Tez No	İndirme	Tez Künye	Durumu
453569		Antalya ve ilçelerinden toplanan Tetranychus urticae Koch. (Acari:Tetranychidae) popülasyonlarının Abamectin ve Bifenazate'a duyarlılık düzeylerinin belirlenmesi / Determining the susceptibility levels of tetranychus urticae populations collected from antalya province and its districts to abamectin and bifenazate Yazar:MUSA KIRIŞIK Danışman: YRD. DOÇ. FATİH DAĞLI Yer Bilgisi: Akdeniz Üniversitesi / Fen Bilimleri Enstitüsü / Bitki Koruma Ana Bilim Dalı / Entomoloji Bilim Dalı Konu:Ziraat = Agriculture Dizin:Zararlı böcekler = Insect pests	Onaylandı Yüksek Lisans Türkçe 2017 63 s.
Tetranychus urticae Koch. (Acari: Tetranychidae) çok sayıda sebze, meyve, endüstri ve süs bitkisinde ciddi miktarlarda ekonomik kayıplara yol açmaktadır. Gerek ülkemizde gerekse dünya genelinde T. urticae'de akarisitlere direnç halen önemli bir sorundur. Dirençli popülasyonlara karşı "direnç yönetim programları"nın geliştirilmesi önerilmiştir. Direnç yönetiminde ilk olarak, zararlı popülasyonlarının duyarlılık seviyelerinin lokal düzeylerde ortaya çıkarılması gereklidir. Bu çalışmada 2016 yılında Antalya ili Kepez, Aksu, Gazipaşa, Demre, Kumluca ve Serik ilçelerinden alınan 7 farklı T. urticae popülasyonunun abamectin ve bifenazate'a karşı duyarlılık durumu araştırılmıştır. T. urticae popülasyonları 24±1°C sıcaklık, 16:8h (aydınlık: karanlık) şartlarındaki iklim odasında börülce bitkileri (Vigna sinensis L) üzerinde üretilmiştir. Abamectin, yaprak daldırma (IRAC 4 nolu) metodu ile ergin dişiler üzerinde test edilmiştir. Bifenazate, yaprak daldırma (IRAC 3 nolu) metodu ile yumurta evresi üzerinde test edilmiştir. Popülasyonlarda abamectin ve bifenazate için LC50 değerleri sırasıyla 5-10 ve 5.1-40.0 mg(e.m)/l'dir. Popülasyonlarda en yüksek ve en düşük LC50 değerleri oranı (=direnç düzeyi), abamectin ve bifenazate için sırasıyla 2 ve 8 kattır. Popülasyonlarda abamectin için elde edilen LC90 değerleri, 152.9 ile 283.6 mg(e.m)/l arasındadır. Bu değerler abamectin'in tavsiye dozu olan 4.5 mg(e.m)/l'den oldukça yüksektir. Bu sonuçlar, popülasyonların toplandığı lokasyonların tamamında abamectin uygulamalarının mücadele başarısızlıklarına yol açabileceğini göstermektedir. Kumluca1, Altınova, Gazipaşa ve Aksu popülasyonlarında bifenazate için elde edilen LC90 değerleri (73.4-134.5 mg(e.m.)/l ) bifenazate'ın tavsiye dozunun (144 mg(e.m)/l) altındadır. Bifenazate bu populasyonların alındığı lokasyonlarda yüksek etki gösterebilir. Fakat Demre, Kumluca2 ve Serik populasyonlarının alındığı lokasyonlarda bu akarisitin etkisi düşük kalabilir. Çünkü bu popülasyonların bifenazate için LC90 değerleri (156.2-170.2 mg(e.m)/l) söz konusu akarisitin tavsiye dozunun üzerindedir. Gerek bu çalışmada gerekse direnç taramaları üzerinde yapılan önceki çalışmalarda kimyasala dayalı mücadele yönteminin dirençli popülasyonlar yüzünden etkisiz kaldığı görülmektedir. Kültürel, biyolojik ve biyoteknik mücadele gibi entegre mücadele seçenekleri mücadele programlarına dahil edilmelidir. Böylece direnç sorununun hafifletilmesi için ilaç uygulama sıklığı (=seleksiyon baskısı) azaltılabilir.
Tetranychus urticae Koch. (Acari: Tetranychidae) cause considerably economic losses in many vegetables, fruits, industrial crops and ornamental plants. Resistance to acaricides in T. urticae is currently major problem in both Turkey and worldwide. Development of the "resistance management programme" was recommended against resistant populations. Determining the susceptibility levels of pest populations collected from local areas is the first step in resistance management. In this study susceptibility level of 7 T. urticae populations from Kepez, Aksu, Gazipaşa, Demre, Kumluca, Serik districts in Antalya province were investigated in 2016. All T. urticae populations were reared on potted cowpea (Vigna sinensis L) at 24± 1 ºC and photoperiod of 16:8h L:D. Abamectin was tested on adult females using leaf dip method (IRAC method no: 4). Bifenazate was tested on egg stage using dip method (IRAC mthod no: 3). Ranges of LC50 values in populations for abamectin and bifenazate were 5-10 and 5.1-40.0 mg(a.i.)/l, respectively. The ratios between the highest and the lowest LC50 values in populations for abamectin and bifenazate were 2 and 8 fold, respectively. LC90 values of populations for abamectin were found 152.9 to 283.6 mg(a.i.)/l. These values are more higher than that of the recommended dose of abamectin (4.5 mg(a.i.)/l). These results suggest that applications with abamectin may be result in control failures in all sampling locations. LC90 values of Kumluca1, Altınova, Gazipaşa and Aksu populations for bifenazate (73.4-134.5 mg(a.i.)/l ) were lower than that of recommended dose of bifenazate (144 mg(a.i.)/l). Bifenazate may be show high efficacy in these sampling locations, however, the efficacy of this acaricide may be low in Demre, Kumluca2 and Serik locations. Because the LC90 values of Demre, Kumluca2 and Serik populations (156.2-170.2 mg(a.i.)/l) were higher than that of the recommended dose of bifenazate. Both this study and many other previous studies related on resistance screening suggest management strategies rely on pesticides may be ineffective because of the resistant populations. IPM tools such as cultural, biological, biothecnical should be inserted in management programmes and in this way selection pressure may be decreased to mitigate the resistance problem.