir faktör olacaktır. Eski Yunan Başbakanlarından Papanastasiu, Milletlerarası Barış Bürosunun 6-10 Ekim 1929 tarihli toplantısında Balkan Birliği Enstitüsünün kurulmasını teklif etmiştir. Bu teklifin kabul edilmesiyle beraber Birinci Balkan Konferansı'nın 5-10 Ekim 1930 tarihinde Atina'da toplanması kararlaştırılmıştır. Birinci Balkan Konferansına, Türkiye, Yunanistan, Yugoslavya, Bulgaristan, Romanya ve Arnavutluk olmak üzere bütün Balkan devletlerinin katılım sağlaması çok önemlidir. Çünkü tarih boyunca Balkan devletleri sorunlarını hep savaş meydanlarında çözmeye çalışmıştır. Bu konferans Balkan devletlerinin sorunlarının diplomasi yolu ile büyük devletlerin müdahalesi olmaksızın çözülebileceğini de kanıtlamıştır. Birinci Balkan Konferansı, 5-10 Ekim 1930 tarihinde Atina'da, İkinci Balkan Konferansı, 20 Ekim 1931 tarihinde İstanbul'da, Üçüncü Balkan Konferansı, 23-26 Ekim 1932 tarihlerinde Bükreş'te ve Dördüncü Balkan Konferansı da 4-10 Kasım 1933 tarihlerinde Selanik'te toplanmıştır. Yapılan bu konferanslar sonucunda Balkan devletleri siyasi, ekonomik, kültürel ve askeri konularda görüşmeler yaparak kararlar almıştır. Dördüncü ve son Balkan Konferansı'nın da toplanmasından sonra 9 Şubat 1934 tarihinde Türkiye, Yugoslavya, Romanya ve Arnavutluk arasında Balkan Antantı parafe edilmiştir. Türkiye, 9 Şubat 1934 tarihli Balkan Antantı ile batı sınırlarını 8 Temmuz 1937 tarihli Sadabat Paktı ile de doğu sınırlarını güvence altına almıştır. Türkiye imzalamış olduğu bu ittifaklar ile bölgesel bir güç unsuru olarak ortaya çıkmıştır. Bu çalışmamızda; arşiv vesikalarına ve dönemin süreli yayınlarına dayanarak Balkan Antantının oluşum süreci, Antantın parafe edilmesi, İkinci Dünya Savaşı sırasındaki çalışmaları ve yıkılışı ele alınarak Türkiye'nin bölgesel güç olma çabaları bağlamında incelenmiştir.
Under the leadership of Mustafa Kemal Pasha, Turkey ended its struggle against the occupation forces with victory between 1919-1922. This success was also realized in diplomacy with the Treaty of Lausanne which was signed on July 24, 1923. After ratifiying the Treaty of Lausanne Turkey started to work on issues that could not be resolved at the conference in foreign policy and also developed friendly relations with the Balkan states. By initialing bilateral friendship agreements with the Balkan states, Turkey exhibited a pro-peace stance in foreign policy. The most important among these agreements was the Friendship Agreement signed with Greece in 1930. This agreement has a very important place in the creation of the Balkan Entente. Former Greek Prime Minister Papanastasiu proposed the establishment of the Balkan Union Institute at the meeting of the International Peace Bureau on 6-10 October 1929. With the acceptance of this proposal, it was decided to convene the First Balkan Conference in Athens on 5-10 October 1930. The participation of all Balkan states, including Turkey, Greece, Yugoslavia, Bulgaria, Romania and Albania to the First Balkan Conference was important as those always have tried to solve their problems on the battlefields throughout history. This conference also proved that the problems of the Balkan states can be solved through diplomacy without the intervention of the great powers. The First Balkan Conference was held on 5-10 October 1930 in Athens, the second one on 20 October 1931 in İstanbul, the Third one on 23-26 October 1932 in Bucharest, and the Fourth Balkan Conference was held on 4-10 November 1933 in Thessaloniki. In these conferences, the Balkan states held meetings and took decisions on political, economic, cultural and military issues. After the last Balkan Conference which was the fourth, the Balkan Entente was initialed between Turkey, Yugoslavia, Romania and Albania on February 9, 1934. After securing its western borders with the Balkan Entente, Turkey secured its eastern borders with the Sadabat Pact of 1937. Turkey has emerged as a regional power with the alliances which were signed. In this study, which was based on archive documents and periodicals, the formation process of the Balkan Entente, its initialization, its activities during the World War II and its collapse, and in this context, Turkey's efforts to become a regional power were examined.