Tez No İndirme Tez Künye Durumu
195516
Akut lenfoblastik lösemili hastalarda santral sinir sistemi korumasının yapısal yan etkilerinin kraniyal görüntüleme yöntemleri ile araştırılması /
Yazar:BARIŞ EKİCİ
Danışman: DOÇ.DR. HİLMİ APAK
Yer Bilgisi: İstanbul Üniversitesi / Cerrahpaşa Tıp Fakültesi / Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
Konu:Hematoloji = Hematology ; Radyoloji ve Nükleer Tıp = Radiology and Nuclear Medicine ; Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları = Child Health and Diseases
Dizin:Lösemi = Leukemia ; Manyetik rezonans görüntüleme = Magnetic resonance imaging ; Merkez sinir sistemi = Central nervous system ; Tomografi-x ışınlı-bilgisayarlı = Tomography-x ray-computed
Onaylandı
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2007
41 s.
Amaç: Bu çalısmada akut lenfoblastik lösemi tedavisinde uygulanan SSS koruması semalarının yol açabilecegi yapısal degisikliklerin, tedavi sonu tomografik ve manyetik rezonans görüntüleme ile arastırılması amaçlanmıstır. Gereç ve Yöntemler: Çalısmaya Ocak 1991 ile Aralık 2004 tarihleri arasında akut lenfoblastik lösemi tanısı ile izlenen ve sistemik metotreksat dozu azaltılmıs BFM 90 ve TR-ALL 2000 tedavi protokolü uygulanan hastalar alındı. Hastaların cinsiyeti, tanı yası, ALL tiplendirmesi, risk grubu, uygulanan tedavi protokolü, kraniyal ısınlama dozu, ek intratekal tedavi sekli, tedavi sırasında saptanan SSS bulguları, EEG degerlendirmeleri, görüntüleme yöntemi ve tarihi degerlendirildi. Hastalar, görüntülemelerinde saptanan lezyonlara göre gruplanarak yukarıdaki degiskenlerle aralarındaki iliski arastırıldı. Tanı anında santral sinir sistemi tutulumu saptanan veya B-ALL tanısı alanlar çalısma dısı bırakıldı. Bulgular: Çalısma grubunu 90 hasta olusturdu. Hastaların 63'üne radyoterapi uygulanmıstı. ntratekal tedavi 77 hastaya sadece metotreksatla 11 doz, digerlerine daha yogun olarak yapılmıstı. Hastalarda kortikal atrofi ve kraniyal kalsifikasyon saptanmadı. Demiyelinizasyona baglı degisik yogunlukta lezyonlar ise 9 hastada saptandı. Olguların 8'inde hafif derecede lezyon saptanırken, 1'inde orta derecede lezyon saptandı. Lezyon saptanan olguların 8'ine radyoterapi uygulanmıs olmakla beraber anlamlı iliski saptanmadı (p>0.05). Degisik yogunluktaki lezyonların cinsiyet, tanı yası, tedavi protokolü, risk grubu, intratekal tedavi yöntemi, nörolojik bulgu, EEG'de bozulma ve görüntüleme yöntemleri ile anlamlı iliskileri bulunmadı (p>0.05). Sonuç: Bu bulgular, kortikal atrofinin intratekal tedaviyle iliskili olmadıgını ve beyaz madde lezyonlarından sorumlu tutulan sistemik metotreksatın dozunun belirleyici olmadıgını göstermektedir. Lezyon saptanan hastaların çoguna radyoterapi uygulanmıs olması nedeniyle, radyoterapinin metotreksata baglı beyaz madde lezyonlarının olusmasına katkı saglayabilecegini düsünüyoruz. Çalısmamızda radyoterapinin geç etkilerini saptamamamız tedavi ile görüntülemeler arasındaki sürenin kısa olmasına baglı olabilir. Radyoterapi alan hastalarımıza, görüntülemelerin geç dönemde planlandıgı bir çalısma bu durumu açıklamak için uygun olacaktır.
Objective: To determine the possible side effects of CNS prophylactic treatment in childhood leukemia by using cranial imaging techniques Material and Methods: Data collected from records of 90 patients diagnosed as acute lymphoblastic leukemia and treated according to BFM-90 or TR-ALL 2000 protocols in which, methotrexate doses lowered, between January 1991 and December 2004. Gender, age at diagnosis, immunphenotype, cranial radiation doses, risk groups, intrathecal treatment modalities, neurological and EEG findings, imaging interval and techniques were recorded. These variables analyzed for their role in cranial lesions. Patiens with CNS leukemia and mature B-cell phenotype were excluded. Results: Ninety patient were enrolled in the study. Sixty three patients were had up to 18 Gy cranial radiation, where as 27 patients were had no radiation. Intrathecal methotrexate of 11 doses was administered to 77 patients and 13 patients had more intensive regimen. No patients demonstrated cortical atrophy or calcifications. Mild white matter changes (WMA) observed in 8 patients. Only one patient had moderate changes. Eight of the 9 patients with WMA had radiotherapy but there was no significant correlation (p>0.05). There were also no significant relation of WMA with gender, age at diagnosis, treatment protocol, risk groups, intrathecal therapy, neurologic symptoms, EEG finding and imaging techniques (p>0.05). Conclusion: Intrathecal treatment do not cause cortical atrophy. White matter changes are not influenced by systemic methotrexate dose but radiotherapy may have an additive effect. Short interval between CNS prophylaxis and imaging can be responsible for the limitation of our study at detecting the late effects of radiotherapy. A new study desing of late imagings of the patients received radiotherapy may be more informative.