Tez No |
İndirme |
Tez Künye |
Durumu |
465520
|
|
Yaşlılık olgusunun açıklanma biçimlerinin söylem analiziyle incelenmesi / The investigation of interpretative repertoires of elderly phenomenon by discourse analysis
Yazar:FELEK YOĞAN
Danışman: YRD. DOÇ. DR. GÖKLEM TEKDEMİR YURTDAŞ
Yer Bilgisi: İstanbul Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü / Psikoloji Ana Bilim Dalı
Konu:Psikoloji = Psychology
Dizin:Söylem analizi = Discourse analysis ; Yaşlılar = Aged
|
Onaylandı
Yüksek Lisans
Türkçe
2016
98 s.
|
|
Bu çalışmanın amacı Türkiye de yaşayan genç ve yaşlıların söylemlerinde yaşlı olmanın anlamının nasıl inşa edildiğini, hangi dilsel kaynakların kullanıldığını ve bu kaynakların hangi noktalarda benzeşip farklılaştığını ortaya çıkarmaktır. Bunları tespit etmek amacıyla amacıyla söylem analizi ve analitik odak olarak açıklayıcı repertuarlar kullanılmaktadır.
Çalışmanın katılımcılarını 22 ile 27 yaşları arasında olan 8 üniversite öğrencisi ile 65 yaşın üstünde olan 8 kişi oluşturmuştur. Çalışmada veri toplama yöntemi olarak odak grup görüşmeleri yapılmıştır. Her grupta görüşmeci dahil 3 kişi bulunmuştur. Üniversite öğrencileri ile dört ve 65 yaş üstü kişilerle dört odak görüşme yapılmıştır. Bu görüşmeler ses kayıt cihazı ile kayıt altına alınmış, sonrasında kayıtların yazı dökümü yapılmış ve bunlar söylem analizi ile incelenmiştir.
Yapılan analiz sonucunda, Türkiye de yaşayan üniversite öğrencileri ve 65 yaş üstü kişiler tarafından, yaşlı olmanın anlamı inşa edilirken 4 farklı açıklayıcı repertuara başvurulduğu görülmektedir. Bu repertuarlar sırasıyla şunlardır: Gelinen Konum Olarak Yaşlılık Repertuarı, Gündelik Yaşama Dahil Olma Şeklindeki Yaşlılık Repertuarı, Fiziksel/Bedensel Bir Durum Olarak Ele Alınan Yaşlılık Repertuarı ve Kronolojik Yaşla Belirlenen Bir Durum Olarak Yaşlılık Repertuarı.
Bu repertuarlardaki yaşlanmaya ilişkin inşa biçimleri psikososyal kuramlar ve sosyal psikoloji teorileri bağlamında ele alınmıştır.
Anahtar Kelimeler: Yaşlı Olmanın Anlamı, Söylem Analizi, Açıklayıcı Repertuarlar.
|
|
The main aim of this study is that finding out how the meaning of being old is constructed, which interpretative repertoires are used and in which point those repertoires are resembled each other or became different in the young and old people's discourse in Turkey. To determine them discourse analysis and interpretative repertoires, for analytical focus, have been used.
The participants of this study included 8 university students who were the age range of 22 to 27 and 8 people who were over 65. The focus group interviews have been used as a data collection method. In every focus group interview there were 3 people that included the interviewer. In total 8 focus group interviews have been done. The half of those interviews have been done with university students and left have been done with people who are over 65. The tape recorder was used in the all interviews, and then the transcriptions of them have been made and those transcriptions were analyzed by discourse analysis.
According to the analysis, university students and people who are over 65 references to the meaning of being old while using 4 different interpretative repertoires which are Elderly Repertoire as the Point Arrived At, Elderly Repertoire as Being Part of Daily Life, Elderly Repertoire as A Physical/Bodily Condition, and Elderly Repertoire Being Determined by Chronological Age.
The construction forms of elderly in those repertoires have been discussed in the light of psychosocial and social psychological theories.
Key Words: The Meaning of Being Elderly, Discourse Analyze,Interpretative Repertoires |