Tez No	İndirme	Tez Künye	Durumu
383372		A new ontological approach to urban form: Towards a model of heterarchy / Kentsel biçimlenmeye ontolojik bir yaklaşım: Heterarşik bir model önerisi Yazar:ENSAR TEMİZEL Danışman: PROF. DR. FATMA CÂNÂ BİLSEL ; PROF. DR. GÜVEN ARİF SARGIN Yer Bilgisi: Orta Doğu Teknik Üniversitesi / Fen Bilimleri Enstitüsü / Mimarlık Ana Bilim Dalı Konu:Mimarlık = Architecture Dizin:	Onaylandı Yüksek Lisans İngilizce 2014 69 s.
Bu tez kentsel formun ontolojisine odaklanır ve kentsel çevreleri oluşturan elemanların biçimsel kapasitelerinin ortaya çıkarılabilmesi amacıyla bir strateji geliştirmeyi amaçlar. Hiyerarşik ve heterarşik sistemlerin arkasındaki yapı mantığının kümeler teorisinden yararlanarak çözümlendiği bu tezde ağaç yapı modelinin katı, soycu, ikicil yapısı nedeniyle yetersiz olduğu savunulur. Bu nedenle, hiyerarşik ilkeler üzerine kurulmuş, küme temelli ağaç yapı modelinin; heterarşik ilkelere dayanan, küme bağımsız rizomatik model lehine terk edilmesi önerilir. Bu anlamda, ağaç yapı modelinin limitlerine hapsolmuş kentsel çevrelerin; elemanların heterojenliğinden gelen çeşitlilikle oluşan asamblajlara dönüşme olasılıklarının keşfedilmesi amaçlanır. Öz ve oluş kavramlarından yararlanarak, kentsel çevreleri oluşturan elemanların biçimsel etkileşiminin ana rolü üstlendiği soyut bir mekânsal düşünce biçiminin geliştirilmesi amaçlanır.
This thesis focuses on the ontology of urban form in order to develop a strategy to explore the formal capacities of the elements of urban environments. Through an analysis of the structural logic behind the systems of hierarchy and heterarchy with regard to the set theory, it argues that the tree model is inadequate for this endeavor with its highly rigid, genealogical binary structure. Hence, it proposes that the set-dependent tree model based on principles of hierarchy should be abandoned in favor of a set-free rhizomatic model built upon principles of heterarchy. In that sense, it aims to explore the possibilities of transforming the urban environments confined within the limits of tree conception, into assemblages made up of multiplicity of elements in their heterogeneous form. Benefitting from the concepts of essence and emergence, it introduces a framework for an abstract spatial thinking in which the formal spatial interplay of constituent elements of the urban environments play the most significant role.