Tez No	İndirme	Tez Künye	Durumu
578421		19. yüzyıl ortalarında Antalya'nın sosyal ve ekonomik durumu (1844-1845 tarihli Temettüat defterlerine göre) / Social and economic situation of Antalya in the middle of 19th century (According to the date 1844- 1845 Temettüat tegisters) Yazar:GÜLSU SERPEN Danışman: DOÇ. DR. GÜVEN DİNÇ Yer Bilgisi: Akdeniz Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü / Tarih Ana Bilim Dalı Konu:Tarih = History Dizin:19. yüzyıl = 19. century ; Antalya = Antalya ; Defterler = Registers ; Osmanlı Dönemi = Ottoman Period ; Osmanlı tarihi = Ottoman history ; Sosyoekonomi = Socio-economics ; Sosyoekonomik durum = Socio-economic situation ; Temettuat Defterleri = Temettuat Registers	Onaylandı Yüksek Lisans Türkçe 2019 147 s.
Bütünü anlamak için onu oluşturan unsurları iyi bilmek gerekir. Son yıllarda Osmanlı tarihi ile ilgili yapılan çalışmaların şehirler üzerinde yoğunlaşmasının önemli sebeplerinden biri de budur. Her şehir, bütünün birer parçası olarak, bulunduğu coğrafi koşulların özelliklerini taşır. Bu sebeple Anadolu şehirleriyle ilgili yapılan her çalışma aynı zamanda Osmanlı tarih araştırmalarına da önemli bir katkıdır. Bu çalışma ise 19. yüzyıl ortalarında Teke sancağı Antalya merkez kazasının sosyal ve ekonomik görünümünü ortaya çıkarmak amacıyla yapılmıştır. Tezde kullanılan temel kaynak, vergi vermekle yükümlü hane reislerinin emlâk, arazi, hayvan ve meslek gibi her türlü gelir kaydının tutulduğu, dönemin sosyal ve ekonomik durumu ile ilgili önemli bilgiler içeren 1844-1845 tarihli Antalya Temettüat Defterleri'dir. Çalışmamız nefs-i Antalya olarak geçen Antalya şehir merkezi ile sınırlı mahalleleri kapsamakla birlikte, tespit ettiğimiz 30 mahalleye ait 34 Temettüat defteri esas alınarak hazırlanmıştır. İlgili defterlerin transkript edilmesi sonucu oluşturulan tablolar, çeşitli grafiklerle desteklenip yorumlanarak Antalya'nın demografik, sosyal ve ekonomik yapısı incelenmiştir. İncelemeler yapılırken gayrimüslimlerin yaşadığı yerleşim birimleri ile Müslümanların yaşadığı yerleşim birimleri ayrı ayrı ele alınmıştır. Ortaya çıkarılan çalışma ile Antalya şehir tarihi ile ilgili yapılan çalışmalara katkı sağlandığı düşünülmektedir. 1844 yılı verilerine göre incelenen 30 mahallede toplamda 1870 hane, tahmini olarak 9350 kişi yaşamaktaydı. Nüfusun %66,3'ü Müslüman, %33,7'si gayrimüslimdi. Gayrimüslimler yalnızca 4 mahalleye yerleşmişti. Bu dönemde şehirde göz ardı edilemeyecek miktarda Arap ve Moralı muhacir de bulunmaktaydı. Oldukça farklı çeşitte mesleğin görüldüğü kaza merkezinde tarım ve hayvancılıktan ziyade ticaret ve zanaatkârlık rağbet görmekteydi. Çoğu hane, hayvancılığı temel geçim faaliyeti olarak yapmasa da kendi ihtiyaçlarını karşılamak adına hayvan beslemekteydi. En fazla sahiplenin hayvan türü ise yük ve binek hayvanlarıydı. Hanelerin gelir elde ettiği kaynaklar; hayvancılık, ziraat, meslek ve sahip oldukları gayrı menkullerden elde ettiği kira gelirleriydi. En fazla gelir getiren kaynak ise meslek gelirleriydi. Meslek gelirlerini ziraattan elde edilen gelirler takip ederken kayda geçen zirai araziler tarla, bahçe ve bostanlardı. Haneler zirai arazilerden elde edilen gelirlerin %8,4'ünü öşür vergisi olarak, elde ettikleri toplam gelirin %5'ini vergi-yi mahsûsa olarak devlete geri ödemekteydi.
To understand the whole, you need to know the components that make it. This is one of the important reasons why the studies on Ottoman history in recent years are concentrated on cities. Each city, as part of the whole, contains the characteristics of the geographical conditions it is located in. For this reason, every study on Anatolian cities is also an important contribution to Ottoman history research. This thesis was aims to reveal the social and economic structure of the Teke sanjak in the mid-19th century. The main source used in the thesis is the Antalya Revenue Census (Temettüat) Books dated 1844-1845, conducted by household, with the values of the fields, vineyards, orchards, shops, houses, and livestock held by the households and the profits (divi¬dends) obtained from these being counted. In this thesis, the neighborhoods of Antalya city center where comprise 30 neighborhoods and 34 Revenue Census (Temettüat) Books is examined. The tables which were created as a result of transcribing the related Revenue Census (Temettüat) Books is supported and interpreted with various graphics and the demographic, social and economic structure of Antalya is examined. In the study, the inhabitants of the city where non-Muslims and Muslims live in their neighbourhoods are evaluated separately. It is believed that the thesis has contributed to the studies on the history of Antalya city. According to the data of 1844-1845, there were 1870 households with an estimated 9350 inhabitants. While %66,3 of the population was Muslim, %33,7 was non-Muslim. Non-Muslims settled only in four neighbourhoods. In this period, there were also a considerable of amount of Arab and Morean immigrants lived in the city. In the city center, where a wide range of different professions is seen, trading and crafting is more popular than agriculture and livestock. Although most households did not stock farming as basic subsistence activities, they feed animals to meet their own needs. The most common species of animals were beast of burden and riding animal. The sources of income of households are: livestock, agriculture, craft and rental income from real estates. The most profitable source was the income of the profession. Agricultural income was recorded as field and garden. Households paid %8,4 of the income from agricultural land as Islamic Tithe (Öşür), and paid %5 of the total income they received as "vergi-yi mahsûsa" (apportioned tax of Tanzimat Period).