Tez No	İndirme	Tez Künye	Durumu
157003	Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.	Amifostin'in doksorubisinle oluşturulan ekstravazasyon yaralanması üzerine etkisi / Effect of amifostine on extravasation injury due to doxorubicin Yazar:AYAZ ASLANOV Danışman: PROF.DR. METİN ERER Yer Bilgisi: İstanbul Üniversitesi / Tıp Fakültesi / Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahi Ana Bilim Dalı Konu:Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahi = Plastic and Reconstructive Surgery Dizin:	Onaylandı Tıpta Uzmanlık Türkçe 2004 66 s.
7-Ozet Bu deneysel çalışma amifostin'in ekstravazasyon yaralanması üzerine etkisinin araştırılması amacı ile planlandı. Bu çalışmada ağırlıkları 250-350 gr arasında değişen 80 adet Wistard tipi erkek-dişi sıçan kullanıldı. Amifostin'in intradermal enjeksiyon sonrası sitotoksik etkisinin olup olmadığının araştırılması amacıyla 5 sıçanlık gruba ön deney olarak intradermal yolla amifostin enjeksiyonu yapıldı.Değerlendirme sonrasında amifostin'in nekroz yapmadığı gözlendi.Aynı zamanda doksorubisin'in hangi dozunun uniform şekilde nekroz yaptığının öğrenilmesi amacıyla 15 sıçanlık gruba bir diğer ön deney yapılarak en uygun dozun 2mg/cc olduğuna karar verildi. 35 adet sıçan 3 gruba bölündü. 1. gruba kuyruktan 1 cm proksimale, sakral bölgeye intradermal olarak önce lmg (0.5cc) doksorubisin enjekte edildi.Takiben aynı bölgeye intralezyonel olarak 37.5mg (0.75cc) amifostine enjekte edildi. 2. gruptaki sıçanlar'ın sakral bölgesine intradermal olarak önce lmg (0.5cc) doksorubisin ve aynı bölgeye 0.75cc serum fizyolojik enjekte edildi. 3. gruba sakral bölgesine intradermal olarak önce lmg (0.5cc) doksorubisin ve aynı bölgeye 0.75cc serum fizyolojik, intraperitoneal olarak 37.5mg (0.75cc) amifostine enjekte edildi. 55Uygulama sonrası 1. günde enjeksiyon yerinde hiperemi ve şişlik geliştiği gözlendi.2. ve 3. günlerde nekroz gelişmeye başladı. 5. günde demarkasyon gelişti. 1 haftalık aralıklarla tüm deneklerde aydinger kağıdı kullanılarak nekrotik bölgenin yüzeyi ölçülerek kaydedildi. Benzer deney amifostin'in fraksiyone dozları kullanılarak tekrar yapıldı.25 sıçan 3 gruba ayrıldı. 1. gruba kuyruktan 1 cm proksimale, sakral bölgeye intradermal olarak önce lmg (0.5cc) doksorubisin, takiben aynı bölgeye intralezyonel olacak şekilde 25mg (0.5 cc) amifostin enjeksiyonu yapıldı. 30' ar dakika aralıklarla amifostin enjeksiyonuna 12.5mg (0.25cc) 2 doz olarak devam edildi. 2. grubun sakral bölgesine intradermal olarak önce lmg (0.5cc) doksorubisin enjekte edildi. Takiben aynı bölgeye 0.5cc serum fizyolojik enjekte edildi.Serum fizyolojik uygulaması 30' ar dakika aralıklarla 0.25cc olarak 2 kez tekrarlandı.Bu gruba aynı zamanda intraperitoneal olarak 25mg (0.5 cc) amifostine enjekte edildi. 30' ar dakika aralıklarla amifostin enjeksiyonu 12.5mg (0.25cc) 2 doz şeklinde tekrarlandı. 3. gruptaki sıçanlar' in aynı bölgesine intradermal olarak önce lmg (0.5cc) doksorubisin ve 0.5cc intralezyonel serum fizyolojik enjekte edildi.Serum fizyolojik uygulaması 30' ar dakika aralıklarla 0.25cc olarak 2 kez tekrarlandı. 1 haftalık aralıklarla aydinger kağıdı kullanılarak, nekrotik bölgenin yüzeyi ölçülerek kaydedildi. 56Ölçüm sonuçlan histopatolojik ve istatistiksel olarak değerlendirildi.Bu değerlendirmeler sonunda amifostin'in doksorubisin'le oluşturulan ekstravazasyon yaralanması üzerine istatistiksel olarak anlamlı etkisinin olmadığı ortaya kondu. 57