Tez No	İndirme	Tez Künye	Durumu
344146		Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Anestezi Yoğun Bakım Servisi'ne 2008-2013 yılları arasında kabul edilen inme tanılı hastaların değerlendirilmesi / Evaluation of the patient with the diagnosis of stroke admitted to the Akdeniz University Faculty of Medicine Anaesthesia Intensive Care Unit between 2008-2013 Yazar:AYŞE GÜSÜN HALİTOĞLU Danışman: DOÇ. DR. SUAT H. SANLI Yer Bilgisi: Akdeniz Üniversitesi / Tıp Fakültesi / Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı Konu:Anestezi ve Reanimasyon = Anesthesiology and Reanimation Dizin:APACHE skorlama sistemi = APACHE scoring system ; Komplikasyonlar = Complications ; Mortalite = Mortality ; Prognoz = Prognosis ; Serebrovasküler bozukluklar = Cerebrovascular disorders ; Yoğun bakım = Intensive care ; Yoğun bakım üniteleri = Intensive care units	Onaylandı Tıpta Uzmanlık Türkçe 2013 83 s.
İnme, ileri yaş erişkinler arasında ölümün önde gelen nedenlerindendir ve özürlülük yaratan hastalıkların da başında gelmektedir. İnmenin tedavi prensiplerinin özelleşmesi bu hastalığın morbidite ve mortalitesini etkilemektedir. Çalışmaya, Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalına ait Anestezi Yoğun Bakım (AYB) Bilim Dalında Ocak 2008-Ocak 2013 yılları arasında, inme nedeni ile takip ve tedavi edilen 226 hasta alınmıştır. Olgular retrospektif olarak incelendi. Hastaların yaş ortalaması 62.0±16, ortalama geliş GKS skoru 7.9±3.5, ortalama APACHE II değeri 22.5±6.6 olarak hesaplandı. Olguların %65?inde yoğun bakım takipleri sırasında en az bir medikal komplikasyon gelişti. En sık gelişen komplikasyon olarak pnömoni gözlendi. Pnömoni gelişen hastalarda yoğun bakımda ve hastanede kalış süresi anlamlı olarak uzun bulundu. Hastaların %57,5?i takipleri sırasında öldü. Komplikasyon olarak ABY gelişen olgularda ayrıca hiperglisemi nedeniyle insülin infüzyonu alan olgularda mortalite anlamlı olarak yüksek bulundu. GKS skoru düşük, APACHE II skoru yüksek olan olgularda GOS değeri anlamlı olarak düşük bulundu (p<0,0001). Hastaların %87?si entübe edildi, %43?üne ise perkutan yolla trakeostomi açıldı. Erken trakeostomi açılan grupta (?9 gün) mekanik ventilasyon, yoğun bakım ve hastanede kalış süresi anlamlı olarak kısa bulundu. Kronik AF, yoğun bakıma tekrar kabul için tek anlamlı risk faktörü olarak tespit edildi. Yoğun bakımda takip edilen inme olgularında prognostik faktörlerin öngörülüp, gerekli önlem ve tedavilerin planlanması morbidite ve mortalite oranlarını etkilemektedir. Bu bulgular ışığında ileri çalışmalara ihtiyaç vardır
Stroke is a major cause of death among elderly adults and a leading factor which cause disability. Privatization of treatment principles belong to stroke affects morbidity and mortality of this desease. In this study, 226 patients that admitted to Anaesthesia Intensive Care Unit in Akdeniz University Faculty of Medicine Department of Anaeshesiology and Reanimation between January 2008-January 2013 for the diagnos and the treatment of stroke enrolled. The patients were analyzed retrospectively. Mean age of patients was 62,0±16, mean GCS at the arrival was 7,9±3,5 and mean APACHE II skore was 22,5±6,6. 57,5% of the patients had died during the follow-up. GOS values were found statically lower in patients with lower GCS and higher APACHE II skores (p<0,0001). During follow-up, 65% of the patients had developed at least one medical complication. The most common complication was pneumonia. Lenght of stay in hospital and intensive care unit were found statically longer in patients who had developed pneumonia. The negative effect of the development of any complication on GOS was determinated as significally. 87% of patient were intubated and 43% had percutaneus tracheostomy. In this study, as similiar to the previous studies, duration of mechanical ventilation, lenght of stay in the hospital and in the intensive care unit in the early tracheostomy group were found statically shorter. Mortality was found statically higher in patients who had developed AKD during istensive care unit follow-up and patients who had insulin infusion because of hyperglycemia. Chronic AF was found as the only significant risk factor for the re-admission to the intensive care unit. Considering the prognostic factors provides the clinicians to inform the patients relatives correctly during the follow-up period. Based on this results, further studies are needed